Από τη μια οι γιατροί. «Αν θέλεις να ζήσεις μια φυσιολογική ζωή μετά το ποδόσφαιρο, φρόντισε να μπεις στο χειρουργείο το συντομότερο δυνατόν». Από την άλλη, ο κορονοϊός. Ο τελικός του Κυπέλλου Ισπανίας (Αθλέτικ Μπιλμπάο – Ρεάλ Σοσιεδάδ), που υπολόγιζε να είναι το αποχαιρετιστήριο παιχνίδι του, θα αργήσει πολύ. Αν δεν ματαιωθεί, κιόλας. Ετσι, ο Αριτζ Αντούριθ αναγκάστηκε να κλείσει τη λαμπρή του καριέρα με έναν τρόπο που δεν του άξιζε – που δεν αξίζει σε κανέναν ποδοσφαιριστή: με μια ανάρτησή του στα social media.

Συμβαίνει, κάποιες φορές. «Το ποδόσφαιρο σε αφήνει πριν το αφήσεις εσύ», όπως έγραψε ο θρυλικός επιθετικός της Αθλέτικ στο συγκινητικό του σημείωμα. «Δυστυχώς, το σώμα μου δεν άντεξε. Δεν μπορώ να βοηθήσω τους συμπαίκτες μου, στην κατάσταση που βρίσκομαι, όπως τους πρέπει. Αυτή είναι η ζωή ενός επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Ας ξεχάσουμε τα ευτυχισμένα φινάλε. Θα βρούμε το χρόνο να αποχαιρετιστούμε. Ναι, ήρθε η ώρα να πούμε αντίο, και κάπως έτσι τελειώνει για μένα αυτό. Ηταν ένα αξέχαστο και εκπληκτικό ταξίδι, από την αρχή μέχρι το τέλος…».

Ο 39χρονος (τα έκλεισε τον Φεβρουάριο) Αντούριθ, Βάσκος γέννημα – θρέμμα, είχε ανακοινώσει από πέρυσι το καλοκαίρι πως η εφετινή θα ήταν η τελευταία του σεζόν στη δράση. Στην κατάμεστη αίθουσα Τύπου του «Σαν Μαμές» είχε πέσει νεκρική σιγή. Σε αυτό το γήπεδο έζησε ανεπανάληπτες στιγμές, ταυτίζοντας το όνομά του με τον σύλλογο του Μπιλμπάο όσο ελάχιστοι παίκτες στην υπεραιωνόβια ιστορία του. Δεινός σκόρερ -ο κορυφαίος της ομάδας στον 21ο αιώνα- και ηγετική προσωπικότητα, αγαπήθηκε πολύ από τους οπαδούς. Αλλοι τον έβλεπαν σαν… θηρίο, λόγω της δύναμης και του μεγάλου του πάθους. Αλλοι, σαν καλλιτέχνη, λόγω των δεξιοτήτων του. Αυτά ήταν τα δύο παρατσούκλια του. Ολοι καταλάβαιναν ότι η στιγμή του αποχωρισμού πλησίαζε, όμως οι επιδόσεις του Αντούριθ τους έκαναν να πιστεύουν ότι θα κατόρθωνε να νικήσει (και) το χρόνο.

Ως ένα σημείο, τα κατάφερε. Μέχρι τα 30 του είχε διαγράψει μια, απλώς, αξιοπρεπή πορεία, σκοράροντας 54 φορές. Μετά τα 30, πέτυχε άλλα 159 γκολ! Ανάμεσά τους, τα τέσσερα εις βάρος της Μπαρτσελόνα στον (διπλό) τελικό του ισπανικού Σούπερ Καπ το 2015: τρία στον πρώτο αγώνα κι ένα στον δεύτερο. Που χάρισαν στην Αθλέτικ το πρώτο της τρόπαιο μετά το 1984. Επίσης, τα πέντε (!) τέρματα της ομάδας του στο 5-3 επί της Γκενκ, τον Νοέμβριο του 2016, στους ομίλους του Europa League. Προπονητής του, τότε, ήταν ο Ερνέστο Βαλβέρδε.

Ο Αντούριθ υπήρξε σπάνιο ποδοσφαιρικό φαινόμενο. Η καριέρα του «απογειώθηκε» στα 31 του, στο σημείο που οι περισσότεροι παίκτες… πατούν φρένο. Από τη στιγμή που επέστρεψε στην αγαπημένη του Αθλέτικο, στην οποία είχε πρωτοπαίξει το 2001, διάνυσε μια δεύτερη νιότη, που κράτησε πολλά χρόνια. Στα 35-36 τον έβλεπες να τρέχει και να μάχεται στο γήπεδο σαν ρούκι πιτσιρικάς που διεκδικεί μόνιμη θέση στην 11αδα. Εκείνη την εποχή, σε αυτήν την προχωρημένη ηλικία, είχε αγωνιστεί σε 35 ολόκληρα ματς (στην ισπανική λίγκα και το Europa League), και σε ακόμη δύο μέχρι το 88′. Δύο φορές αναδείχθηκε κορυφαίος σκόρερ του Europa League, ενώ παραμένει ο γηραιότερος ποδοσφαιριστής που πέτυχε γκολ με την εθνική ομάδα της Ισπανίας (35 ετών και 275 ημερών).

«Φίρμα» δεν υπήρξε ποτέ, γιατί ήταν αντι-σταρ εκ πεποιθήσεως. Αλλά είναι ένας από τους μόλις τρεις παίκτες (Λιονέλ Μέσι και Σέρχιο Ράμος, οι άλλοι δύο) που κατάφεραν να σκοράρουν σε 15 διαδοχικές αγωνιστικές περιόδους της La Liga! Σε πέντε από αυτές σημείωσε πάνω από 10 γκολ, αν και είχε ξεπεράσει τα 30 του χρόνια. Στην εικοσαετή του καριέρα «έγραψε» 287 τέρματα σε 793 εμφανίσεις. Με τη φανέλα της Αθλέτικ, 172 γκολ σε 405.

Πριν από 11 χρόνια λίγο έλειψε να τον δούμε στα μέρη μας, με τα χρώματα του Παναθηναϊκού. Τότε ο Αντούριθ αγωνιζόταν στη Μαγιόρκα, και το «Τριφύλλι» κινήθηκε για να τον αποκτήσει. Αλλά το deal χάλασε για 500.000 ευρώ. Ο Βάσκος στράικερ πουλήθηκε (το 2010) στη Βαλένθια, κι έπειτα επέστρεψε στην Αθλέτικ Μπιλμπάο (2012) για να γίνει ο θρύλος της. Τον ξανασυναντήσαμε από κοντά το 2017, στη Λεωφόρο, όταν ο Παναθηναϊκός έπεσε θύμα μιας απίθανης ανατροπής (το 2-0 έγινε 2-3), με δύο από τα τρία γκολ της Αθλέτικ να είναι δικά του.

Η εφετινή σεζόν είχε αρχίσει με τους καλύτερους οιωνούς για ‘κείνον. Στην πρεμιέρα της La Liga η πρωταθλήτρια Μπαρτσελόνα ηττήθηκε στο «Σαν Μαμές» με ένα υπέροχο «ψαλιδάκι» του Αντούριθ στο 89’. Το ταξίδι του, όμως, δεν είχε το τέλος που προσδοκούσε. Οι περισσότεροι οπαδοί της Αθλέτικ έμαθαν για τη βιαστική του αποχώρηση, από τα πολύχρωμα γραφικά που χθες (Τετάρτη) βράδυ σχημάτιζαν το όνομά του στην εξωτερική πλευρά του γηπέδου και από τις εικόνες του στα video wall.

Θα μπορούσε να μην έχει, καν, ταξιδέψει. Στο πατρικό του σπίτι, στο Σαν Σεμπαστιάν, το ποδόσφαιρο ήταν απαγορευμένο. Ο μικρός Αριτζ έκανε σκι και σέρφινγκ, όμως οι γονείς του δεν του επέτρεπαν να κλωτσάει μπάλα. Σε ποδοσφαιρικό γήπεδο είχε πάει μόνο μια φορά. Ματς δεν τον άφηναν να δει ούτε στην TV. Ευτυχώς που ένας θείος του τον βοήθησε να κάνει την… επανάστασή του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News