Νωρίτερα τον Σεπτέμβριο, άνοιξε τις πύλες του το μεγαλύτερο μουσείο σοκολάτας στον κόσμο, που –οποία έκπληξη– βρίσκεται στην Ελβετία και στο Κίρχμπεργκ, πόλη κοντά στη Ζυρίχη.

Το Lindt Home of Chocolate, που φυσικά πήρε το όνομά του από την ομώνυμη εταιρεία σοκολατοποιίας, αφιερώνει 65.000 τετραγωνικά μέτρα σε πολλά και διάφορα «σοκολατένια» εκθέματα. Στο εσωτερικό του μπορεί να βρει κανείς, μεταξύ άλλων, μία διαδραστική έκθεση για την ιστορία του αγαπημένου γλυκού, ένα καφέ, ένα ερευνητικό κέντρο για την παραγωγή σοκολάτας, ακόμα και μία, θεατή στο κοινό, γραμμή παραγωγής.

Ομως, το έκθεμα που ξεχωρίζει λίγο περισσότερο από τα υπόλοιπα πρέπει να είναι το κολοσσιαίο σιντριβάνι σοκολάτας, που οι επισκέπτες αντικρίζουν λίγο μετά την είσοδό τους στον χώρο. Στην επιβλητική κατασκευή, της οποίας το ύψος ξεπερνά τα 9 μέτρα, κυκλοφορούν κάθε στιγμή 1.500 λίτρα υγρού κακάο.

Μπορεί στη σύγχρονη καταναλωτική κουλτούρα μας η σοκολάτα να έχει ταξινομηθεί απλώς ως το κύριο συστατικό για άφθονες μικρές, γευστικές απολαύσεις, αλλά τα χνάρια της εντοπίζονται χιλιάδες χρόνια πίσω στον χρόνο.

Οπως εκμυστηρεύτηκε στο περιοδικό Smisthonian ένας υπάλληλος του μουσείου, οι Ολμέκοι στο Μεξικό φαίνεται ότι χρησιμοποιούσαν το κακάο σαν συστατικό σε κάποια γεύματα και ποτά τους, ίσως ακόμη και από το 1500 π.Χ., όπως αποδεικνύουν χημικά δείγματα σε πήλινα αγγεία της εποχής.

Χρειάστηκε να περάσουν μερικές χιλιετίες, μα όταν ο ευρωπαίος κατακτητής Ερνάν Κορτέζ πάτησε πόδι στον τότε «Νέο Κόσμο», έμαθε και για ένα πικρό και καυτό ποτό που άρεσε στους ντόπιους Αζτέκους. Οταν ο διάσημος κονκισταδόρ επέστεψε στη Γηραιά Ηπειρο, έφερε μαζί του τη συνταγή και όλα τα απαραίτητα συστατικά για την παρασκευή του αφεψήματος.

Προφανώς, αυτή η πρώιμη εκδοχή της σοκολάτας που γνωρίζουμε σήμερα άρεσε στον κόσμο και γρήγορα έκανε τον γύρο της αναγεννησιακής Ευρώπης, με τους ζαχαροπλάστες της εποχής να αρχίζουν να πειραματίζονται με τη γεύση και τη μορφή του γλυκού.

Ετσι, το 1819 στην Ελβετία δημιουργήθηκε το πρώτο μηχανοποιημένο εργοστάσιο σοκολάτας. Μερικές δεκαετίες αργότερα, ο Ελβετός Ντανιέλ Πίτερ, που ζούσε δίπλα σε κάποιον κύριο Ανρί Νεστλέ, έγινε ένας από τους πρώτους σοκολατοποιούς που πρόσθεσαν αποξηραμένο γάλα στο μίγμα της σοκολάτας, δημιουργώντας τη σοκολάτα γάλακτος.

Εξίσου σημαντικός στην πορεία βιομηχανοποίησης του γλυκού ήταν και ο Ρόντολφ Λιντ, που το 1879 ίδρυσε την ομώνυμη εταιρεία και εφηύρε τη μέθοδο του «κοχυλιού», στην οποία το μείγμα της σοκολάτας δέχεται επεξεργασία για μέρες, με αποτέλεσμα ένα πιο γλυκό, λιγότερο οξύ και γενικότερα καλύτερο προϊόν.

Βέβαια, η παραγωγή της σοκολάτας δεν είναι αποκλειστικά ελβετική υπόθεση και αυτό ακριβώς δείχνει η έκθεση για τους «Επτά κόσμους τους σοκολάτας», η οποία ξεκινά από την καλλιέργεια των σπόρων κακάο στην Γκάνα και καταλήγει στη γραμμή παραγωγής που βρίσκεται μέσα στο ίδιο το κτίριο.

Παρόμοια μουσεία υπάρχουν και σε άλλες πόλεις, όπως η Βαρκελώνη και οι Βρυξέλλες, αλλά είναι γνωστό ότι οι Ελβετοί βλέπουν τη σοκολάτα λίγο πιο σοβαρά και πατριωτικά από τους υπόλοιπους λαούς.

Οπως είπε και ο Ουέλια Μάουρερ, που είναι ένα από τα επτά μέλη της ομοσπονδιακής κυβέρνησης της χώρας: «Η σοκολάτα είναι μέρος της εθνικής μας ταυτότητας».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News