– ΔΗΜΑΡ, Ποτάμι και τώρα Ν.Δ. Το Ποτάμι σάς κατηγόρησε ότι σας ενδιαφέρει μόνο η καρέκλα. Τι απαντάτε; Θα είστε υποψήφια με τη Ν.Δ.;

– Στήριξα την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου ψηφίζοντας τον προϋπολογισμό της τον Δεκέμβριο του 2014. Φαντάζομαι θυμούνται όλοι ότι τότε ερχόταν τρέχοντας ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και έγινε με τις εκλογές τον Ιανουάριο του 2015. Δεν θα ήταν πιο έξυπνο, αν δεν το έκανα; Καταψήφισα την απλή αναλογική, όταν έλειπαν 1-2 ψήφοι από την πλειοψηφία, καθώς η Χ.Α. –για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ– ήταν έτοιμη να υπερψηφίσει εάν τελικώς ήταν σίγουρη ότι θα περάσει το νομοσχέδιο. Να πω επίσης ότι δεν έτρεχα στους Ευρωπαίους στις αρχές του 2015 παρακαλώντας τους να πείσουν αυτοί τον Τσίπρα να αφήσει τον Καμμένο και να συνεργαστεί με τους «λογικούς». Ας μην προκαλούν λοιπόν, γιατί και η αστική μου ευγένεια έχει όρια. Ποτέ δεν έκανα ούτε μικροπολιτική ούτε επιτέθηκα προσωπικά σε κανέναν, αλλά δεν θα επιτρέψω να εκλαμβάνεται αυτό ως αδυναμία. Τιμήθηκα δύο φορές στις εκλογές από τους συμπατριώτες μου με τις ίδιες περίπου –σχεδόν 3.000– ψήφους. Τη δεύτερη φορά, η ΔΗΜΑΡ είχε εξαφανιστεί. Ποια είναι η περίφημη καρέκλα; Παρατηρήστε τις ανακοινώσεις κάτι ελαχίστων εναντίον μου και θα βρείτε μόνο φθόνο, μίσος και ταπεινά ένστικτα.

– Γιατί στη Ν.Δ. και όχι στον νέο φορέα; Τι σας ενώνει με τη Ν.Δ.;

– Κοιτάξτε, όλος αυτός ο χρόνος ήταν και μια άσκηση αυτογνωσίας. Είμαι πιο κοντά στις φιλελεύθερες αξίες αλλά και σε ορισμένα ζητήματα είμαι και κάπως συντηρητική. Δεν είμαι και υπόδειγμα θρησκευόμενου ανθρώπου, αλλά δεν ανέχομαι τις ειρωνείες και την ύβρη απέναντι στην Εκκλησία. Σέβομαι τους ανθρώπους που έχουν την ανάγκη να εκκλησιάζονται, στο κάτω κάτω είναι δικό τους ιδιωτικό δικαίωμα. Δεν μου αρέσει να υποτιμώνται και να χλευάζονται απλοί άνθρωποι με τους οποίους άλλωστε μεγάλωσα τριγύρω, εκεί στον Λαγκαδά. Επίσης, να πω ότι όλα αυτά τα χρόνια στη Βουλή τελικά βρέθηκα κοντά σε πολλούς βουλευτές της Ν.Δ., οι οποίοι οφείλω να ομολογήσω πως διακρίνονται ιδιαιτέρως για την ευγένεια και την καλή συμπεριφορά. Πάντως, σε κάθε περίπτωση οι διαφορές είναι δυσδιάκριτες πλέον, το λέω ευθαρσώς.

– Στη δήλωση προσχώρησής σας στη Ν.Δ. μιλήσατε για επίπλαστες διαχωριστικές γραμμές που ανήκουν στο παρελθόν. Δεν υπάρχει πλέον το Αριστερά/Δεξιά; Ποιο πιστεύετε ότι θα είναι το διακύβευμα των επόμενων εκλογών;

– Υπάρχει ένας κανονικός άνθρωπος, λίγο προοδευτικός, λίγο συντηρητικός στις αξίες και στην οπτική που αντιμετωπίζει τα πράγματα. Ο ψηφοφόρος αυτός κατά τη γνώμη μου ανήκει σε έναν χώρο κοινό. Η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου το απέδειξε αυτό στην πράξη, ό,τι και να λένε οι κραυγάζοντες. Για να υπάρχουν μεγάλα κόμματα κεντροδεξιά και κεντροαριστερά, πρέπει και η κοινωνία να έχει μια σχετική ταξική διάρθρωση. Αυτό στην Ελλάδα, ιδίως σήμερα, είναι ένα πολύ αδύναμο φαινόμενο.

– Θεωρείτε ότι περάσατε κάποια κόκκινη γραμμή; Γιατί πήγατε στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία;

– Περπάτησα με τον κόσμο, με τον πολύ κόσμο, που ούτε άκουγε ούτε ήθελε να ακούσει αυτά που λέγονταν από την εξέδρα. Να βρούμε λύση κ. Πελώνη, ναι, αλλά εγώ δεν μπορώ να δεχθώ ότι υπάρχει «Μακεδονικό έθνος». Και για λόγους που αφορούν την ασφάλεια της χώρας μας στο μέλλον. Να πω, επίσης, ότι εξοργίζομαι με μερικούς που αντιμετωπίζουν τους Βορειοελλαδίτες ως γραφικούς εθνικιστές. Το «προοδευτιλίκι», ως πολιτικό προϊόν, μας έφερε εδώ που είμαστε δυστυχώς σήμερα. Η αίσθηση του ανήκειν καταγγέλλεται ως γραφικότητα και εθνικισμός. Περιφρονώ και καταγγέλλω αυτόν τον ψευδεπίγραφο προοδευτισμό, είναι ο χειρότερος εχθρός της πραγματικής προόδου και εκσυγχρονισμού της κοινωνίας.

– Στη δήλωσή σας μιλήσατε και για το μετεκλογικό τοπίο. Πιστεύετε ότι είναι εφικτή η συνεργασία της Ν.Δ. με το Κίνημα Αλλαγής; Υπό ποιες προϋποθέσεις;

– Μιλώ ανοικτά. Ναι. Η κατάσταση είναι τρομερά δύσκολη και, σε κάθε περίπτωση, πρέπει να περάσουμε στην εποχή των κυβερνήσεων για τη στελέχωση των οποίων ο εκάστοτε πρωθυπουργός δεν πρέπει να περιορίζεται από τις δυνάμεις της στενής κοινοβουλευτικής του ομάδας. Ας βρούμε τους πιο ικανούς με τις ίδιες περίπου πολιτικές και ιδεολογικές αξίες. Αυτό, άλλωστε, ήταν κι ένας πολύ σοβαρός λόγος που βρίσκομαι στη Ν.Δ. Γιατί ακριβώς αυτά, με θάρρος και παρρησία, αντιπροσωπεύει και εξαγγέλλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Να γιατί η Ελλάδα μπορεί να έχει μέλλον.