Είναι μια από τις πιο γνωστές και αγαπημένες γαλλίδες ηθοποιούς της τελευταίας 30ετίας, με διεθνή καριέρα και σε αγγλόφωνους ρόλους. Λογικό, λοιπόν, η αποκάλυψη της Εμανουέλ Μπεάρ πως όταν ήταν ανήλικη είχε πέσει θύμα αιμομιξίας, να έχει σοκάρει τη γαλλική κοινή γνώμη, αναφέρει ρεπορτάζ των Times του Λονδίνου.

Η 60χρονη ερμηνεύτρια, που πρωτογνωρίσαμε στην ταινία «Η Μανόν των Πηγών» το 1986, αποκαλύπτει ότι έπεσε θύμα αιμομιξίας ως έφηβη, στην προσπάθειά της να άρει ένα εθνικό ταμπού σχετικά με το θέμα. Η γαλλίδα σταρ έκανε την αποκάλυψη σε ένα ντοκιμαντέρ το οποίο συν-σκηνοθέτησε, και το οποίο θα μεταδοθεί στη γαλλική τηλεόραση.

Το πρόγραμμα, που θα προβληθεί στο γαλλικό ιδιωτικό κανάλι M6 αυτόν τον μήνα, στοχεύει να τονίσει την έκταση της αιμομιξίας στη Γαλλία, και τη βαθιά απροθυμία να αντιμετωπιστεί το ζήτημα στα δικαστήρια και στην ευρύτερη κοινωνία. Η Μπεάρ αρνήθηκε να αποκαλύψει την ταυτότητα του δράστη, αλλά ξεκαθάρισε ότι αυτός δεν ήταν ο Γκι, ο αείμνηστος πατέρας της, διάσημος τραγουδιστής και τραγουδοποιός.

Περιγράφει πώς ξεκίνησαν οι επιθέσεις, απευθυνόμενη απευθείας στον βιαστή της μέσω της κάμερας. «Είμαι 11 ετών, είναι νύχτα –είμαι σίγουρη–, μου διαλύεις τον ύπνο. Κρυώνω. Δεν βγαίνουν κραυγές από το στόμα μου. Το στόμα μου είναι ραμμένο. Ο πατέρας μου, η μητέρα μου, το σχολείο μου, οι φίλοι μου, δεν βλέπουν τίποτα. Ολα μπορούν να ξαναρχίσουν και εσύ ξαναρχίζεις για τέσσερα χρόνια».

Στο ντοκιμαντέρ ευγνωμονεί τη γιαγιά της, που την έσωσε. «Αν δεν είχε παρέμβει η γιαγιά μου, αν δεν με είχε βάλει στο τρένο για να πάω να μείνω με τον πατέρα μου όταν ήμουν 15, δεν ξέρω αν θα μπορούσα να επιζήσω», αποκαλύπτει η Μπεάρ κοιτώντας την κάμερα.

Η ηθοποιός λέει ότι είχε μεταφέρει συχνά στους ανθρώπους τι της είχε συμβεί. «Το είπα παντού. Δεν βρήκα πουθενά ανταπόκριση. Πηγαίνεις από άτομο σε άτομο και ομολογείς ένα μυστικό που σε καταστρέφει, και όμως, αυτό δεν εντυπώνεται στους ανθρώπους».

Σε μια συνέντευξή της στο περιοδικό Elle, η Μπεάρ, που είναι γνωστή για ταινίες όπως «Η Νέλι και ο κύριος Αρνό» και «Επικίνδυνη Αποστολή», είπε ότι αποφάσισε να μην υποβάλει μήνυση εναντίον του βιαστή της, επειδή «δεν άντεχα να πάρω το ρίσκο και να ακούσω ότι το περιστατικό δεν συνέβη ποτέ».

Ισχυρίζεται ότι τα τρία τέταρτα των αγωγών που αφορούν κατηγορίες αιμομιξίας απορρίπτονται από τη γαλλική Δικαιοσύνη. Περιγράφει την άρνηση δίωξης των φερόμενων ως δραστών ως τρομακτική.

Προσθέτει για το ντοκιμαντέρ της: «Δεν είμαι θύμα και δεν πρόκειται για ταινία σχετικά με θύματα. Είναι μια ταινία για ανθρώπους που έχουν πέσει θύματα και που πολεμούν. Θεωρώ ότι έχω ζήσει τη ζωή μου, αλλά αυτό [η αιμομιξία] δεν σε αφήνει ποτέ, δεν φεύγει ποτέ. Μπορείς να τρέξεις όσο θέλεις, να δημιουργήσεις, να γίνεις μητέρα, να κάνεις μια φανταστική δουλειά».

Αλλα τέσσερα άτομα μιλούν επίσης στο ντοκιμαντέρ για περιπτώσεις αιμομιξίας που υπέστησαν ως παιδιά. Η Μπεάρ λέει ότι, όπως και εκείνη, οι καταγγέλλοντες είναι επιζώντες. Μια δημοσκόπηση το 2020 διαπίστωσε ότι το 10% των γάλλων πολιτών έχουν υπάρξει θύματα αιμομιξίας. «Σε μια τάξη 30 παιδιών, τα τρία πιθανότατα έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά», ισχυρίζεται η Μπεάρ. «Είναι ένα φαινόμενο απίστευτης έκτασης».

Είπε ότι το ντοκιμαντέρ, με τίτλο «Un silence si bruyant» («Μια τόσο θορυβώδης σιωπή») τη βοήθησε να μιλήσει για τη δική της εμπειρία, αλλά και να αντιμετωπίσει την «κοινωνική σιωπή» της Γαλλίας σχετικά με το θέμα. Το γαλλικό δίκαιο δεν προβλέπει συγκεκριμένο αδίκημα αιμομιξίας που να αφορά ενήλικες. Οι σχέσεις αιμομιξίας με παιδί κάτω των 18 ετών θεωρούνται βιασμός και επισύρουν μέγιστη ποινή φυλάκισης 20 ετών.

Ωστόσο, οι άνθρωποι από τους οποίους πήρε συνέντευξη στο ντοκιμαντέρ είπαν ότι οι βιαστές τους έλαβαν ιδιαίτερα ήπιες ποινές. Μια γυναίκα εξομολογήθηκε ότι ως παιδί ήταν θύμα βιασμού για τρία χρόνια, με δράστη τον παππού της. Οταν αποκάλυψε τι της είχε συμβεί, δέχθηκε χαστούκι από τη γιαγιά της και την απέρριψαν οι υπόλοιποι συγγενείς της. Ο παππούς της διώχθηκε για επίθεση και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης έξι μηνών με αναστολή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News