Ο Ντόναλντ Τραμπ καυχιέται ότι ανέβηκε στην εξουσία και με τη βοήθεια των στρατηγών. Τώρα οι αντίπαλοί του ελπίζουν ότι οι στρατηγοί θα είναι αυτοί που θα συμβάλουν στο να χάσει τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου.

Οι εξελίξεις της τελευταίας εβδομάδας στην Ουάσινγκτον εξέπληξαν ακόμα και αυτούς που τις έβλεπαν να έρχονται εδώ και καιρό.

Τη Δευτέρα, ο Τραμπ διέταξε τις δυνάμεις ασφαλείας να διαλύσουν με τη χρήση βίας μία ειρηνική συγκέντρωση διαδηλωτών έξω από τον Λευκό Οίκο, ώστε ο ίδιος να βγει φωτογραφία κρατώντας τη Βίβλο ανάποδα και εξοργίζοντας ιερείς.

Και τις επόμενες ημέρες -όπως γράφει ο Ισάν Δαρούρ, αρθρογράφος της Washington Post- ανέβασε τους τόνους της διχαστικής πολεμικής ρητορικής του, απειλώντας να κατεβάσει τον στρατό στις αμερικανικές πόλεις για να σταματήσουν οι διαδηλώσεις, οι οποίες στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι ειρηνικές.

Στην Ουάσινγκτον, ήδη βρίσκονται στους δρόμους ομοσπονδιακές δυνάμεις ασφαλείας, που κρύβουν τα διακριτικά τους ώστε να μην ξέρει κανείς από ποιο σώμα είναι.

Φτάνουμε λοιπόν, στην «άκρως επικίνδυνη και εκρηκτική πορεία προς τον πάτο» του τέλους της προεδρίας Τραμπ, όπως είπε ο Τόμας Ράιτ, από το Ινστιτούτο Μπρούκινγκς; Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μεγάλο προβάδισμα του Τζο Μπάιντεν, κάτι που βέβαια μπορεί να αλλάξει μέχρι τον Νοέμβριο.

Ο κλειστός κύκλος του Τραμπ δεν κάνει τίποτα για να περιορίσει τις επιθετικές του διαθέσεις. Αντίθετα, κάποιοι τις ενθαρρύνουν κιόλας, με πρώτο και καλύτερο τον αγαπημένο του υπουργό Δικαιοσύνης, Γουίλιαμ Μπαρ.

Ακόμη και ο υπουργός Αμυνας, Μαρκ Εσπερ έκανε ανησυχητική χρήση του στρατιωτικού όρου «πεδία μαχών», για τις αμερικανικές πόλεις αλλά, μετά τον σάλο που ξέσπασε, αναγκάστηκε να το πάρει πίσω λέγοντας ότι δεν το εννοούσε και ότι είναι συνηθισμένος λόγω της στρατιωτικής του εμπειρίας να μιλά με αυτούς τους όρους.

Ενας εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου είπε σε δημοσιογράφους ότι όλες οι επιλογές είναι στο τραπέζι, αναφορικά με την ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων στους δρόμους, γλώσσα που χρησιμοποιείται για πολεμικές συρράξεις στο εξωτερικό.

Ηρθε όμως ο πρώην υπουργός Αμυνας του Τραμπ, Τζιμ Μάτις, στρατηγός των Πεζοναυτών εν αποστρατεία, για να πει αυτό που σκέφτονται μετριοπαθείς Ρεπουμπλικάνοι αλλά δεν τολμούν να το πουν: «Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ο πρώτος πρόεδρος στη ζωή μου που δεν προσπαθεί να ενώσει τον αμερικανικό λαό -ούτε καν προσποιείται ότι προσπαθεί. Αντίθετα, προσπαθεί να μας διχάσει. Είμαστε μάρτυρες των συνεπειών μίας σκόπιμης προσπάθειας τριών χρόνων. Ζούμε τις συνέπειες τριών χρόνων μίας ανώριμης ηγεσίας».

Τις δηλώσεις του υποστήριξαν ο Τζον Κέλι, άλλος ένας στρατηγός εν αποστρατεία και πρώην προσωπάρχης του Λευκού Οίκου επί Τραμπ και η γερουσιαστής των Ρεπουμπλικάνων, Λίσα Μουρκάουσκι.

Και ο Εσπερ αργότερα, είπε ότι δεν πρόκειται να κατεβάσει τον στρατό στους δρόμους των ΗΠΑ, ρισκάροντας τη θέση του στην κυβέρνηση.

«Κάθε εμφάνιση ένστολου, κάθε λέξη από το στόμα ανώτερου αξιωματούχου του στρατού, σε αυτή τη φάση, έχει σοβαρές συνέπειες», τόνισε χαρακτηριστικά ο Ελιοτ Κόεν, πρύτανης της Σχολής Ανώτερων Διεθνών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς, καλώντας τους στρατηγούς να ορθώσουν το ανάστημά τους απέναντι στον πρόεδρο.

«Οι άντρες και γυναίκες των ενόπλων δυνάμεων δεν είναι οι μόνοι θεματοφύλακες των ελευθεριών μας και των δικαιωμάτων μας, είναι όμως, μία σημαντική γραμμή προστασίας. Και αν είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν τη ζωή τους για τη χώρα τους, τότε πρέπει να είναι απόλυτα προετοιμασμένοι για λεκτική επίθεση από τον πρόεδρο και κυβερνητικά στελέχη, ακόμα και την αποπομπή τους».

Οι επικριτές του Τραμπ τονίζουν επίσης, ότι η ρητορική του και η καλλιέργεια της αίσθησης ότι ο στρατός είναι πολιτικό όργανο ενός κόμματος προκαλεί μεγάλη ζημιά στη σχέση πολιτών – στρατού, όπως λέει ο Κόρι Σάκε, πρώην αξιωματούχος του Πενταγώνου.

Αποτέλεσμα της επικίνδυνης ρητορικής του Τραμπ, είναι η αποδυνάμωση της μοναδικής παγκόσμιας υπερδύναμης στο εξωτερικό. Μόνο οι υποστηρικτές του ακροδεξιού Ζαΐχ Μπολσονάρο έχουν ζητήσει τη χρήση του στρατού στο εσωτερικό χώρας στο Δυτικό Ημισφαίριο. Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου καθώς το κλίμα ευνοεί την παρείσφρηση ακροδεξιών στοιχείων στις τάξεις των δυνάμεων ασφαλείας.

Και βέβαια, δεν μπορούν να μην επισημάνουν την ειρωνεία του να καλούν Ρεπουμπλικάνοι τον στρατό  εναντίον διαδηλωτών στις ΗΠΑ 31 χρόνια μετά την σφαγή των φοιτητών στην πλατεία Τιενανμέν του Πεκίνου από τον κινεζικό στρατό, κάτι που στο μυαλό των Αμερικανών μπορεί να συμβεί μόνο σε μία δικτατορία – και ας υπάρχει το προηγούμενο της σφαγής τεσσάρων φοιτητών από την Εθνοφρουρά στο πολιτειακό πανεπιστήμιο του Κεντ, το 1970.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News