Υποτίθεται ότι οι Σοσιαλιστές της Γαλλίας είναι αυτοί που είναι διχασμένοι για τον πολιτικό που θα πρέπει να είναι ο υποψήφιός τους στις προεδρικές εκλογές την άνοιξη του 2017 – ο πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ σπάει τα ρεκόρ αρνητικής δημοτικότητας και βλέπει τον Μανουέλ Βαλς και τον Εμανουέλ Μακρόν να τον προσπερνούν. Αλλά και στη Δεξιά τα πράγματα δεν είναι ρόδινα. Ο Νικολά Σαρκοζί, πρόεδρος της χώρας πριν από τον Ολάντ, νόμιζε ότι θα κάνει περίπατο κερδίζοντας το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών – της κυρίαρχης πολιτικής πλατφόρμας στους χώρους της γαλλικής Δεξιάς – αλλά τώρα βλέπει έναν παλαιό του σύντροφο να του κλέβει τη δόξα.

Δεν χωρά αμφιβολία ότι μετά τις τυφλές και πολύνεκρες τρομοκρατικές επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου 2015 στο Μπατακλάν και της 14ης Ιουλίου στη Νίκαια, το θέμα της ασφάλειας είναι αυτό που κυριαρχεί στην πολιτική ατζέντα – πολύ περισσότερο από την ασθμαίνουσα γαλλική οικονομία. Μετά μάλιστα και την τελευταία, αν και αποτυχημένη, επιχείρηση τρομοκρατικής ομάδας γυναικών στη γειτονιά της Παναγίας των Παρισίων, το θέμα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας αναζωπυρώθηκε.

Ο Νικολά Σαρκοζί θεωρούσε ως τώρα ότι έπαιζε «εντός έδρας». Είχε βασίσει και στο παρελθόν την πολιτική ανέλιξη φιλοτεχνώντας το προφίλ του «σκληρού»: ως υπουργός Εσωτερικών του Ζακ Σιράκ ήταν αυτός που στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και όταν τα προάστια του Παρισίου φλέγονταν από τις συγκρούσεις αστυνομίας και μειονοτήτων, εφάρμοσε «τον νόμο και την τάξη» με πολύ σκληρό – και συχνά αντιδημοκρατικό – τρόπο. Τώρα λέει στους Γάλλους ότι σκοπεύει να κλείνει σε ειδικά κέντρα κράτησης όσους ύποπτους έχουν φάκελο για συνδέσεις με τρομοκράτες. Και οι Γάλλοι υποτίθεται τον ακούν και τον θέλουν. Είναι όμως έτσι;

Οχι ακριβώς. Η δυσάρεστη έκπληξη για τον 61χρονο Σαρκό ήρθε από σφυγμομέτρηση της Journal du Dimanche (Εφημερίδα της Κυριακής). Στο ερώτημα, ποιον εμπιστεύονται περισσότερο οι Γάλλοι για την εγγύηση της ασφάλειας απέναντι σε τρομοκρατική απειλή, το 58% των ερωτηθέντων«έδειξαν» τον Αλέν Ζυπέ, βασικό αντίπαλο του Σαρκοζί για το προεδρικό χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων. Ο Σαρκό ήρθε δεύτερος με 50%.

Ο Ζυπέ είχε διατελέσει πρωθυπουργός υπό τον Σιράκ και υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας υπό τον Σαρκοζί. Τώρα είναι ξανά δήμαρχος του Μπορντό, θέση που είχε και από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Σε ηλικία 71 ετών εμφανίζεται ως ένας σχετικά άφθαρτος πολιτικός που εμπιστεύονται οι Γάλλοι για το πιο ευαίσθητο ζήτημα που τους απασχολεί πλέον. Ενας άνθρωπος που τους διαβεβαιώνει ότι η Τουρκία «δεν θα μπει ποτέ στην Ευρωπαϊκή Ενωση», που πιστώνεται με το «θαύμα του Μπορντό», μια «όαση ασφάλειας» στη Γαλλία, αλλά δεν προτείνει μέτρα στα όρια του φασισμού για τα δεδομένα της Γαλλικής Δημοκρατίας, όπως ο βασικός αντίπαλός του.

Πολλά θα κριθούν στο συνέδριο των Ρεπουμπλικανών τον Νοέμβριο, όταν θα συμπληρώνεται ένας χρόνος από τη μαύρη εκείνη Παρασκευή και 13 που βύθισε τη Γαλλία και την Ευρώπη στο αίμα και Στον φόβο.

Οχι βέβαια ότι στους Σοσιαλιστές τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα. Μάλιστα τα ποσοστά τους ως προς την εμπιστοσύνη που εμπνέουν στους Γάλλους στο ζήτημα της εσωτερικής ασφάλειας της χώρας είναι μικρότερα και από αυτά του Σαρκοζί.

Στο PS πρώτος με 49% έρχεται ο πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς, ενώ ο παραιτηθείς υπουργός Εμμανουέλ Μακρόν συγκεντρώνει το 45%. Πολύ πιο κάτω όγδοος συνολικά βρίσκεται ο πρόεδρος Ολάντ με μόλις ένα 33%. Η Μαρίν Λεπέν του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου καταλαμβάνει ένα 42%…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News