Ηταν η Αντζι («Angie», 1973). Ηταν αυτή που είχε «και το ασήμι τους και το χρυσό τους» («You Got the Silver», 1969). Ηταν η ερωμένη τους, η γκρούπι τους, η μούσα τους, η γυναίκα που αναδείχθηκε μέσα από τους Rolling Stones στη ροκ ν ρολ μουσική σκηνή τις δεκαετίες των 60s και 70s, χωρίς να έχει ουσιαστικό ρόλο στο συγκρότημα –πέρα από τα φωνητικά σε μία έκδοση του «Sympathy for the devil». Πέθανε την Τετάρτη, υπό αδιευκρίνιστες ακόμη συνθήκες, η Ανίτα Πάνελνμπεργκ, σε ηλικία 73 ετών.

Η σχέση της με το βρετανικό συγκρότημα άρχισε το 1965, όταν με μία φίλη της κατάφεραν να τρυπώσουν στα παρασκήνια μιας συναυλίας του συγκροτήματος στο Μόναχο. Πρότεινε στους μουσικούς να καπνίσουν μαζί χασίς, αυτοί απέρριψαν την πρότασή της, γιατί «δεν θα μπορούσαν να παίξουν άμα είχαν καπνίσει». Αλλά ο Μπράιαν Τζόουνς, ο πρώτος κιθαρίστας του συγκροτήματος που έφυγε από τη ζωή πολύ νωρίς, γοητεύτηκε και την προσκάλεσε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του μετά τη συναυλία. Επειτα από δύο χρόνια με πολύ αλκοόλ, παράνοια και αρκετή βία, η Ανίτα άφησε τον κιθαρίστα και έπεσε στην αγκαλιά του Κιθ Ρίτσαρντς. Η επίσης θυελλώδης σχέση κράτησε μέχρι το 1980 και καρποφόρησε με τρία παιδιά: Ο Μάρλον η Αντζελα και ο μικρός Τάρα που πέθανε από πνευμονία σε ηλικία 10 μηνών…

Κάπου ανάμεσα στη σχέση Κιθ – Ανίτα, «χώρεσε» και μία ερωτική περιπέτεια με τον Μικ Τζάγκερ κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του «Performance» (1970) -ήταν η ίδια περίοδος που άρχισε να κάνει χρήση ηρωίνης η Ανίτα.

Δεν ήταν απλώς μία γκρούπι ή μία μούσα που γοήτευε και ενέπνεε τους Stones. Ηταν μία από αυτούς. Υπολόγιζαν τη γνώμη της. Τόσο που τα τραγούδια στον έβδομο δίσκο «Beggars Banquet» (1968) έπρεπε να μιξαριστούν από την αρχή, μόνο και μόνο επειδή το πρότεινε η ίδια.

«Εκείνη, ο Μικ, ο Κιθ και ο Μπράιαν ήταν οι Rolling Stones. Η επίδρασή της ήταν τεράστια», είχε σχολιάσει ο Τζο Μπέργκμαν, προσωπικός βοηθός του συγκροτήματος την περίοδο 1967 με 1973. «Διατηρούσε την τρέλα στην καθημερινότητά τους», είπε.

Πράγματι. Η Ανίτα είχε την εκκεντρικότητα του μοντέλου και της ηθοποιού -πιο γνωστός ρόλος της στο «Barbarella», στο πλευρό της Τζέιν Φόντα- και το μυστήριο μίας γυναίκας που γοητευόταν από τη μαύρη μαγεία. Σύμφωνα με κοντινά πρόσωπα του συγκροτήματος, η ίδια για μία περίοδο κυκλοφορούσε με ένα ματσάκι σκόρδα και ένα βαζάκι με «ιερό» νερό. Είχε εμμονή. Και πάλι όμως, «ήταν μία γυναίκα τόσο δυναμική, τόσο γεμάτη δύναμη και αποφασιστικότητα, ώστε οι άνδρες ήθελαν να στηρίζονται πάνω της», είχε πει ο Τόνι Σάντσεζ, ο οποίος για μία περίοδο ήταν σωματοφύλακας του Ρίτσαρντς.

«Μου αρέσουν οι δυναμικές γυναίκες. Και με την Ανίτα, ήξερες ότι τα βάζεις με μια Βαλκυρία -εκείνη αποφασίζει ποιος θα πεθάνει στη μάχη», έγραψε ο Ρίτσαρντς στην αυτοβιογραφία του, «Life» (2010).

Η Ανίτα βυθίστηκε και επέζησε μαζί με τον Ρίτσαρντ την κόλαση της ηρωίνης. Μάλιστα, μαζί, παραλίγο να μπουν φυλακή για κατοχή ουσιών, το 1977. Μετά την απεξάρτησή της και τον χωρισμό της από τον Ρίτσαρντς, η Ανίτα επέστρεψε στα θρανία για να σπουδάσει σχέδιο μόδας, στο κορυφαίο Saint Martins του Λονδίνου.

Η αγάπη της με τον Ρίτσαρντς διατηρήθηκε παρότι δεν τα βρήκαν ποτέ. «Ηταν δύσκολο. Αλλά παράλληλα υπήρχε η αγάπη που υπερέβαινε όλα τα άλλα», είχε σχολιάσει σε συνέντευξη το 2010 ο Ρίτσαρντς. «Μπορώ να πω “σ’ αγαπώ, απλώς δεν θα ζήσω μαζί σου”. Και σήμερα είμαστε περήφανοι παππούδες, πράγμα που δεν περιμέναμε ποτέ». Κανείς μας…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News