Η Τουρκία δεν είναι μόνο η Τουρκία. Αλλωστε, τα φυσικά σύνορα είναι διαφορετικά από τα σύνορα της καρδιάς. Για τον Ταγίπ Ερντογάν η Τουρκία δεν είναι μόνο τα 79 εκατομμύρια πολίτες της, αλλά και εκατοντάδες εκατομμύρια «αδέλφια» στη γεωγραφική περιοχή με την οποία τη συνδέουν ιστορικοί και πολιτισμικοί δεσμοί. Σεβόμαστε τα φυσικά σύνορα, είπε, – ακριβολογώντας, κάτι που ομολογουμένως δεν συνηθίζει – αλλά δεν μπορούμε να χαράξουμε σύνορα στην καρδιά μας…

Διαβάστε εδώ τις δηλώσεις Ερντογάν και εδώ για τη γκάφα του ΑΠΕ

Η τουρκική καρδιά είναι μεγάλη. Περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την Ανδριανούπολη και τη Θεσσαλονίκη, τη Σύρτη και τη Μοσούλη. Και δεν υπάρχει… ούτε μία στο εκατομμύριο, να μη βρει κανείς ίχνη των Τούρκων, σύμφωνα με τον Ερντογάν, σε κάθε βήμα από τη Θράκη μέχρι την ανατολική Ευρώπη. Κάπως έτσι, η Τουρκία δεν μπορεί να γυρίσει την πλάτη της στο Χαλέπι, όπως δεν μπορεί να γυρίσει την πλάτη της στα «καρντάσια» στη Δυτική Θράκη, την Κύπρο και την Κριμαία. Και «δεν μπορούμε να αφήσουμε τη Λιβύη, την Αίγυπτο, τη Βοσνία και το Αφγανιστάν μόνα τους με τα προβλήματά τους», οπως ειπε ο Τουρκος προεδρος.

Δεν είναι, εξάλλου, η πρώτη φορά που ο Ερντογάν εμφανίζεται ως πατερούλης των μουσουλμανικών πληθυσμών της περιοχής. Ούτε που ονειρεύεται τα μεγαλεία της Οθωμανικής  Αυτοκρατορίας. Και παρότι υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι η επίσημη απάντηση της Αθήνας που έσπευσε να θυμίσει ότι η Θράκη είναι «ελληνική, δημοκρατική και ευρωπαϊκή», χάθηκε στη μετάφραση μεταξύ του ΑΠΕ και της εφημερίδας Sabah, τα ξεσπάσματα του Ερντογάν, αν και συναισθηματικά ως είθισται, δεν πρέπει να υποτιμώνται. Ειδικά όταν έχουν προηγηθεί χονδροειδείς δηλώσεις που αφορούν τη Συνθήκη της Λοζάνης. Και φαίνεται ότι η σκληρή απάντηση του υπουργείου Εξωτερικών στις επισημάνσεις Ερντογάν ελαβε υπόψιν και το προηγούμενο παραλήρημά του περί Λωζάνης.

Κατ΄αναλογία, θα ήταν σαν ένας έλληνας πολιτικός να έλεγε ότι Ελλάδα δεν είναι μόνο η Ελλάδα. Αλλά και ο Πόντος, η Σμύρνη, η Βόρεια Ήπειρος, οι χαμένες πατρίδες… Βέβαια, οι τουρκικές επισημάνσεις δεν προήλθαν από κανέναν γραφικό του εθνικιστικού κομματος MHP, απ΄ αυτούς που κάνουν ερωτήσεις στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση για νησιά του Αιγαίου που δήθεν καταπάτησε η Ελλάδα, αλλά από τον ίδιο τον τούρκο Πρόεδρο.

Ο σουλτάνος παίζει τον ρόλο του ηγεμόνα της περιοχής αφενός – και μέσω αναθεωρητικών αποστροφών του λόγου του που δηλώνουν νοσταλγία για την Οθωμανική Αυτοκρατορία.  Απευθύνει, όμως, μηνύματα στους παίκτες στην περιοχή. Διαμηνύει σε Αμερικανούς, Ρώσους και Κούρδους ότι η όποια προσπάθεια αλλαγής των νοτιοανατολικών συνόρων της Τουρκίας, όχι μόνο δεν θα γίνει αποδεκτή. Απειλεί ότι θα το κάνει…Κούγκι.

Γιατί μπορεί ακόμη και ο… emo Ερντογάν να διαχωρίζει τα φυσικά σύνορα από «τα σύνορα της καρδιάς». Αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι το εννοεί για τη Μοσούλη, στην τύχη της οποίας επικεντρώθηκε η επίμαχη ομιλία του Σαββάτου. Η Μοσούλη, είναι χαραγμένη στον ψυχισμό της σύγχρονης Τουρκίας – κεμαλιστών και ισλαμιστών μαζί – γιατί εκπροσωπεί την απώλεια εδάφους που ειναι πλουσιο σε πετρέλαιο. Πολλοί Τούρκοι, συμπεριλαμβανομένου του Ερντογάν, θεωρούν την απώλεια αποτέλεσμα των παιχνιδιών της Δύσης το 1920. Το βάρος της ιστορίας είναι μεγάλο. Ακόμα μεγαλύτερο είναι το βάρος της αποτυχίας της πολιτικής «μηδενικών προβλημάτων» με τους γείτονες και η οργή της Τουρκίας με τις εξελίξεις στην περιοχή που την έχουν κάνει αντιδραστική έναντι της Δύσης και των νοτίων γειτόνων της.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News