Μιλά για μια «τοξική επιρροή», για μια κατάσταση που δεν προοιωνίζεται κάτι καλό και, πολύ περισσότερο, για καταστάσεις που θυμίζουν τη δεκαετία του 1930 και την άνοδο του φασισμού.

Ο Τζον Λε Καρέ δεν μασά καθόλου τα λόγια του για τον Ντόναλντ Τραμπ και την προεδρία του και μιλά δημόσια και ανοιχτά για αυτό.

Μπροστά στο κοινό του, στο Royal Festival Hall του Λονδίνου, όπως γράφει ο Telegraph, ο Λε Καρέ βλέπει πολλούς παραλληλισμούς μεταξύ της Αμερικής του σήμερα και της Ευρώπης της δεκαετίας του ’30 όταν ο φασισμός και ο ναζισμός κατέλαβαν την εξουσία.

«Κάτι πραγματικά κακό συμβαίνει», είπε.  «Οι επιθέσεις του Τραμπ είναι το ανάλογο της καύσης των βιβλίων», συνέχισε. Για να προσθέσει ότι όσο ο Τραμπ «θα ανακηρύσσει τις πραγματικές ειδήσεις σε ψεύτικες ειδήσεις, οι ψεύτικες ειδήσεις γίνονται ο κανόνας και όλα θα γίνονται ψεύτικες ειδήσεις».

» Σκέφτομαι όλα όσα συνέβησαν τη δεκαετία του 1930 στην Ισπανία,  στην Ιαπωνία και προφανώς στη Γερμανία. Για εμένα αυτά είναι συγκρίσιμα σημάδια από την άνοδο του φασισμού και είναι μεταδοτικά και μολύνουν. Ο φασισμός είναι έντονος σε Πολωνία και Ουγγαρία».

Συγγραφικά ακμαίος και σήμερα στα 85 του, ο Τζον Λε Καρέ ετοιμάζεται να εκδώσει άλλη μια κατασκοπευτική ιστορία, το «A Legacy of Spies».

Το βιβλίο ξαναφέρνει από την (λογοτεχνική) αποστρατεία σε πρωταγωνιστικό ρόλο και έστω και για λίγο τον πράκτορα Σμάιλι μετά από 25 χρόνια. Είχε εμφανιστεί για πρώτη φορά το 1961 σε ένα διαφορετικό κόσμο, σε μια περίοδο ψυχροπολεμικής έντασης.

Σήμερα, ο Σμάιλι έχει να αντιμετωπίσει τον κόσμο του Brexit που τον κάνει να αισθάνεται άβολα.

«Μέσα σε όλους μας έχει εγκατασταθεί ένα αίσθημα περιπλάνησης χωρίς στόχο», εξήγησε ο Λε Καρέ και είπε για τον ήρωά του ότι «πέρασε όλη του τη ζωή υπερασπιζόμενος με τον ένα τρόπο ή τον άλλο τη σημαία και τώρα νιώθει σαν ξένος στη χώρα του».

«Επειδή είναι τόσο δύσκολη περίοδος για να γράφει κάποιος, με το Brexit που απεχθάνομαι και τον Τραμπ που και αυτόν τον απεχθάνομαι, αυτό που βλέπουμε είναι η Ευρώπη που έχει συμπιεστεί στη μέση. Η δημοκρατία όπως την ξέρουμε πέφτει θύμα επίθεσης και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού και αυτό θα ήταν κάτι που δύσκολα θα κατάπινε ο Σμάιλι».

Το alter ego του Λε Καρέ αισθάνεται άβολα – δεν ήταν αυτό το όραμα του Σμάιλι για την ήπειρο, αλλά ούτε και του Λε Καρέ, που δεν μπορεί να κρύψει την πικρία του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News