Υπάρχει κάτι το υπαρξιακό στην περίπτωση του Γιουτζίν Σέρναν. Και βεβαίως μεταφυσικό, όπως είναι η εμπειρία να βαδίζεις σε ένα ουράνιο σώμα μακριά από τον πλανήτη όπου γεννήθηκες και μεγάλωσες. Ο Σέρναν ήταν ο τελευταίος που ταξίδεψε προς τη Σελήνη, προτού ο Νιλ Αρμστρονγκ πατήσει στον δορυφόρο της Γης, τον Ιούλιο του 1969. Και ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που αντίκρισε τον πλανήτη μας από το φεγγάρι, τον Δεκέμβριο του 1972. Δεν έμεινε στη συλλογική μνήμη των Αμερικανών όπως οι θρύλοι της αποστολής Apollo 11, δύσκολα τον θυμούνταν και ως τον τελευταίο άνθρωπο που πάτησε στη Σελήνη. Ηταν ένας θρύλος χωρίς ύμνους…

«Ποιος ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που πάτησε στο φεγγάρι; Ο Τζιν Σέρναν. Εφυγε. Ο Θεός μαζί σου. Χανκς». Ετσι ακριβώς ο οσκαρικός ηθοποιός Τομ Χανκς (λάτρης της εποποιΐας του Διαστήματος από την εποχή που γύρισε το «Apollo 13») αποχαιρέτησε τον επικεφαλής της τελευταίας αποστολής που έφτασε στο φεγγάρι το 1972, του Apollo 17. Ο αμερικανός αστροναύτης έφυγε από τη ζωή χθες, Δευτέρα, σε ηλικία 82 ετών σε νοσοκομείο του Τέξας.

Τον περασμένο Μάρτιο ο Σέρναν έκανε ίσως τον πληρέστερο απολογισμό της πορείας του στο αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ «The Last Man on the Moon» («Ο τελευταίος άνθρωπος στη Σελήνη»). Το ταξίδι στο φεγγάρι το 1972 ήταν το τρίτο διαστημικό της καριέρας του. Είχε βρεθεί στο Διάστημα ξανά τον Ιούνιο του 1966, με την προπαρασκευαστική αποστολή «Δίδυμοι-9» και τον Μάιο του 1969 με την αποστολή Apollo 10, την τελευταία αποστολή προτού γίνει το ιστορικό ταξίδι των Νιλ Αρμστρονγκ, Μπαζ Ολντριν και Μάικλ Κόλινς στον φυσικό μας δορυφόρο, το καλοκαίρι του ’69. Το «κοντέρ» του Σέρναν είχε γράψει 566 ώρες συνολικής παραμονής στο Διάστημα, με τις 73 από αυτές εξ ολοκλήρου στην επιφάνεια της Σελήνης!

Στην τελευταία του αποστολή πέρασε τρεις ημέρες στη Σελήνη μαζί με τον Χάρισον Σμιτ. «Με ρωτούσαν “πώς είναι να βρίσκεσαι εκεί πάνω;”, ή “μήπως είδες τον Θεό;”. Τη στιγμή που ετοιμαζόμασταν να αποχωρήσουμε, γύρισα και κοίταξα το χνάρι μου. Ηξερα πως δεν θα επιστρέψω ποτέ. Εκείνη τη στιγμή ήθελα να σταματήσω το χρόνο», είχε δηλώσει.

Φτάνοντας στη Σελήνη με τον Σμιτ οδήγησαν το «Challenger» και έφτασαν σε μια κοιλάδα του φυσικού μας δορυφόρου. Στις συνεντεύξεις που ακολούθησαν την επιστροφή τους μιλούσε συχνά για την «απόλυτη σιωπή» που επικράτησε μόλις έσβησε τη μηχανή του οχήματος.

«Εκεί ζεις την εμπειρία της απόλυτης σιωπής, της περισσότερης ησυχίας που μπορεί ένας άνθρωπος να βιώσει στη ζωή του. Δεν υπάρχουν δονήσεις. Δεν υπάρχει θόρυβος. Ο Σμιτ ήταν μαγεμένος, δεν μπορούσε να πει τίποτα. Η σκόνη είχε καταλαγιάσει. Hταν μια συνειδητοποίηση μιας άλλης πραγματικότητας, πως ξαφνικά έχεις προσγειωθεί σε έναν άλλο κόσμο, σε ένα άλλο σώμα, κάπου εκεί έξω στο Σύμπαν, και ό,τι βλέπεις γίνεται ορατό από ανθρώπινα μάτια για πρώτη φόρα», είχε πει μεταξύ άλλων.

Συνταξιοδοτήθηκε από τη NASA την 1η Ιουλίου του 1976 και αντιμετώπιζε χρόνια προβλήματα υγείας. Αρκετό καιρό μετά την ολοκλήρωση της αποστολής αποκάλυψε ότι περίπου δύο μήνες πριν από το ταξίδι τραυματίστηκε σε έναν αγώνα σόφτμπολ μεταξύ του προσωπικού της NASA, με αποτέλεσμα μια θλάση στο πόδι. Κινούνταν μόνο με πατερίτσες και προσπαθούσε να μην κουτσαίνει ώστε να πείσει ότι είναι απολύτως ικανός να ταξιδέψει.

Σε αντίθεση με τον πρώτο άνθρωπο που περπάτησε στο φεγγάρι, τον Νιλ Αρμστρονγκ, ο Σέρναν δεν κλείστηκε στον εαυτό του. Συνέχισε να συναντά ανθρώπους και να μετέχει σε εκδηλώσεις δηλώνοντας ευγνώμων για την πίστη που του έδειξαν.

Για πολλά χρόνια προσπαθούσε να ενθαρρύνει για ένα ακόμα ταξίδι στη Σελήνη, κατέθεσε ως και αίτημα στο Κογκρέσο. «Ο Νιλ Αρμστρονγκ και εγώ δεν θα δούμε τους επόμενους νέους Αμερικανούς να περπατούν στη Σελήνη. Και ο Θεός να βάλει το χέρι του εάν δεν είναι Αμερικάνοι», είχε πει ενώπιον του Κογκρέσου το 2011.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News