Πριν από δέκα χρόνια ο Τζέισον Αρντεϊ είχε θέσει στόχους στη ζωή του. Ενας από αυτούς ήταν να γίνει κάποια ημέρα «καθηγητής στην Οξφόρδη και στο Κέιμπριτζ». Ομως λίγοι από τους φίλους του και την οικογένειά του τον είχαν πιστέψει, έγραψε η Repubblica, αφού ο Τζέισον, 37 ετών σήμερα, υπέφερε από πάθηση του φάσματος του αυτισμού, είχε μαθησιακά προβλήματα και αναπτυξιακή καθυστέρηση από τα παιδικά του χρόνια. Ο Τζέισον δεν είχε μάθει να ομιλεί μέχρι τα 11 χρόνια του και δεν διάβασε ή έγραψε τίποτε πριν από την ενηλικίωσή του.

Ωστόσο εκείνη η «υπόσχεση» που έδωσε, να διδάξει στα σπουδαία βρετανικά ΑΕΙ, σήμερα υλοποιήθηκε! Ο Τζέισον, πρώην υπάλληλος μερικής απασχόλησης σε σουπερμάρκετ, ανέλαβε την έδρα της Εκπαιδευτικής Κοινωνιολογίας στο Κέιμπριτζ. Και έκανε και ρεκόρ: με μικρή εργασιακή εμπειρία σε δύο πανεπιστήμια, στο Ντάραμ και στη Γλασκώβη, έγινε ο νεότερος μαύρος καθηγητής στην Ιστορία τού πλέον φημισμένου βρετανικού ΑΕΙ.

Πώς όμως ο Αρντεϊ από το Κλάπαμ του Λονδίνου αναπλήρωσε όλο τον χρόνο που έχασε μικρός; Με πολύ ταλέντο, προφανώς, που του επέτρεψε να ξεπεράσει τις σοβαρές δυσκολίες και το μειονέκτημα της νοηματικής γλώσσας (τη χρησιμοποιούσε μέχρι τα 18 του). Διέψευσε και τους γιατρούς που είχαν πει στην οικογένειά του ότι χρήζει ιατρικής φροντίδας εφ’ όρου ζωής, αφού κατάφερε να ολοκληρώσει τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ.

Ο Αρντεϊ πάντα αγωνιζόταν για μεγαλύτερη εκπροσώπηση των μειονοτήτων και των μαύρων στα μεγάλα πανεπιστήμια, σχολίασε η Repubblica, και παρέπεμψε σε δηλώσεις του στον Guardian – εκεί ο Αρντεϊ είπε ότι οι πόρτες, γενικώς, πρέπει να ανοίξουν περισσότερο στους μειονεκτούντες και στους μειονοτικούς, και ότι υπάρχει πολλή δουλειά που πρέπει να γίνει σε αυτό το πεδίο. «Υπάρχουν ακόμα τόσα πολλά να κάνουμε, όμως η ιστορία μου αποδεικνύει ότι τίποτα δεν είναι αδύνατον».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News