Το πέρασμα του Ερντογάν στην πλήρη απολυταρχία μετά τη φυλάκιση του δημάρχου της Κωνσταντινούπολης και κύριου πολιτικού του αντιπάλου Εκρέμ Ιμάμογλου βρίσκεται στο επίκεντρο των αναλύσεων του διεθνούς Τύπου.

Η γαλλική εφημερίδα Le Figaro σημειώνει, μεταξύ άλλων, το γεγονός ότι ο Ιμάμογλου, σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, είχε τις περισσότερες πιθανότητες να νικήσει τον Ερντογάν στις επόμενες εκλογές. Η Γκιονούλ Τολ, ιδρύτρια του Κέντρου Τουρκικών Σπουδών του Ινστιτούτου Μέσης Ανατολής, με έδρα στην Ουάσινγκτον, σημειώνει στην εφημερίδα ότι «ο Ερντογάν δεν ενδιαφέρεται πλέον να διατηρήσει ούτε το δημοκρατικό προσωπείο των εκλογών, αλλά στοχεύει σε ένα σύστημα χωρίς πραγματική αντιπολίτευση, όπως αυτό του Βλαντίμιρ Πούτιν».

Την Κυριακή, καθώς ο Ιμάμογλου οδηγείτο από τον Ερντογάν στη φυλακή, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) τον ανακήρυξε επίσημα υποψήφιό του για τις προεδρικές εκλογές του 2028.

Ο τούρκος πρόεδρος «έχει περάσει χρόνια διαβρώνοντας τη δημοκρατία, καταπνίγοντας τη διαφωνία και εκκαθαρίζοντας τον στρατό και τη δημόσια διοίκηση της χώρας. Τώρα φαίνεται ότι επέλεξε τη γεωπολιτική συγκυρία για να θάψει την κληρονομιά του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, του κοσμικού ιδρυτή της τουρκικής δημοκρατίας» σχολιάζει σε ανάλυσή του το Politico.

«Πώς αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς τις κινήσεις του ισλαμιστή λαϊκιστή εναντίον του κοσμικού Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), το οποίο ιδρύθηκε από τον Ατατούρκ, και τη φυλάκιση του δημοφιλούς δημάρχου του κόμματος στην Κωνσταντινούπολη, Εκρέμ Ιμάμογλου, ενός αντιπάλου με πραγματικές πιθανότητες να κερδίσει τις επόμενες προεδρικές εκλογές;» διερωτάται η ιστοσελίδα.

Οι πολιτικοί αντίπαλοι του Ερντογάν δεν έχουν αμφιβολία ότι αυτό ακριβώς επιδιώκει να κάνει ο Ερντογάν: εξουδετερώνοντας την κύρια αντιπολίτευση της χώρας, να στραφεί σε πλήρη απολυταρχία.

Η Γκιονούλ Τολ του Κέντρου Τουρκικών Σπουδών του Ινστιτούτου Μέσης Ανατολής και συγγραφέας του βιβλίου «Ο πόλεμος του Ερντογάν: Ο αγώνας ενός ισχυρού άνδρα στο εσωτερικό και στη Συρία», εκτιμά ότι ο τούρκος πρόεδρος πιθανότατα αισθάνθηκε ενθαρρυμένος από την εξελισσόμενη γεωπολιτική στροφή προς την απολυταρχία και έτσι θεώρησε ότι αυτή ήταν μια ευνοϊκή στιγμή για να χτυπήσει.

«Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, με τις αντιδημοκρατικές ενέργειές του στην πατρίδα του, έχει τροφοδοτήσει ένα παγκόσμιο κλίμα όπου οι απολυταρχικοί ηγέτες σε άλλες περιοχές του κόσμου αισθάνονται εξουσιοδοτημένοι να συντρίψουν περαιτέρω τη διαφωνία» δήλωσε αυτή τη φορά στο Politico.

Ο ιστότοπος σχολιάζει από την πλευρά του ότι ο Τραμπ, ο οποίος έχει ζητήσει αρκετές φορές να φυλακιστούν πολιτικοί του αντίπαλοι (π.χ. η Χίλαρι Κλίντον), «δύσκολα θα κάνει διάλεξη στον Ερντογάν, δημόσια ή ιδιωτικά, για τη φυλάκιση του Ιμάμογλου». Ενώ σε συνέντευξή του στον –πιστό στο MAGA κίνημα– δημοσιογράφο Τάκερ Κάρλσον την περασμένη εβδομάδα, ο συνεργάτης του Τραμπ, Στίβεν Γουίτκοφ, περιέγραψε μια πρόσφατη τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ των αμερικανού προέδρου και του Ερντογάν ως «σπουδαία», προσθέτοντας και τη λέξη transformational, που θα μπορούσε να μεταφραστεί ως «φέρνει αλλαγές».

Επισκεπτόμενος το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ την περασμένη εβδομάδα, ο Τραμπ αποκάλεσε τους αντιπάλους του «αποβράσματα», «άγριους» και «μαρξιστές», πριν προσθέσει ότι είναι «διαταραγμένοι» και «κακοποιοί». Ολα αυτά συμβαδίζουν, κατά το Politico, με τον όρκο εκδίκησης που έδωσε o νυν πρόεδρος στην πρώτη επίσημη προεκλογική του συγκέντρωση στο Τέξας.

«Ετσι, φυσικά, ο Ερντογάν δεν θα είχε καμία ανησυχία σε ό,τι αφορά τυχόν αποδοκιμασία του Τραμπ. Οι δυο τους έχουν πλειοδοτήσει σε βραβεία ο ένας για τον άλλον εδώ και χρόνια, και ο τούρκος ηγέτης έχει δηλώσει ότι υποστηρίζει την ειρηνευτική πρωτοβουλία του αμερικανού ομολόγου του στην Ουκρανία» σχολιάζει το Politico.

Ο Ερντογάν δεν είναι ο μόνος μεταξύ των επίδοξων απολυταρχών που οσμίζονται την αλλαγή στον γεωπολιτικό αέρα και θεωρούν ότι βρίσκονται στο κατώφλι μιας νέας εποχής, ικανής να διαγράψει τους κανόνες και τις νόρμες του παρελθόντος και να τους αντικαταστήσει με εκείνους που τους αρέσουν περισσότερο. Αυτό επηρεάζει, σύμφωνα με το Politico, τη συμπεριφορά τους, καθώς αναζητούν ο ένας στον άλλον έμπνευση και νέες ιδέες για τη διακυβέρνηση των χωρών τους.

«Από ό,τι φαίνεται, είναι έτοιμοι να δώσουν ο ένας στον άλλον ένα χέρι βοήθειας. Καθώς οι τουρκικές αρχές απαγόρευσαν τις δημόσιες συγκεντρώσεις και περιόρισαν την πρόσβαση του κοινού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο “καλύτερος φίλος” του Τραμπ, ο Ελον Μασκ, ανέστειλε τους λογαριασμούς της τουρκικής αντιπολίτευσης στην πλατφόρμα του» θυμίζει το Politico.

Η εποχή των φιλελεύθερων τεχνοκρατών –η οποία, φυσικά, είχε τα δικά της προβλήματα– δίνει τη θέση της σε μια νέα εποχή ισχυρών ανδρών, που με απόλυτο θράσος αψηφούν κάθε περιορισμό. Κάνοντας και ένα προωθημένο ειρωνικό σχόλιο, το Politico σημειώνει ότι κατά καιρούς αυτοί οι ισχυροί άνδρες φαίνεται να βρίσκονται σε μια κατάσταση… ευγενούς άμιλλας, ανταγωνιζόμενοι για το ποιος θα είναι ο πιο απροκάλυπτα ανελεύθερος, ποιος θα το φτάσει πιο μακριά. «Και σε αυτόν τον φιλικό ανταγωνισμό ο Ερντογάν είναι ο ξεκάθαρος νικητής της εβδομάδας» σχολιάζει ο ιστότοπος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News