Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Γκέτεμποργκ βρήκε τη μοναδική του θεάτρια για τη φετινή διοργάνωση: μία νοσηλεύτρια που ταξίδεψε ήδη στον ανεμοδαρμένο βράχο της Βόρειας Θάλασσας, όπου επί μία εβδομάδα θα παρακολουθεί ταινίες από το πρωί έως το βράδυ, κάνοντας έτσι διάλειμμα από τη φροντίδα ασθενών με Covid-19.

Το μεγαλύτερο φεστιβάλ της Σκανδιναβίας επέλεξε τη Λίσα Ενροθ, από 12.000 αιτήσεις και της προσέφερε διαμονή με όλες τις ανέσεις στο απομακρυσμένο νησάκι Πάτερ Νόστερ, όπου δεσπόζει ένας μεγάλος φάρος.

«Στο νοσοκομείο μού φαίνεται ότι έχω περάσει αιώνες ακούγοντας, ελέγχοντας και παρηγορώντας. Δεν μου έχει μείνει πια ενέργεια», δήλωσε η ίδια, πολύ χαρούμενη για τις ιδιόμορφες διακοπές της, και ακόμα περισσότερο που θα βλέπει ταινίες, ως φανατική σινεφίλ.

«Ο άνεμος, η θάλασσα, το να είμαι μέρος μιας εντελώς διαφορετικής πραγματικότητας για μία εβδομάδα, όλα αυτά είναι πολύ ελκυστικά», είπε η ίδια πριν μπει στο σκάφος που τη μετέφερε στο νησί. Η Ενροθ θα κρατά ένα καθημερινό ημερολόγιο σε βίντεο.

«Θεωρήσαμε σωστό να δώσουμε αυτή τη μοναδική ευκαιρία σε μία από τις ηρωίδες του συστήματος υγείας, που εργάζονται τόσο σκληρά κατά της Covid-19», είπε η διευθύντρια του φεστιβάλ, Μίργια Βέστερ.

Ανακοινώνοντας την έναρξη των αιτήσεων, οι αρμόδιοι του φεστιβάλ είχαν εξηγήσει το σκεπτικό τους:

«Το φεστιβάλ του 2021 εστιάζει φέτος στις Κοινωνικές Αποστάσεις και εξετάζει τον νέο κόσμο που έχει αναδυθεί μέσα από την πανδημία, καθώς και τον ρόλο της ταινίας σε αυτόν τον νέο κόσμο. Η δημιουργία μεμονωμένων κινηματογραφικών εμπειριών για κοινό ενός ατόμου σε εμβληματικούς χώρους είναι ένας τρόπος διεξαγωγής εντελώς ασφαλών προβολών κατά τη διάρκεια φεστιβάλ, αλλά και μια προσπάθεια επεξεργασίας του τρόπου με τον οποίο η πανδημία άλλαξε τις σχέσεις των ανθρώπων με την ταινία», είχε πει ο Γιόνας Χόλμπεργκ, καλλιτεχνικός διευθυντής.

«Το Πάτερ Νόστερ έχει να κάνει με τη συνολική απομόνωση που βιώνουν τόσο πολλά άτομα σε όλο τον κόσμο τον τελευταίο χρόνο. Η αίσθηση τού να είναι κάποιος εντελώς μόνος στην αρένα Scandinavium ή στον κινηματογράφο Draken έχει σχέση με τις αλλοιωμένες σχέσεις που έχουν τώρα οι άνθρωποι με μέρη τα οποία συνήθως βουίζουν από δραστηριότητες, αλλά τώρα είναι εντελώς έρημα. Είναι ένα πείραμα για να δούμε πόσο διαφορετικά αντιδρούν σε ταινίες άνθρωποι που βρίσκονται  απομονωμένοι σε μια τόσο δραματική και ερημική τοποθεσία. Το να είσαι μόνος ανοίγει μια πόρτα σε μια πιο υπαρξιακή και στοχαστική πλευρά στους ανθρώπους».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News