Οι πολεμικές δάφνες και τα εκλογικά κουκιά ήταν, είναι και θα είναι πάντα τα βασικά συστατικά του καλού, χορταστικού πιάτου της εξουσίας – ιδίως της αυταρχικότερης και δεσποτικής. Το πολιτικό μαγείρεμα του λαϊκού αίματος με τη λαϊκή ευπιστία, πάνω σε δυνατή φωτιά σκοτεινού μίσους, αποδίδει πάντα, αυτό το ξέρουν όλοι οι αρχιμάγειροι της εξουσίας, το ξέρει και ο τούρκος πρόεδρος.

Εξοπλισμένος λοιπόν με αυτήν την πολύτιμη γνώση, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ρίχνει στον προεκλογικό αγώνα -την πλέον πρόσφορη κιόλας στιγμή- το παλιομοδίτικο αλλά δοκιμασμένο χαρτί των πολεμικών δαφνών ευελπιστώντας ότι θα δρέψει όσα κουκιά του χρειάζονται στην κάλπη, στη διπλή κάλπη (προεδρική και βουλευτική) της 24ης Ιουνίου.

Η Τουρκία, έπειτα από την αντικουρδική «επιχείρηση Αφρίν» επί συριακού εδάφους, προετοιμάζεται τώρα για μεγάλη επίθεση και στους Κούρδους του βορείου Ιράκ, έχοντας δημιουργήσει έντεκα νέες στρατιωτικές βάσεις κοντά στα σύνορα με το Ιράν, όπως γράφουν και οι λονδρέζικοι Times. Δηλαδή σε μια περιοχή που θεωρείται και είναι το οχυρό του γνωστού ΡΚΚ, του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν, με έδρα στην Τουρκία, αλλά και με εξάπλωση στη Συρία και στο Ιράκ. (Σημειωτέον ότι το ΡΚΚ θεωρείται «τρομοκρατική οργάνωση» τόσο στην Τουρκία όσο και στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στις Ηνωμένες Πολιτείες.)

Αυτή η κουρδική πτέρυγα –που πολέμησε νικηφόρα εναντίον του τζιχαντιστικού Ισλαμικού Κράτους και είναι «ορκισμένος εχθρός» της Τουρκίας- αποτελεί τον στόχο των τουρκικών στρατιωτικών επιχειρήσεων, όπως συνάγεται και από τη δήλωση του τούρκου πρωθυπουργού Μπιναλί Γιλντιρίμ: «Εχουμε διπλασιάσει την παρουσία μας στο βόρειο Ιράκ, με στόχο την εξόντωση της τρομοκρατίας προτού οι τρομοκράτες περάσουν τα σύνορά μας».

Ο τουρκικός στρατός έχει ήδη διεισδύσει περί τα 25 χιλιόμετρα εντός του ιρακινού εδάφους, όπου έχει δημιουργήσει τις βασικές υποδομές (δρόμους, φυλάκια, κ.ά.) βορείως της πόλης Ντοχούκ, και πλήττει σχεδόν καθημερινά από αέρος θέσεις των στρατιωτικών μονάδων του ΡΚΚ.

Αναμένεται νέο κύμα προσφύγων

Οι ίδιοι οι κουρδικοί πληθυσμοί και τα κόμματά τους καταγγέλλουν ότι η σχεδιαζόμενη στρατιωτική επίθεση στα 700 χωριά της περιοχής του ΡΚΚ θα προκαλέσει νέα προσφυγική κρίση. Ομως γιατί να εισακουστούν; Τα αποτελέσματα της στρατιωτικής εισβολής της Τουρκίας στο Αφρίν, τους προηγούμενους μήνες, ήταν αιματηρά και καταστροφικά για τους ντόπιους κουρδικούς πληθυσμούς, ωστόσο στηρίχθηκαν από το φανατισμένο τουρκικό λαϊκό στοιχείο και απέδωσαν πολιτικούς καρπούς στην Αγκυρα. Και τώρα, στην «καρδιά» του Κουρδιστάν -όπως έδειξε και η πρόσφατη συγκέντρωση του Ερντογάν στο Ντιγιάρμπακιρ-, ο λαός του κόμματος του Ερντογάν θα στηρίξει μια στρατιωτική επιχείρηση εναντίον κουρδικών θέσεων και μάλιστα του ΡΚΚ.

Ο τούρκος πρόεδρος ποντάρει στον εθνικιστικό οίστρο των ζηλωτών οπαδών του κόμματός του και είναι έτοιμος να τον τροφοδοτήσει με νέες πολεμικές δάφνες κατά του μισητού ΡΚΚ, επιδιώκοντας τη νίκη στις κάλπες. Πόσο μάλλον που, όπως δείχνουν τα πράγματα, οι καιροί του το επιτρέπουν: η συμφωνία για το κουρδικό σκέλος του συριακού προβλήματος, συμφωνία που έκλεισε η Τουρκία με τις ΗΠΑ, αφοπλίζει κυριολεκτικά τους Κούρδους, όπως είπε και ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου («Οι κούρδοι πολεμιστές που βρίσκονται στον συριακό θύλακο της Μανμπίτζ πρέπει να αποχωρήσουν από τις θέσεις τους και να παραδώσουν τα όπλα που τους έχουν παράσχει οι Ηνωμένες Πολιτείες»). Πάντως οι λεπτομέρειες αυτής της συμφωνίας, του λεγόμενου «οδικού χάρτη» που κατέστρωσαν οι ΗΠΑ και η Τουρκία, δεν έγιναν γνωστές και οι Κούρδοι της Συρίας ζητούν εξηγήσεις.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News