«Συμφωνούν όλοι πως ο Πρόεδρος των ΗΠΑ έχει την απόλυτη εξουσία να απονέμει χάρη», υπενθύμισε το Σάββατο στους Αμερικανούς ο πρόεδρος, αφήνοντας (;) να εννοηθεί πως έχει το δικαίωμα να συγχωρέσει – αν, φυσικά, χρειαστεί – και τον ίδιο του τον εαυτό σε περίπτωση που κατηγορηθεί στο πλαίσιο των ερευνών για το πολύκροτο Russiangate. Η πραγματικότητα, ωστόσο, ενδέχεται να είναι για ακόμη μια φορά – πολλοστή στην περίπτωση του 45ου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών – διαφορετική. Ο Λόρενς Τράιμπ, καθηγητής στη Νομική Σχολή του Χάρβαρντ και οι Ρίτσαρντ Πέιντερ και Νόρμαν Έισεν, πρώην επικεφαλής νομικοί επί ζητημάτων δεοντολογίας του Τζορτζ Μπους και του Μπαράκ Ομπάμα αντίστοιχα, υποστηρίζουν στην Washington Post πως ο Πρόεδρος χάρη στον Πρόεδρο δεν μπορεί να δώσει. Και προς επίρρωση των ισχυρισμών τους επικαλούνται ένα ιστορικό προηγούμενο: «τέσσερις ημέρες πριν παραιτηθεί ο Νίξον, το γραφείο νομικών υποθέσεων του δικού του υπουργείου Δικαιοσύνης αποφάνθηκε πως δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, αναφέροντας “τον βασικό κανόνα σύμφωνα με τον οποίο κανένας δεν μπορεί να είναι κριτής της περίπτωσής του”». Την ίδια ώρα – επισημαίνουν – «το Σύνταγμα απαγορεύει ρητά στον Πρόεδρο να χρησιμοποιήσει το δικαίωμα απονομής χάρης για ν’ αποτρέψει τη δίωξη ή την αποπομπή του».

 Πάντα, στην Washington Post, ένας άλλος διακεκριμένος αμερικανός νομικός, ο Τζόναθαν Τέρλεϊ από το πανεπιστήμιο Τζορτζ Ουάσινγκτον εκφράζει αντίθετη άποψη. Δηλώνοντας πως «το ζήτημα όσον αφορά το κατά πόσο ένας Πρόεδρος μπορεί να απονείμει χάρη στον εαυτό του είναι ένα από τα ερωτήματα δίχως απάντηση», ισχυρίζεται πως ο Ντόναλντ Τραμπ θα μπορούσε όντως ν’ απαλλαγεί από τον Ρόμπερτ Μίλερ, τον ειδικό ανακριτή που ερευνά τις ενδεχόμενες σχέσεις του με τη Ρωσία, απονέμοντας χάρη σε κάποιον από τους συνεργάτες ή τους συγγενείς του ή ακόμα και στον ίδιο του τον εαυτό. Τονίζει, ωστόσο, ότι αυτό θα ήταν μια ενέργεια σύμφωνη μεν με το σύνταγμα, αλλά «αυτοκαταστροφική» για τον πρόεδρο. Στην περίπτωση, για παράδειγμα, που απένειμε χάρη στον πρώην επικεφαλής της προεκλογικής του εκστρατείας Πολ Μάναφορτ ή στον πρώην σύμβουλο εθνικής ασφάλειας Μάικλ Φλιν (αμφότεροι βρίσκονται στο στόχαστρο των ερευνητών), αυτό δεν θα επέφερε τον τερματισμό των ερευνών ενώ ταυτόχρονα θα αποτελούσε ένα σημαντικό πλήγμα και για τη θητεία αλλά και για την παρακαταθήκη του Τραμπ. Με τον Ντόναλντ, όμως, τίποτα δεν είναι απίθανο.

Ακόμα και άφεση αμαρτιών δεν αποκλείεται να δώσει ο Ντόναλντ στον Τραμπ. Φωτογραφία:Reuters/Carlos Baria

Υπολείπονται ακόμα δύο χρόνια (τουλάχιστον) για να εξέλθει (εάν, τελικά) η Βρετανία από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά πάρα πολλοί από τους πολίτες της Γηραιάς Αλβιώνας βρίσκονται ήδη αντιμέτωποι με τις αρνητικές συνέπειες του Brexit. Το φετινό καλοκαίρι, για παράδειγμα, χιλιάδες Βρετανοί που ήταν συνηθισμένοι να περνούν τις καλοκαιρινές διακοπές τους στις παραλίες της Ισπανίας, της Ιταλίας και της Ελλάδας, κλήθηκαν να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη καθώς η στερλίνα κινείται πτωτικά έναντι του ευρώ με αποτέλεσμα το κόστος μετάβασης και παραμονής για μια εβδομάδα στην Ίμπιζα ή τη Ρόδο να αυξάνεται σημαντικά.

«Στους Βρετανούς που ταξιδεύουν στην Ευρώπη προσφέρονται μόλις 88 λεπτά του ευρώ για μία στερλίνα», σχεδόν παραπονιέται ο Guardian, αναφέροντας την πιο ακραία περίπτωση συναλλαγής που πραγματοποιήθηκε στο αεροδρόμιο του Κάρντιφ. Και επισημαίνει πως «το (περασμένο) Σαββατοκύριακο των αναχωρήσεων για τις καλοκαιρινές διακοπές, τα ανταλλακτήρια συναλλάγματος στα αεροδρόμια της Βρετανίας πρόσφεραν πολύ χαμηλές συναλλαγματικές ισοτιμίες για τη στερλίνα έπειτα από μια πραγματικά δύσκολη εβδομάδα στην αγορά συναλλάγματος». Στα αεροδρόμια του Γκάτγουικ, του Λούτον και του Μπέρμιγχαμ οι ταξιδιώτες για κάθε στερλίνα που έδιναν, λάμβαναν λιγότερο από ένα ευρώ, στα ανταλλακτήρια του Κάρντιφ, μια στερλίνα αξίζει 88 λεπτά του ευρώ, παρότι η επίσημη ισοτιμία είναι 1,11 ευρώ, ενώ στα αεροδρόμια του Χίθροου, του Μάντσεστερ και της Γλασκόβης μπορεί κανείς να δώσει μία στερλίνα και να λάβει ένα ευρώ παρά ελάχιστα λεπτά. Πριν από έναν χρόνο, ωστόσο, τον Ιούλιο που ακολούθησε την επικράτηση των Brexiters στο δημοψήφισμα, μία στερλίνα άξιζε 1,18 ευρώ. Παρά τη σημαντική πτώση της τάξης του 30% σε σχέση με την περίοδο πριν από την προκήρυξη του δημοψηφίσματος: τον Μάιο του 2016 μια στερλίνα άξιζε 1,30 ευρώ ενώ τον Ιούλιο του 2015, οι βρετανοί τουρίστες για κάθε στερλίνα λάμβαναν 1,41 ευρώ. Με λίγα λόγια, φέτος οι Βρετανοί τουρίστες στις ακτές της Μεσογείου ξόδεψαν 7% περισσότερα σε σχέση με πέρυσι και 21% συγκριτικά με το καλοκαίρι του 2015.

Εθνική κυριαρχία… εις βάρος των καλοκαιρινών διακοπών για χιλιάδες Βρετανούς. Φωτογραφία: Daily Mirror

Μερικές εβδομάδες μετά τη δημοσίευση στο The Cut του άρθρου σύμφωνα με το οποίο ο ιστότοπος πορνογραφικού περιεχομένου Pornhub είναι «το πιο σημαντικό εργαλείο σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, οι Αναφορές Κίνσεϊ της τρίτης χιλιετίας», στην βιομηχανία του εικονικού σεξ εισέρχεται με αξιώσεις η αποκαλούμενη «ηθική πορνογραφία» με τους παραγωγούς και τους υποστηρικτές της να επιδιώκουν να μεταδώσουν το μήνυμα ότι δεν όλοι όσοι δραστηριοποιούνται στον κλάδο μισογύνηδες και εκμεταλλευτές, αλλά και ν’ αλλάξουν τις όποιες διαδικασίες παραγωγής μιας πορνογραφικής ταινίας. Πρόβλημα, ωστόσο, αποτελεί το γεγονός ότι είναι δύσκολο να οριστεί τί ακριβώς είναι ή δεν είναι «ηθικό» στην πορνογραφία. «Στην πραγματικότητα η συζήτηση για το ηθικό πορνό ξεκίνησε πριν από μία δεκαετία», αναφέρει το Vice.com, μέσω blogs αφιερωμένων στις όποιες εκφράσεις της ανθρώπινης σεξουαλικότητας, με στόχο να διαπιστωθεί εάν είναι δυνατόν να υπάρξει πορνογραφία δίχως ενοχές.

Το 2013, η πρώην  dominatrix και δημοσιογράφος, ειδικός επί σεξουαλικών θεμάτων, Νίτσι Χόντσον ίδρυσε τη Σύμπραξη για την Ηθική Πορνογραφία (Ethical Porn Partnership – EPP) με απώτερο σκοπό τον καθορισμό του «ηθικού» στην παραγωγή πορνό ταινιών σύμφωνα με κάποιες συγκεκριμένες κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τις συνθήκες εργασίας και το σεβασμό των εργασιακών και λοιπών δικαιωμάτων των ηθοποιών.  Λίγοι, είναι αυτοί, ωστόσο που υποστηρίζουν την υποχρεωτική χρήση του προφυλακτικού κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ενώ δεν λείπουν κι εκείνοι που θεωρούν πως το «ηθικό πορνό» αποτελεί απλά ένα ακόμα εμπορικό τέχνασμα προς τέρψιν των εκατομμυρίων ανά την υφήλιο «απενoχοποιημένων» θεατών.

«Αυτό δεν είναι ένα πορνό». Φωτογραφία: www.pinklabel.tv

«Ηταν το πιο φυσιολογικό και το πιο σωστό πράγμα που θα μπορούσε να γίνει. Έμεινα έκπληκτη μ’ όλην αυτήν την προσοχή». Αυτά δήλωσε στη La Repubblica η Κριστίνα Τζορντάνα, μητέρα του Λούκα Μποργκόνι, μετά την λήξη της τελετής για την αποφοίτηση του γιου της από το Πανεπιστήμιο του Τορίνο. Στις 8 Ιουλίου, ο μόλις 22 ετών Λούκα, λάτρης των βουνών, έχασε τη ζωή του έπειτα από πτώση κατά την προσπάθειά του να φτάσει στην κορυφή του όρους Τσερβίνο (Μάττερχορν στα γερμανικά) στις Δυτικές Αλπεις. Είχε προλάβει, ωστόσο, να καταθέσει την πτυχιακή του εργασία με αποτέλεσμα το πρωί της περασμένης Παρασκευής να σταθεί η μητέρα του ενώπιον των καθηγητών του για να την παρουσιάσει. Έφυγε κρατώντας στα χέρια της ένα πτυχίο Βιολογίας, πολύτιμης συμβολικής και συναισθηματικής αξίας, με το όνομα του γιου της ο οποίος είχε μελετήσει την επίδραση του χυμού από παντζάρι στις επιδόσεις όσων αθλούνται σε μεγάλα υψόμετρα.  «Με τον γιο μου είχαμε πάντα τα ίδια πάθη, είτε επρόκειτο για τα βουνά είτε για τη μελέτη, στο πλαίσιο ενός ιδανικού πνευματικού δεσμού. Για μένα είναι φυσιολογικό να βρίσκομαι εγώ σήμερα εδώ στη θέση του»,  πρόσθεσε η τραγική μητέρα. Η συγκίνηση μεταξύ συμφοιτητών και συγγενών κατά την παρουσίαση ήταν μεγάλη καθώς ο άτυχος Ιταλός ονειρευόταν ν’ αναχωρήσει αμέσως μετά για το Νεπάλ και ν΄αναρριχηθεί σε υψόμετρο 8.167 μέτρων για να κατακτήσει την κορυφή του όρους Νταουλαγκίρι. «Τώρα το Νταουλαγκίρι είναι πολύ χαμηλό. Τώρα (ο Λούκα) πήγε πολύ πιο ψηλά», προσδιόρισε χαμογελαστή η μητέρα του.

H ιταλίδα μητέρα με το πτυχίο που απονεμήθηκε στο γιο της από το Πανεπιστήμιο του Τορίνο. Φωτογραφία: Ansa