Ως μυστική υπηρεσία θεωρείται «μυθική» λόγω της εκτεταμένης και αδίστακτης δράσης της, η οποία όμως παράγει ρεαλιστικότατα επιχειρησιακά, πολιτικά και γεωπολιτικά αποτελέσματα. Ο «μύθος» της ισραηλινής Μοσάντ ενισχύεται από τον βαθμό διείσδυσης των πρακτόρων της στις εχθρικές γραμμές, γεγονός που συχνά πυκνά αποδεικνύεται από τις αντιδράσεις των ορκισμένων πολεμίων του εβραϊκού κράτους. Ακριβώς με αυτό το θέμα καταπιάστηκε στη Repubblica ο Τζιανλούκα Ντι Φέο, δίνοντας ορισμένες πληροφορίες για το πώς κινείται σήμερα η ισραηλινή υπηρεσία στον σκοτεινό κόσμο της κατασκοπείας. Ο ιταλός συντάκτης μίλησε με κάποιον «βετεράνο της ευρωπαϊκής κατασκοπείας», ανώνυμο βεβαίως.

«Στην Τεχεράνη, όπως και στη Βηρυτό, ένας πράκτορας της Μοσάντ έχει πάντα έξι επίπεδα απόστασης από την πηγή του. Οσοι έχουν τις πληροφορίες πρέπει να αγνοούν ότι δουλεύουν υπέρ του Ισραήλ – και συνήθως δεν το μαθαίνουν ποτέ. Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να δουλέψει η Μοσάντ σε τέτοιο αδιαπέραστο περιβάλλον. Πιστεύουμε ότι ειδικά σε μέρη όπως ο Λίβανος και το Ιράν οι συνεργάτες της είναι γεννημένοι σε άλλους τόπους, ακόμη και σε άλλες ηπείρους, ενώ δεν έχουν καν σχέση με εβραϊκές κοινότητες». 

Ο ανώνυμος «ευρωπαίος κατάσκοπος εν αποστρατεία» αναφέρθηκε στην ικανότητα που επιδεικνύουν οι εν ενεργεία συνάδελφοί του τού Ισραήλ ώστε να διεισδύουν στα πλέον απρόσιτα σημεία και να συλλέγουν τα απαιτούμενα δεδομένα για την οργάνωση επιχειρήσεων όπως αυτή που σκότωσε τον Ισμαήλ Χανίγια της Χαμάς μέσα στην καρδιά του Ιράν. Οι της Μοσάντ «ακολουθούν αυτή τη διαδικασία και στέλνουν όντως ανυποψίαστους ανθρώπους σε αποστολές». 

Το σίγουρο είναι ότι η Μοσάντ, έγραψε η Repubblica, αναγεννήθηκε έπειτα από δύο αποτυχίες σε επιχειρήσεις δολοφονίας, στο Αμμάν και στα Εμιράτα. Και ανανέωσε τον μύθο της αήττητης μυστικής υπηρεσίας έπειτα από τη σφαγή του Μονάχου, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972, όταν κυνήγησε τους υπευθύνους της απαγωγής των ισραηλινών αθλητών. Ο σημερινός βασικός στόχος της Μοσάντ είναι ο Νο 1 εχθρός του Ισραήλ, η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν.

Ο ιταλός δημοσιογράφος σχολίασε ότι στη σημερινή εποχή το έργο των ισραηλινών κατασκόπων διευκολύνεται από τις δορυφορικές και διαδικτυακές επικοινωνίες: «Είναι διάσημη η εξουδετέρωση του Γιαχία Αγιάς, του χαμασίτη εξπέρ στις βόμβες, ο οποίος δολοφονήθηκε όταν πυροδοτήθηκε βόμβα τοποθετημένη στο κινητό τηλέφωνό του».

Για τη συγκεκριμένη περίπτωση οι άνδρες της Μοσάντ επέδειξαν υπομονή, καθώς περίμεναν επί μήνες να δεχθεί κάποιο τηλεφώνημα ο Αγιάς. Μόλις αναγνωρίστηκε η φωνή του, πυροδοτήθηκε η βόμβα και εξερράγη δίπλα στο αυτί του. Παρά τη γιγάντωσή τους, όμως, τα ηλεκτρονικά μέσα έχουν δευτερεύοντα ρόλο στις κατασκοπικές ενέργειες, αφού καθοριστικός παραμένει ο ανθρώπινος παράγοντας.

Και συνέχισε ο Ντι Φέο: «Ο κατάσκοπος θα εκβιάσει και θα διαφθείρει, όπως έκανε πάντα. Κάθε στέλεχος της Μοσάντ είναι ειδικός στο να εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες, ακόμη και τα παραμικρά ελαττώματα, των ηγετών των τζιχαντιστών. Σύμφωνα με φήμες που κυκλοφορούν στον Λίβανο, την περασμένη Τρίτη ο Φουάντ Σουκρ, εκ των ανωτάτων στελεχών της Χεζμπολάχ, προδόθηκε από τη βραδινή επίσκεψη στην ερωμένη του, την κατοικία της οποίας, στο μουσουλμανικό προάστιο της Βηρυτού, Νταχέχ, είχε εντοπίσει η Μοσάντ. Το διαμέρισμα είχε τεθεί υπό 24ωρη παρακολούθηση, πιθανώς από κάποιον μισθοφόρο, μπορεί και από ρομποτικό σύστημα – είναι αδύνατον να το επιβεβαιώσεις».

Ο παράγων γυναίκα

Την τελευταία δεκαετία οι επιχειρήσεις της Μοσάντ στο Ιράν ήταν πολλές και είχαν στόχο το πυρηνικό πρόγραμμά του. Εκτός από τις κυβερνοεπιθέσεις, στις επιτόπου ενέργειες οι Ισραηλινοί χρησιμοποίησαν ντόπιους συνεργάτες. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις των «πυρηνικών εγγράφων» του 2018 (επιχείρηση που προετοιμάστηκε επί δύο χρόνια και εκτελέστηκε σε έξι ώρες και 29 λεπτά) και της δολοφονίας του πυρηνικού φυσικού Μοχσέν Φακχριζαντέχ, το 2020, με πύραυλο, μέσα στο κατά τα λοιπά θωρακισμένο αυτοκίνητό του.

Η Repubblica έγραψε ότι ορισμένοι παρατηρητές θεωρούν πολύ πιθανό σε αυτές τις ενέργειες να εμπλέκονται Ιρανές που δρουν από αγανάκτηση για τον μισογυνισμό του ιρανικού καθεστώτος. Το χέρι που τοποθέτησε βόμβα στο αυτοκίνητο ενός άλλου πυρηνικού επιστήμονα, του Ματζίντ Σαχριάρι, το 2010, ίσως ήταν και αυτό γυναικείο. Εξάλλου τη σημασία του γυναικείου παράγοντα στη Μοσάντ είχε υπαινιχθεί και ο πρώην επικεφαλής της, Ταμίρ Πάρντο. Υπάρχουν και φήμες περί στρατολόγησης νέων της ιρανικής διασποράς ή σιιτών του Αφγανιστάν, του Πακιστάν και των ασιατικών χωρών που υπήρξαν Δημοκρατίες της Σοβιετικής Ενωσης.

Ωστόσο, συνέχισε το ρεπορτάζ, μόνο ένα όνομα επιβεβαιώθηκε, αυτό του πράκτορα Ερέζ Σιμονί, ο οποίος έλαβε μέρος σε τολμηρές επιχειρήσεις και σκοτώθηκε τον Μάιο του 2022 σε ναυάγιο στη λίμνη Ματζόρε, στην Ιταλία, στο πλαίσιο μυστηριώδους επιχείρησης που πραγματοποίησε από κοινού με ιταλούς συναδέλφους του.

Πανικός στην Τεχεράνη

Από την άνοιξη του 2021 αυτή η σκιώδης λεγεώνα τόλμησε το απίστευτο: όχι μόνο να εξουδετερώσει ανώτερους αξιωματικούς των Φρουρών της Επανάστασης μέσα στο Ιράν, όπως τον συνταγματάρχη Χασάν Σεγέντ Χονταεΐ, που δολοφονήθηκε μπροστά στο σπίτι του από ενόπλους μοτοσικλετιστές, αλλά ακόμη και να τους απαγάγει και να τους βασανίσει μέχρι να αποκτήσει άκρως απόρρητες πληροφορίες. «Υστερα από αυτά τα κατορθώματα, τίποτα δεν φαίνεται αδύνατο για τη Μοσάντ».

Κατόπιν αυτών στο Ιράν δημιουργήθηκε ατμόσφαιρα φόβου και καχυποψίας για τον βαθμό διείσδυσης του Ισραήλ, μέσω της Μοσάντ, στις ιρανικές δομές ασφαλείας και εξουσίας. Σοκ αποτέλεσε η παραίτηση του επικεφαλής της υπηρεσίας Πληροφοριών, Χουσεΐν Τάεμπ. «Ολοι οι ηγέτες μας βρίσκονται στην εμβέλεια της Μοσάντ» δήλωσε τότε ο πρώην υπουργός Πληροφοριών, Αλι Γιουνέσι: «Το επίπεδο διείσδυσής της είναι τρομακτικό».

Το δημοσίευμα του ιταλικού μέσου έκλεισε ως εξής: «Ο Αλί Νασρ, υπεύθυνος για την προστασία των ανώτατων αρχών του Ιράν, αντικαταστάθηκε. Από το 2015 έχουν συλληφθεί αρκετά βασικά στελέχη των Φρουρών της Επανάστασης. Η λίστα περιλαμβάνει δεκάδες ονόματα, τα οποία συχνά στέλνονται στην αγχόνη με την κατηγορία της ‘‘συνεργασίας με τους σιωνιστές’’, αλλά στην πραγματικότητα είναι θύματα εσωτερικών συγκρούσεων, της μάχης φατριών που διεξάγεται στη θεοκρατική χώρα. Ωστόσο αυτή είναι μια ευπρόσδεκτη παρενέργεια για τη Μοσάντ: ενισχύει τον μαύρο θρύλο της».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News