Πρώτοι μεταξύ των πέντε κορυφαίων πρωταθλημάτων της Ευρώπης επέστρεψαν στη ρουτίνα της σεζόν οι Αγγλοι, οι οποίοι γιόρτασαν την Boxing Day στα γήπεδα, ως συνήθως. Στο «Εμιρεϊτς» η Αρσεναλ συνέχισε από εκεί που το είχε αφήσει όταν η Πρέμιερ Λιγκ διέκοψε τη δράση της για το Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ. Νίκησε τη Γουέστ Χαμ (3-1 με ανατροπή), εξασφαλίζοντας πως η ανατολή του 2023 θα τη βρει στην κορυφή της βαθμολογίας, όποιο αποτέλεσμα κι αν φέρει η Μάντσεστερ Σίτι αύριο (Τετάρτη) στον εκτός έδρας αγώνα της με τη Λιντς.

Από τα VIP την καμάρωνε ο Αρσέν Βενγκέρ, ο προπονητής που το 2004 την οδήγησε (αήττητη) στον τελευταίο της -μέχρι σήμερα- τίτλο της στο πρωτάθλημα. Εζησε κοντά της 22 ολόκληρα χρόνια, κέρδισε μαζί της τρία τρόπαια στην Πρέμιερ Λιγκ και επτά Κύπελλα Αγγλίας, όμως από το καλοκαίρι του 2018, που αποχώρησε, δεν την είχε ξαναδεί από κοντά. Ο 73χρονος γάλλος τεχνικός, σύμβουλος της FIFA πλέον, αποφάσισε να επισκεφθεί το γήπεδο των «Κανονιέρηδων» τώρα, που βιώνουν τις καλύτερες μέρες τους μετά τη δική του εποχή.

Ο Βενγκέρ ήταν ο πρώτος άνθρωπος που είχε προβλέψει ότι ο πρώην παίκτης του, Μικέλ Αρκέτα, ο οποίος ολοκλήρωσε την καριέρα του στο βόρειο Λονδίνο (2016), θα μπορούσε να γίνει ένας εξαιρετικός προπονητής. «Κάποια στιγμή θα επιστρέψω», είχε υποσχεθεί στους οπαδούς της Αρσεναλ όταν τους αποχαιρετούσε για να αναλάβει καθήκοντα βοηθού του Πεπ Γκουαρντιόλα στη Μάντσεστερ Σίτι (2016-2019) και, όπως αποδείχθηκε, το εννοούσε. Το ήθελε πολύ. Οταν εγκατέλειπε τη σίγουρη δουλειά δίπλα στον καταλανό μέντορά του για να υπογράψει συμβόλαιο συνεργασίας με την παλιά του ομάδα, στις 20 Δεκεμβρίου του 2019, η Αρσεναλ βρισκόταν στην 10η θέση της βαθμολογίας, και το παιχνίδι της ήταν τόσο βαρετό, που έκανε ακόμη και τους πιο φανατικούς υποστηρικτές της να αγανακτούν.

Ο βάσκος τεχνικός, ο οποίος πήρε τα πρώτα του μαθήματα ως ποδοσφαιριστής στις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα, ήξερε πολύ καλά σε τι μπελάδες έβαζε τον εαυτό του. Επρεπε να αλλάξει πολλά, και το σχέδιο που είχε στο μυαλό του, χρειαζόταν κάποιο χρόνο για να αποδώσει. Αλλά η υπομονή όλων στο club είχε εξαντληθεί, έπειτα από τόσες απογοητεύσεις. Είχε την τύχη να κατακτήσει έναν σημαντικό τίτλο στο ντεμπούτο του ως πρώτος προπονητής, το Κύπελλο Αγγλίας (απέναντι, μάλιστα, στην Τσέλσι), όμως τα αποτελέσματα του πρότζεκτ αργούσαν… επικίνδυνα να φανούν.

Το 2020 και το 2021 η Αρσεναλ τερμάτισε στην 8η θέση. Θα απουσίαζε από τα Κύπελλα Ευρώπης για πρώτη φορά έπειτα από μια 25ετία. Μετά τα τρία πρώτα παιχνίδια της περασμένης σεζόν, τον Αύγουστο του 2021, δεν είχε πετύχει ούτε μια νίκη. Πολλοί θεωρούσαν την απόλυση του Αρτέτα ως δεδομένη, όμως ο ιδιοκτήτης του συλλόγου, Σταν Κρένκε, διατήρησε την ψυχραιμία του. Η ομάδα του έπαιζε πολύ καλύτερα, και ήταν γεμάτη νιάτα. Αποφάσισε να στηρίξει τον προπονητή, και δεν το μετάνιωσε. Με εντυπωσιακά σερί νικών η Αρσεναλ βρέθηκε μία ανάσα από την 4η θέση, που οδηγεί στο Τσάμπιονς Λιγκ. Στο τέλος κατέλαβε την 5η, και επέστρεψε στο Γιουρόπα Λιγκ.

Στην εφετινή σεζόν η (μέχρι στιγμής) πορεία της είναι εκπληκτική, υπερβατική, πέρα από κάθε προσδοκία. Σε 15 αγωνιστικές μετράει 13 νίκες. Ακόμη και στην ήττα της, τη μία και μοναδική (στο «Ολντ Τράφορντ»), ήταν καλύτερη από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Είναι πρώτη στη βαθμολογία. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι παίζει κυριαρχικό ποδόσφαιρο, ωραίο στο μάτι. Οι φίλοι της απολαμβάνουν και πάλι το παιχνίδι, το οποίο έχουν ονομάσει «Artetaball». Μπορεί να υπερβάλλουν όσοι βιάστηκαν να χαρακτηρίσουν τον Αρτέτα ως «νέο Γκουαρντιόλα», όμως η αλήθεια είναι ότι η ομάδα του αποτελεί ό,τι πιο κοντινό προς τη Σίτι του δασκάλου του υπάρχει σήμερα στο αγγλικό πρωτάθλημα.

Πέρα από στρατηγικές και συστήματα παιχνιδιού, η Αρσεναλ οφείλει την αναγέννησή της στο ότι ο Αρτέτα εφαρμόζει πιστά έναν βασικό κανόνα, που πολλοί προπονητές φαίνεται να έχουν ξεχάσει: για να είναι μια ομάδα επιτυχημένη, θα πρέπει να έχει ποδοσφαιριστές που θέλουν να παίζουν γι’ αυτήν, και μπορούν να υποστηρίξουν το σχέδιο του προπονητή. Ο 40χρονος τεχνικός προτίμησε να πορευτεί με νεαρούς, άπειρους και λιγότερο γνωστούς παίκτες, παρά με μεγάλα ονόματα που δεν ήθελαν, ή δεν μπορούσαν. Κι έπεισε τη διοίκηση να προχωρήσει σε σαρωτικές αλλαγές στο ρόστερ, όποιο κόστος κι αν συνεπάγονταν.

Η Αρσεναλ άφησε ελεύθερο τον Ομπαμεγιάνγκ, την πρώτη της φίρμα, ενώ πούλησε σε εξευτελιστική τιμή τον Γκεντουζί, το μεγαλύτερο ταλέντο της. Εδιωξε κι άλλους. Καλούς παίκτες, αλλά με κακή συμπεριφορά. Και οι εκκαθαρίσεις δεν έχουν τελειώσει ακόμη. Στη θέση τους προώθησε ταλέντα από τις ακαδημίες της, ή απέκτησε ικανούς ποδοσφαιριστές που φιλοδοξούν να απογειώσουν την καριέρα τους. Είναι η ομάδα με τον χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας (24 έτη) στην εφετινή Πρέμιερ Λιγκ.

Μπορεί να φτάσει ακόμη και στην κατάκτηση του τίτλου; Η παράδοση θέλει τις ομάδες που συγκεντρώνουν 37 βαθμούς στα 14 πρώτα τους παιχνίδια (όπως συνέβη με την Αρσεναλ), στο τέλος να στέφονται πρωταθλήτριες. Το ίδιο και εκείνες που τα Χριστούγεννα τις βρίσκουν στην κορυφή της βαθμολογίας. Η Αρσεναλ, όμως, φαίνεται να είναι η εξαίρεση του κανόνα: έχασε το πρωτάθλημα και τις πέντε τελευταίες φορές που έκανε Χριστούγεννα ως πρωτοπόρος. Επιπλέον, έχει να συναγωνιστεί την κατά πολλούς πληρέστερη ομάδα της εποχής μας: τη Μάντσεστερ Σίτι του Πεπ. Η αναμέτρησή τους στα μέσα Φεβρουαρίου θα είναι καθοριστική.

Ακόμη, όμως, κι αν δεν κατακτήσει το τρόπαιο, η Αρσεναλ φαίνεται να αφήνει πίσω της μια 15ετία μιζέριας και ανυποληψίας. Και ο Αρτέτα, να βλέπει πιο καθαρά στον ορίζοντα τη στιγμή που θα πραγματοποιηθεί το μεγάλο του όνειρο. Το οποίο, σύμφωνα με την καταλανική Sport, είναι να κοουτσάρει την Μπαρτσελόνα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News