Η Σύνοδος Κορυφής της Τετάρτης, στο Σαν Φρανσίσκο, μεταξύ του Τζο Μπάιντεν και του Σι Τζινπίνγκ, η οποία θα γίνει στο περιθώριο της συνάντησης των χωρών της Ασίας και του Ειρηνικού (APEC), είναι κομβική. Από την έκβασή της εξαρτάται η επιβράδυνση ή η επιτάχυνση των κρίσεων και των πολέμων σε όλον τον κόσμο. Αυτή η εκτίμηση ανήκει στο διευθυντικό στέλεχος της Repubblica Μαουρίτσο Μολινάρι.

Παρακάτω ανέλυσε ο ίδιος τις θέσεις του. Θα είναι η δεύτερη συνάντηση Μπάιντεν – Σι έπειτα από τη Σύνοδο G20 στο Μπαλί, τον Νοέμβριο του 2022, έγραψε, με τις μεταξύ των χωρών τους αντιθέσεις να είναι δεδομένες και γνωστές παγκοσμίως.

Η Κίνα είναι ο πιο σημαντικός σύμμαχος της Ρωσίας στον πόλεμο της Ουκρανίας, μη στρατιωτικός βέβαια. Επίσης, δεν έχει καταδικάσει το πογκρόμ της Χαμάς κατά του Ισραήλ, ενώ απειλεί να εισβάλει στην Ταϊβάν, εκφοβίζει τις Φιλιππίνες και στοχεύει να ηγηθεί του συνασπισμένου «Παγκοσμίου Νότου» εναντίον της γεωπολιτικής κυριαρχίας της Δύσης. Σε επίπεδο ανταγωνισμού στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης, η Κίνα έχει διακηρύξει ότι στοχεύει να ξεπεράσει τις ΗΠΑ σε οικονομική ανάπτυξη το 2030 και να κυριαρχήσει στις ψηφιακές επικοινωνίες και στο διεθνές εμπόριο χάρη στον «Δρόμο του Μεταξιού».

Οι ΗΠΑ, από πλευράς τους, έχουν χαρακτηρίσει την Κίνα «στρατηγικό αντίπαλο, τον κυριότερο στον κόσμο», έχουν δεσμευτεί να εκτροχιάσουν τον «Δρόμο του Μεταξιού» και υποστηρίζουν την Ταϊβάν. Στο Ταϊβανικό ζήτημα οι Αμερικανοί εξωθούν τα πράγματα στη δημιουργία ενός ΝΑΤΟ με χώρες του Ινδικού και του Ειρηνικού, το οποίο σχεδόν αποκλειστικό λόγο ύπαρξης θα έχει τη συγκράτηση της Κίνας πάση θυσία: με στρατιωτικά μέσα στα περάσματα της Θάλασσας της Νότιας Κίνας, με οικονομική «αποσύνδεσή της» από το άρμα της παγκοσμιοποίησης, μέχρι και με απαγόρευση του social media Τικ Τοκ.

Ο Μολινάρι πιστεύει ότι τη συγκεκριμένη περίοδο της συνάντησης, με τον κόσμο να έχει μεταβληθεί σε καζάνι που βράζει, και οι δύο πλευρές έχουν κάθε λόγο να επιδιώξουν την ύφεση και όχι την παρόξυνση. Γιατί; Διότι δεν συμφέρει σε καμιά από τις δύο χώρες η παραπανήσια ένταση.

Η Κίνα του Σι υστερεί σε ανάπτυξη πρώτη φορά έπειτα από δύο δεκαετίες, ανησυχεί ότι η κρίση των ακινήτων θα μολύνει το χρηματοπιστωτικό σύστημα και έχει πρόβλημα έλλειψης αξιοπιστίας (διαφθορά λέγεται) όσον αφορά το ανώτατο πολιτικό και στρατιωτικό προσωπικό της. Τα δε τσιπ είναι η αχίλλειος πτέρνα της. Αν οι Αμερικανοί την «αποσυνδέσουν» από την τροφοδοσία με καλιφορνέζικα και ταϊβανέζικα μικροτσίπ, θα υπάρξει τεχνολογική υστέρηση και ο προαναφερθείς στόχος της για οικονομική υπέρβαση το 2030 κινδυνεύει να μην επιτευχθεί.

Οι ΗΠΑ του Μπάιντεν έχουν πρόβλημα στην οικονομία (ο οίκος αξιολόγησης Moody’s, ακολουθώντας τον οίκο Fitch, υποβάθμισε και αυτός το αξιόχρεο του αμερικανικού κράτους λόγω των υψηλών χρεών και ελλειμμάτων του), ενώ προσωπικά ο Μπάιντεν ανησυχεί για τις προεδρικές εκλογές του 2024 επειδή είναι σοβαρά εκτεθειμένος στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή. Η εξωτερική πολιτική του ενδέχεται να τού γυρίζει μπούμερανγκ στις κάλπες. Ο Λευκός Οίκος δεν επιθυμεί, λοιπόν, περισσότερη ένταση από την υπάρχουσα. Εξάλλου και τα γκάλοπ λένε ότι οι Αμερικανοί σε ποσοστό 78% διατείνονται πως «θεωρούν πολύ σημαντικό να αποφύγουν έναν πόλεμο με την Κίνα».

Αν ο Σι πρέπει να καθησυχάσει τους ξένους επενδυτές, ο Μπάιντεν πρέπει να βγει από τη Σύνοδο Κορυφής του Σαν Φρανσίσκο με ένα αποτέλεσμα ικανό να ακυρώσει το σενάριο περί ανοικτού πολέμου με την Κίνα. Η συγκαταβατικότητα μπορεί να εξυπηρετήσει και τους δύο. Οι ΗΠΑ επιδιώκουν την εξισορρόπηση των αντιθέσεων με τους ανταγωνιστές τους βασιζόμενες στο δόγμα τους «ανταγωνισμός σε εποχή αλληλεξάρτησης».

Η ατζέντα του Λευκού Οίκου για τη συνάντηση Μπάιντεν – Σι, σημειώνει ο Μολινάρι, στοχεύει στην εκτόνωση των πιο σοβαρών τρεχουσών κρίσεων: Ταϊβανικό, φάρμακο Fentanyl, σύγκρουση Ισραήλ-Χαμάς, κλιματικές διαφωνίες εν όψει του CΟΡ28. Πρέπει να καταστεί προτεραιότητα και για τις δύο πλευρές η αντιμετώπιση οικονομικών κρίσεων σε παγκόσμια κλίμακα.

Μένει να δούμε αν ο Σι θα αδράξει την ευκαιρία της Συνόδου Κορυφής για να υπογράψει κάποια γεωστρατηγική εκεχειρία με τον Μπάιντεν, κατέληξε ο Μολινάρι, προκειμένου να δώσει μεγαλύτερη ώθηση στην οικονομική ανάπτυξη και των δύο χωρών. Αλλιώς, θα εκλάβει την προσέγγιση του Λευκού Οίκου ως σύμπτωμα αδυναμίας και θα επιταχύνει το δικό του πρότζεκτ περί «Παγκοσμίου Νότου» εναντίον των Δυτικών δημοκρατιών. Στη δεύτερη περίπτωση θα ικανοποιήσει και τον ρώσο ηγέτη Πούτιν, ο οποίος μιλάει για «παρακμή της Δύσης».

Η Σύνοδος Κορυφής του Σαν Φρανσίσκο θα μας πει αν οι σχέσεις των με την Κίνα είναι εφικτό να σταθεροποιηθούν και να μη γίνουν επιταχυντής της παγκόσμιας αστάθειας. Πολλά θα εξαρτηθούν και από την προσωπική σχέση των δύο ηγετών. Ο κόσμος κρατά την ανάσα του και στρέφει το βλέμμα του στο Σαν Φρανσίσκο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News