Σε όλων των ανθρώπων τις ζωές προκύπτουν δύσκολες στιγμές. Ο Στέφαν Ρούιτενμπεκ, για παράδειγμα, επικεφαλής της ολλανδικής κολεκτίβας καλλιτεχνών KIRAC, απεχθάνεται τις γιορτές των Χριστουγέννων και δεν αποτελεί πρότυπο στοργικού πατέρα. Αναγκάστηκε, όμως, να βρεθεί στο πλευρό της γυναίκας του, καθώς εκείνη έφερνε στον κόσμο το δεύτερο παιδί τους, τα Χριστούγεννα. Τον παρηγορούσε, ωστόσο, το γεγονός πως ήξερε κάποιον που ήταν ακόμη λιγότερο ενθουσιασμένος με την εορταστική περίοδο.

Φοβούμενοι μην τυχόν απαχθούν από εξτρεμιστές ισλαμιστές, ο εξαιρετικός όσο και αμφιλεγόμενος και προκλητικός Μισέλ Ουελμπέκ και η σύζυγός του Τσιανούμ Λάισις Λι, αναγκάστηκαν να ακυρώσουν το παραμυθένιο τους ταξίδι του μέλιτος στο Μαρόκο, παρότι είχαν προγραμματίσει τα πάντα, ακόμα και τις συνευρέσεις του γάλλου συγγραφέα με πόρνες.

Μάλιστα, ο Ουελμπέκ δεν παρέλειψε να ενημερώσει για τη συμφορά που τον βρήκε και τον Στέφαν Ρούιτενμπεκ, με τον οποίο είχε αρχίσει να αλληλογραφεί τακτικά μέσω mail. Και μάλλον έκανε πολύ καλά, καθώς ο ολλανδός καλλιτέχνης σκέφτηκε έναν τρόπο για να μετριάσει τη θλίψη του γάλλου φίλου του, αλλά και να ωφεληθεί και εκείνος σε κάτι από καλλιτεχνική άποψη.

Αφού τον ενημέρωσε πως γνωρίζει πολλές ιερόδουλες που θα ήθελαν πολύ να συνουσιαστούν με έναν διάσημο συγγραφέα, από περιέργεια κυρίως, του πρότεινε να του κλείσει ένα δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο του Αμστερνταμ, όπου θα μπορούσε να συναντηθεί και να συνευρεθεί με κάποιες από αυτές, ζητώντας ως αντάλλαγμα από τον Ουελμπέκ να του επιτρέψει να τον κινηματογραφήσει εν δράσει στο κρεβάτι. Και εκείνος αποδέχτηκε, τελικά, την πρόταση.

«Το KIRAC 27 υπόσχεται να είναι μια ταινία μεταξύ αβανγκαρντισμού και πορνογραφίας, ενώ την αναλογία των δύο στοιχείων θα ανακαλύψουμε την 11η Μαρτίου, όταν το έργο θα προβληθεί στο πολιτιστικό κέντρο Betty Asfalt του Αμστερνταμ και ταυτόχρονα στο Διαδίκτυο», γράφει ο Στέφανο Μοντεφιόρι, ανταποκριτής της Corriere della Sera στο Παρίσι.

Το τρέιλερ της ταινίας υποδηλώνει έναν τόνο σκωπτικό και κυνικό μαζί, ο οποίος άλλωστε κυριαρχεί σε πολλές από τις καλλιτεχνικές προκλήσεις της KIRAC (Keeping It Real Art Critics), της κολεκτίβας καλλιτεχνών που ίδρυσε ο Ρούιτενμπεκ το 2016. Αρχίζει με μια σχεδόν ετοιμόγεννη γυναίκα να ξεντύνεται και να μένει μόνο με τα εσώρουχά της, ενώ στη συνέχεια κάνει εμετό στον δρόμο, πριν καταλήξει στο νοσοκομείο, όπου γεννάει ενώπιον του περισσότερο ταραγμένου και πιθανώς αηδιασμένου παρά ενθουσιασμένου συζύγου της –του Ρούιτενμπεκ–, ο οποίος κινηματογραφεί τα πάντα.

«Το τέλος του έτους κόντευε και, όπως πάντα, φοβόμουν τις διακοπές που πλησίαζαν. Κυρίως γιατί θα σηματοδοτούνταν από τη γέννηση του δεύτερου παιδιού μου και δεν είμαι φτιαγμένος για τον παραδοσιακό ρόλο του ενθουσιώδη πατέρα», αφηγείται ο ίδιος στην ταινία.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Keeping It Real Art Critics (@keeping.it.real.art.critics)

Ξαφνικά, όμως, η κάμερα εγκαταλείπει την τρεμάμενη και περιχαρή μητέρα που κρατάει στην αγκαλιά της το νεογέννητο και ακόμα γεμάτο αίματα μωρό και εστιάζει σε έναν γυμνό από τη μέση και πάνω, θλιμμένο και αχτένιστο Μισέλ Ουελμπέκ, με τον Ρούιτενμπεκ να εξηγεί τον λόγο (ακύρωση του ταξιδιού για τον μήνα του μέλιτος) για τον οποίο ο γάλλος συγγραφέας ήταν ακόμη λιγότερο χαρούμενος από εκείνον με την έλευση των διακοπών.

Θλιμμένη εμφανίζεται και η Λάισις, να κοιτάζει από το παράθυρο ενώ επιβαίνει σε ένα αυτοκίνητο. «Η σύζυγός του ξόδεψε έναν ολόκληρο μήνα για να κανονίσει τις συνευρέσεις με τις πόρνες και τώρα όλα κατέρρευσαν», μας πληροφορεί ο σκηνοθέτης, πριν εμφανιστεί ο Ουελμπέκ ξανά, καθισμένος σε ένα διπλό κρεβάτι, φορώντας τις πιζάμες του και συνομιλώντας, εμφανώς ευδιάθετος, με μια κοπέλα εξίσου ευδιάθετη, με μακριά μαλλιά και τατουάζ στα μπράτσα. Ακολουθεί ένα πρώτο παθιασμένο φιλί και… η συνέχεια την 11η Μαρτίου στον ιστότοπο της κολεκτίβας kinac.nl.

Η μανία του Ουελμπέκ με το σεξ αλλά και η εκτίμηση που τρέφει για τις επαγγελματίες του κλάδου είναι γνωστές, όπως γνωστή, τουλάχιστον στους ειδήμονες, είναι η τάση της KIRAC να προκαλεί. Εξασφαλίζοντας, όμως, ως πρωταγωνιστή για την 27η ταινία της το «enfant terrible» της γαλλικής λογοτεχνίας, πραγματοποίησε ένα σημαντικό, τεράστιο άλμα, τουλάχιστον όσον αφορά την απήχηση που θα έχει το νέο έργο της στα ΜΜΕ.

Ο δημοσιογράφος της Corriere γράφει στην ανταπόκρισή του πως οι προηγούμενες ταινίες της κολεκτίβας παραπέμπουν σε σκανδιναβούς σκηνοθέτες: τον Λαρς φον Τρίερ, τον Τόμας Βίντενμπεργκ και τον Ρούμπεν Εστλουντ. Αλλά η δράση τους που συζητήθηκε περισσότερο ήταν το «Honey Pot», ένα είδος παγίδας που έστησαν στον 34χρονο ακροδεξιό ολλανδό στοχαστή Σιντ Λούκασεν, συγγραφέα μισογυνικών και σεξιστικών κειμένων στα οποία αναπαράγει απόψεις των αποκαλούμενων «incel» («involuntary celibate», ακουσίως άγαμοι).

Μια κοπέλα της ομάδας ονόματι Γίνι βαν Ρόιε δημοσίευσε μια αγγελία στο Διαδίκτυο μέσω της οποίας προσέφερε το κορμί της σε άνδρες με ακροδεξιές πεποιθήσεις και πρόθυμους να κάνουν σεξ μαζί της μπροστά στην κάμερα, με στόχο «το ξεπέρασμα της διάκρισης Δεξιάς – Αριστεράς μέσω της πορνογραφίας».

Ο Λούκασεν έσπευσε να εκφράσει το ενδιαφέρον του, οι δυο τους συναντήθηκαν τελικά σε ένα σπίτι με θέα στη θάλασσα, στο Ζάντφορντ, ένα από τα πιο γνωστά παραθαλάσσια θέρετρα της Ολλανδίας, και κάποια στιγμή άρχισαν να γδύνονται, έως ότου κυριάρχησε η ντροπή και ο ακροδεξιός στοχαστής σταμάτησε.

Ανακάλεσε, φυσικά, και τη συγκατάθεσή του στην προβολή των εικόνων που είχαν βιντεοσκοπηθεί, αλλά τελικά η KIRAC τις προέβαλε κατά τη διάρκεια μιας ειδικής εκδήλωσης, παρουσία μάλιστα του ολλανδού καλλιτέχνη Γιούλιαν Αντεβεχ, ο οποίος ερευνάται από τις Αρχές, κατηγορούμενος από πλήθος γυναικών για απόπειρες βιασμού και βιαιοπραγίες.

Η ολλανδική κολεκτίβα μάχεται κατά του κινήματος MeToo και της αποκαλούμενης «κουλτούρας της αφύπνισης» (woke culture), ενώ απεχθάνεται την πολιτική ορθότητα (το ότι ο ιδρυτής της ταίριαξε με τον Ουελμπέκ δεν προκαλεί, λοιπόν, εντύπωση), καθώς και τη ρηχότητα της σύγχρονης τέχνης. Περισσότερο, όμως, αρέσκεται να προκαλεί.

«H KIRAC αναζητά την αγάπη με τη μορφή της αλήθειας. Χρησιμοποιεί το πιο ειλικρινές και το πιο αδύνατο φετίχ του Διαφωτισμού: τη διαλεκτική, την πεποίθηση, με άλλα λόγια, ότι κάθε αντίπαλος είναι στην πραγματικότητα σύμμαχος σε αυτή την πρωταρχική αναζήτηση της αλήθειας», αναφέρεται στο μανιφέστο της κολεκτίβας. Οτιδήποτε, λοιπόν, συμβάλλει στον εντοπισμό και στην αποκάλυψη της αλήθειας είναι αποδεκτό, ακόμη και τα φιλιά και οι συνευρέσεις του Μισέλ Ουελμπέκ με ιερόδουλες σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στο Αμστερνταμ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News