Το μεσημέρι της Πρωτομαγιάς, όπως όλη η Ελλάδα, το Ολβιο Ξάνθης έψηνε κι έτρωγε. Είτε σε αυλές είτε στον ποταμό Νέστο που βρίσκεται δίπλα, οι κάτοικοι απολάμβαναν την όμορφη ημέρα.

«Μας πήρε τηλέφωνο μια φίλη και μας ρώτησε τι συνέβη στον Γερμανό. Δεν είχαμε ιδέα. Γυρίσαμε και είδαμε τον καπνό», λέει στο Protagon η Γεωργία Ντάκου, ο πρώτος άνθρωπος που συναντούμε στο χωριό, δυο ημέρες μετά τη μεγάλη πυρκαγιά.

Βρίσκεται στο χωράφι της, απέναντι ακριβώς από το εργοστάσιο μπαταριών της SUNLIGHT, και ποτίζει τις καρυδιές.

«Είναι το πρώτο πότισμα του φετινού καλοκαιριού. Θα το κάναμε χθες, αλλά μας είπαν να μην κάνουμε αγροτικές εργασίες. Αν ανησυχούμε; Όχι, δεν ανησυχούμε. Συνεχίζουμε κανονικά τη ζωή μας, κάνουμε τις δουλειές μας».

Βλέπαμε τις εικόνες του εργοστασίου που κάηκε στην τηλεόραση και στους ιστότοπους και πιστεύαμε ότι ο κόσμος στην περιοχή θα έχει πανικοβληθεί. Κι όμως, οι κάτοικοι είναι ήρεμοι, σταθεροί στις καθημερινές τους δραστηριότητες και συνήθειες. Το μόνο που θα τους ανησυχούσε στα σοβαρά θα ήταν να χάσουν κάποιοι συμπολίτες τους τη δουλειά τους. «Ο Γερμανός», όπως λένε το εργοστάσιο, είναι ο μεγαλύτερος εργοδότης στην περιοχή.

Το εργοστάσιο της SUNLIGHT στο Oλβιο απασχολεί εκατοντάδες άτομα. Καθημερινά έρχονται δυο λεωφορεία σε κάθε βάρδια, μεταφέροντας εργαζομένους από την Καβάλα και τη Χρυσούπολη κι ένα λεωφορείο από την Ξάνθη.

Ο κόσμος «τρώει ψωμί» από το εργοστάσιο και η διακοπή λειτουργίας της μονάδας παραγωγής, λόγω της πυρκαγιάς, είναι ένα πλήγμα. Σύμφωνα με ανακοίνωση του Ομίλου OLYMPIA στον οποίον ανήκει η SUNLIGHT, η διοίκηση δεσμεύεται ότι «η παραγωγική δραστηριότητα θα επανέλθει το συντομότερο δυνατόν για τη συνέχιση της εξυπηρέτησης των ανά τον κόσμο πελατών της εταιρίας. Κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης των ζημιών, θα διατηρηθούν στο ακέραιο όλες οι θέσεις εργασίας».

Στο εργοστάσιο δεν επιτρέπεται να μπει κάποιος που δεν έχει δουλειά με αυτό –πόσω μάλλον δημοσιογράφοι. Ετσι δεν στάθηκε δυνατό να μιλήσουμε με κάποιον από την εταιρία. Οι πραγματογνώμονες, πάντως, καθώς και οι άνθρωποι της Πυροσβεστικής, εργάζονται εντατικά προκειμένου να διερευνηθούν τα αίτια αλλά και να μην τυχόν υπάρξει κάποια αναζωπύρωση. Ο χώρος είναι τεράστιος και η πυρκαγιά ξέσπασε και περιορίστηκε ευτυχώς μόνον στη μονάδα παραγωγής, ενώ καταστράφηκε κι ένα τμήμα αποθηκευμένου εμπορεύματος.

Αυτό το εργοστάσιο μπαταριών είναι το μεγαλύτερο στην Ευρώπη και εξάγει σε όλον τον κόσμο το 98% της παραγωγής του. Υπάρχει στο Όλβιο από τη δεκαετία του ’70 και ανήκε στον όμιλο Σκαλιστήρη. Ο όμιλος, όμως, κατέρρευσε στη δεκαετία του ’80 και, μια δεκαετία αργότερα, ο Πάνος Γερμανός εξαγόρασε τα πάγια της Sunlight, που είχαν περάσει στον Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων. Το εργοστάσιο άρχισε να λειτουργεί με 28 εργαζομένους, για να φτάσει σήμερα η SUNLIGHT να απασχολεί συνολικά 820 άτομα.

Ο Πάνος Γερμανός διέθετε ένα κατάστημα στο κέντρο της Αθήνας, το πρώτο εξειδικευμένο για μπαταρίες. Μάλιστα, όπως ήταν το σλόγκαν του, πουλούσε μπαταρίες  «από ένα ρολόι μέχρι ένα ελικόπτερο». Σήμερα, η SUNLIGHT κατασκευάζει μπαταρίες μέχρι και για αμυντικά συστήματα, έχοντας ανοδική πορεία. Το 2016, ο κύκλος εργασιών της ανήλθε σε 194,5 εκατομμύρια ευρώ, με τα κέρδη προ φόρων στα 22 εκατομμύρια ευρώ. Η εταιρία έχει ενεργό πελατολόγιο σε 100 χώρες και είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς βιομηχανικών μπαταριών έλξης παγκοσμίως, κατέχει εξέχουσα θέση στην αγορά μπαταριών προηγμένης τεχνολογίας, παρέχει ολοκληρωμένες λύσεις αποθήκευσης ενέργειας για ανανεώσιμες πηγές και συνεργάζεται εδώ και 30 χρόνια με την Toshiba στην ευρωπαϊκή αγορά. Κολοσσοί όπως το αεροδρόμιο του Ντουμπάι ή το σιδηροδρομικό δίκτυο στη Ρωσία αλλά και υποβρύχια του Πολεμικού Ναυτικού της Ιταλίας και της Γερμανίας χρησιμοποιούν προϊόντα της.

Την Τετάρτη 2 Μαΐου, επόμενη ημέρα της πυρκαγιάς, ο κόσμος έμεινε μέσα. Σε σύσκεψη των αρμοδίων φορέων, είχε αποφασιστεί η λήψη προληπτικών μέτρων, ανάμεσα στα οποία ήταν το κλείσιμο των σχολείων, η αποφυγή υπαιθρίων δραστηριοτήτων, η αποφυγή αγροτικών εργασιών σε εξωτερικό χώρο, η παραμονή σε κλειστούς χώρους με κλειστά παράθυρα και το πολύ καλό πλύσιμο των μπαλκονιών.

Στο τέταρτο σπίτι μετά το εργοστάσιο, πετύχαμε την νοικοκυρά να πλένει με το λάστιχο. Ήταν στο σπίτι της με παρέα την Πρωτομαγιά, κι έψηναν. «Στην αρχή νομίσαμε ότι κάποιος καίει χόρτα. Πήγα στη γωνία και είδα τον μαύρο καπνό από το εργοστάσιο», μας λέει. Ο άνεμος φυσούσε έτσι ώστε ο καπνός να μην πηγαίνει στο Όλβιο, αλλά στον γειτονικό Άγιο Αθανάσιο. Κι εκεί πετύχαμε νοικοκυρές να πλένουν τα μπαλκόνια τους, ελαφρώς ανήσυχες. Κάποιες οικογένειες έφυγαν από τα σπίτια τους, πηγαίνοντας σε άλλα χωριά. Το νηπιαγωγείο στον Άγιο Αθανάσιο, το δημοτικό και το γυμνάσιο στο Όλβιο, είχαν κλείσει. Οι κάτοικοι περιμένουν τις μετρήσεις για να σιγουρευτούν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, ότι δεν υπάρχει κίνδυνος από τον μόλυβδο. Μια γυναίκα η οποία έχει εργαστεί οκτώ μήνες στο εργοστάσιο, είναι σίγουρη ότι τηρούνται όλες οι προδιαγραφές και τα μέτρα ασφαλείας. «Πολλοί θέλησαν να το κλείσουν, αλλά ευτυχώς δεν τα κατάφεραν. Είναι η πρώτη φορά που υπάρχει κάποιο περιστατικό».

Στα χωριά της περιοχής θεωρούν ότι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης δημιούργησαν αδικαιολόγητα μεγάλο θόρυβο. «Ακούσαμε ότι ο Στρατός εκκενώνει οικισμούς, κάτι που δεν έγινε», μας λένε. Συνεχίζουν ατάραχοι τις δραστηριότητές τους. Οι άντρες στα καφενεία, παίζουν μπουρλότο, πίνουν καφέ και μπίρες και αστειεύονται μεταξύ τους, αναρωτιούνται μήπως τυχόν επηρεαστεί κι ο δικός τους ο μπαχτσές από την πυρκαγιά.

Ο βοσκός ανησυχεί λιγάκι μόλις μας βλέπει: «δεν πιστεύω να σας έστειλε η Αστυνομία;». Τον διαβεβαιώνουμε πως όχι, και συνεχίζει τη δουλειά του. Η ζωή συνεχίζεται και τα πρόβατα πρέπει να βοσκήσουν…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News