Μετά τις σφοδρές βροχοπτώσεις που σημειώθηκαν τον Ιανουάριο στην ενδοχώρα της Αυστραλίας, γέμισαν και πάλι οι λίμνες της ερήμου, το νερό μάλιστα έφθασε στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων τριών δεκαετιών. Και μετά από αυτό δεκάδες χιλιάδες πτηνών που ζουν συνήθως στις ακτές της πιο μικρής ηπείρου κατέφυγαν στα νησάκια που υπάρχουν μέσα στις λίμνες.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Guardian, ανάμεσα στα πουλιά που πλημμύρισαν κυριολεκτικά την περιοχή, υπάρχει και ένα πλήθος από κλαδόρυγχους. Πρόκειται για παράξενα νομαδικά πουλιά που ζουν αποκλειστικά στην Αυστραλία και πήραν το όνομά τους από το ρύγχος τους μοιάζει με κλαδί. Φέτος οι κλαδόρυγχοι μετανάστευσαν μαζικά σε ένα από στα νησάκια των λιμνών της Πιλμπάρα, μιας απομακρυσμένης περιοχής στα ανατολικά της Δυτικής Αυστραλίας. Μάλιστα σε ένα από αυτά ανακαλύφθηκε μια αποικία κλαδόρυγχων, που ήταν άγνωστη μέχρι τώρα.

Μετά από τις καταρρακτώδεις βροχές Ιανουαρίου το υπουργείο Πάρκων Πάρκων και Άγριας Ζωής (Parks & Wildlife) της Δυτικής Αυστραλίας, σε συνεργασία με την Συμμαχία Ιθαγενών της Ερήμου (Indigenous Desert Alliance) διοργάνωσαν μια εναέρια έρευνα πάνω από τους υδροβιότοπους της περιοχής, τα ποτάμια που είχαν υπερχειλίσει και τις λίμνες.

Ο Γκάρεθ Κατ, εκπρόσωπος της Συμμαχίας, δήλωσε ότι τα δεδομένα, που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια της πτήσης πάνω από τις λίμνες, «γέμισαν κενά» της γνώσης για την οικολογία της ερήμου και έδειξαν ότι οι απομακρυσμένες λίμνες είναι στην πραγματικότητα πολύ πιο πολύτιμες από ότι πίστευαν στο παρελθόν. «Αυτές τα εφήμερα γεγονότα δεν εντάσσονται στις γενικές έρευνες που γίνονται», είπε.

«Το να γνωρίζει κανείς ότι αυτά τα πράγματα συμβαίνουν εκεί έξω προσφέρει μια απτή αξία σε αυτό το περιβάλλον που οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξή του. Σε δορυφορικές εικόνες είδαμε σημεία γεμάτα νερό που μας κατηύθυναν σε δράση αρκετά γρήγορα», δήλωσε ο Κατ και συμπλήρωσε ότι «η βασική ελπίδα μας ήταν να βρούμε κλαδόρυγχους, τα βασικά πουλιά που βρήκαμε σε πολύ μεγάλους αριθμούς, ήταν μια γενική έρευνα, η οποία δεν είχε γίνει ποτέ πριν με συστηματικό τρόπο.»

Η ομάδα βρήκε μια ποικιλία από διαφορετικά είδη πουλών που είχαν εγκατασταθεί γύρω από τις λίμνες. Ανάμεσά τους παρατήρησαν και τρεις αποικίες αναπαραγωγής κλαδόρυγχων, η μία από αυτές μάλιστα εκτιμάται ότι έχει περισσότερα από 90.000 μέλη και  μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν άγνωστη στους ερευνητές.

«Δεν υπάρχουν στοιχεία γι’ αυτούς», δήλωσε ο Κατ. «Στη Νότια Αυστραλία θεωρούνται ευάλωτοι. Υπάρχουν και βασιλικοί γλάροι [αργυρόγλαροι] που προέρχονται από νεοσσούς και αυγά στις λίμνες της Νότιας Αυστραλίας, είδαμε μόνο μια αποικία αναπαραγωγής τέτοιων γλάρων σε μια λίμνη, αλλά τρεις αποικίες αναπαραγωγής κλαδόρυγχων», πράγμα που σημαίνει ότι οι λίμνες της ενδοχώρας στο βόρειο-δυτικό τμήμα της χώρας είναι ένα καλό καταφύγιο για τα πτηνά της ηπείρου.

Οι κλαδόρυγχοι ζουν στις ακτές της Αυστραλίας και μπορεί να μην αναπαράγονται για χρόνια κατά τη διάρκεια της ξηρασίας,  αλλά φαίνεται πως έχουν μια «παράξενη ικανότητα» να διαισθάνονται τις μεγάλες βροχοπτώσεις που συμβαίνουν στο εσωτερικό της χώρας.

Την τελευταία πενταετία, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Ντίκιν, που παρακολουθούν τα ίχνη περίπου 60 τέτοιων πουλιών, διαπίστωσαν ότι μέσα σε δύο νύχτες είχαν πετάξει 2.200 χιλιόμετρα για να καταλήξουν μετά τη βροχή σε κάποιο σημείο αναπαραγωγής στην ενδοχώρα.

«Μέχρι το 1930 ήταν άγνωστο στους επιστήμονες ότι οι κλαδόρυγχοι φώλιαζαν κάπου για να αναπαραχθούν και πριν από την έρευνά μας που ξεκίνησε το 2011, υπήρχαν μόνο 39 γνωστά γεγονότα αναπαραγωγής», δήλωσε ο Ρις Πέντλερ, υποψήφιος διδάκτορας στο Kέντρο Oλοκληρωμένης Oικολογίας του Ντίκιν. Έκτοτε όμως έχουν ανακαλύψει άλλα 15.

«Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κλαδόρυγχοι είναι οι επιδρομές των βασιλικών γλάρων στις φωλιές τους, καθώς επίσης και το γεγονός ότι μπορούν να αναπαραχθούν πολύ σπάνια», δήλωσε ο Πέντλερ, «Ένας κλαδόρυγχος μπορεί να έχει μόνο μια-δυο ευκαιρίες για αναπαραγωγή στη διάρκεια της ζωής του … Έτσι, πραγματικά σημαντικές ανακαλύψεις όπως αυτή μπορούν να μας δώσουν σημαντικές πληροφορίες για το πώς λειτουργεί το είδος τους και πώς μπορούμε να τους προστατεύσουμε με τον καλύτερο τρόπο.»

Ο αυστραλός ερευνητής είπε ακόμη ότι η μεγάλη απόσταση και οι βροχοπτώσεις που συμβαίνουν σπάνια στην περιοχή των λιμνών της ερήμου στο βορειο-δυτικό κομμάτι της Αυστραλίας είναι «ζωτικής σημασίας» για το μέλλον των πουλιών.

Οι λίμνες, εξάλλου, που βρίσκονται στη γη των Μαρτού (Αβορίγινες, ιθαγενείς της Αυστραλίας) είναι ζωτικής σημασίας και για τους παραδοσιακούς κατόχους τους. Οι άγονες εκτάσεις της Αυστραλίας αποτελούν περισσότερο από το 40% της χώρας, και μεγάλο μέρος τους έχει τεθεί υπό την προστασία της Συμμαχίας Ιθαγενών της Ερήμου (ΙΡΑ).  H ΙΡΑ και οι ομάδες ιθαγενών φυλάκων που εργάζονται σε αυτή, αποτελούν μέρος της πρώτης γραμμής για την προστασία του περιβάλλοντος στην Αυστραλία, σύμφωνα με μια έκθεση που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα.

Στη μελέτη, η οποία παρουσιάστηκε στην ομοσπονδιακή Βουλή των Αντιπροσώπων, αναφέρεται ότι τα 670 εκατ. στρέμματα της ΙΡΑ αποτελούν σχεδόν τη μισή επιφάνεια των φυσικών πάρκων της Αυστραλίας, και επιτηρούνται από μόλις 800 αυτόχθονες φύλακες, πράγμα που σημαίνει ότι σε κάθε φύλακα αντιστοιχεί περιοχή 50.000 φορές μεγαλύτερη από ένα γήπεδο του κρίκετ της Μελβούρνης.

Η χρηματοδότηση της ΙΡΑ ύψους 15 εκατομμυρίων δολαρίων έγινε με στόχο την στήριξη περισσότερων κοινοτήτων της περιοχής και τη δημιουργία περισσότερων θέσεων εργασίας για τα μέλη των οικογενειών αλλά τα υπάρχοντα κονδύλια τελειώνουν τον Ιούνιο και οι φύλακες έχουν μόνο μια προφορική δέσμευση για μια διετή παράταση πέραν του 2018.

Ο καθηγητής Κρις Σάρα, μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής των Ιθαγενών που έχει οριστεί από τον πρωθυπουργό, είπε ότι  θα ήταν προς το συμφέρον της Αυστραλίας να είναι οι ιθαγενείς πιο συνδεδεμένοι με τον πολιτισμό και τη χώρα «έτσι ώστε όλοι οι Αυστραλοί να μπορούν να είναι περισσότερο συνδεδεμένοι με τη γη και τη θάλασσα που μοιραζόμαστε». Τόνισε τέλος ότι «Το έργο αυτό είναι ένα παράδειγμα συνεργασίας με τους αυτόχθονες της Αυστραλίας και θα ήθελα να παροτρύνω τους πολιτικούς όλων των αποχρώσεων να βοηθήσουν ώστε μακροπρόθεσμα να αυξηθεί ο αριθμός των ιθαγενών φυλάκων και των Προστατευόμενων Περιοχών των Ιθαγενών».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News