Απίστευτο, αλλά η Θεσσαλονίκη, η πόλη του ενός εκατομμυρίου κατοίκων, η δεύτερη μεγαλύτερη της Ελλάδας, τον τελευταίο καιρό πότε έχει και πότε δεν έχει αστικές συγκοινωνίες. Οι εργαζόμενοι στον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης προβαίνουν σε κινητοποιήσεις επειδή είναι απλήρωτοι, η διοίκηση του Οργανισμού χρησιμοποιεί ως επιχείρημα το ότι το κράτος οφείλει χρήματα και γι αυτό δεν μπορεί να πληρώσει τους εργαζόμενους, ενώ το επίσημο κράτος ισχυρίζεται ότι έχει εξοφλήσει πλήρως τις υποχρεώσεις του και δεν παραλείπει να κατηγορήσει εργαζόμενους και διοίκηση για κακοδιαχείριση, σπατάλη και συμπαιγνία. Ποιος έχει δίκιο;

Εάν επρόκειτο για μια εύκολη διαχείριση, να είστε σίγουροι ότι όλοι οι πολιτικοί κι οι δημοτικοί άρχοντες της Θεσσαλονίκης θα συνωστίζονταν στα τηλεοπτικά παράθυρα και θα συζητούσαν μόνο για το ότι οι Θεσσαλονικείς δεν έχουν Μέσο Μαζικής Μεταφοράς, απαιτώντας ταυτόχρονα την καταβολή των δεδουλευμένων στους εργαζομένους, την επιδότηση από το κράτος στον Οργανισμό και τη συνέχιση της απρόσκοπτης λειτουργίας του έργου των συγκοινωνιών. Το γεγονός ότι το αποφεύγουν και περιορίζονται σε δηλώσεις συμπαράστασης στους εργαζομένους κι απλές εκκλήσεις για μια λύση, δείχνει ότι το ζήτημα καίει κι ότι κανείς δε θέλει να σπάσει τα αβγά για να γίνει ομελέτα.

Το θέμα είναι πολύπλοκο και δε θα σας κουράσω με λεπτομέρειες, θα το θέσω απλά. Από το 1957, το έργο των αστικών συγκοινωνιών της Θεσσαλονίκης έχει δοθεί (με νόμο) στον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης, οργανισμό ιδιωτικό πολυμετοχικό (κυρίως μικρομετόχων, μεγάλο μέρος των οποίων είναι και εργαζόμενοι στα λεωφορεία). Το κράτος επιδοτεί το εισιτήριο, ενώ το κέρδος των μετόχων (μέρισμα) είναι κατοχυρωμένο. Ο ΟΑΣΘ έχει το έργο των αστικών συγκοινωνιών μονοπωλιακά και η σύμβασή του με το ελληνικό δημόσιο προβλέπεται ότι θα λήξει δυο χρόνια μετά την ολοκλήρωση του μετρό της Θεσσαλονίκης. Εκτός του ότι το έργο του μετρό έχει καθυστερήσει υπερβολικά και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με ακρίβεια πότε θα λειτουργήσει, προβλέπονται και επεκτάσεις η ολοκλήρωση των οποίων είναι αγνώστου χρονοδιαγράμματος. Άρα, επί της ουσίας, δεν υπάρχει ζήτημα άρσης του μονοπωλίου.

Οι κακές γλώσσες –όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη αλλά και στην Αθήνα- ισχυρίζονται ότι παρεμβάσεις όπως αστική συγκοινωνία με καραβάκια έχουν μπλοκαριστεί λόγω αντιδράσεων του ΟΑΣΘ. Είναι κοινό μυστικό, άλλωστε, ότι στον Οργανισμό έχουν τακτοποιηθεί, κατά καιρούς, ψηφοφόροι πολιτικών όλων των κομμάτων κι ότι τα συμφέροντα είναι διακομματικά. Ακόμη πιο κοινό μυστικό είναι το ότι κανείς δε θέλει να τα βάλει με τον ΟΑΣΘ, καθώς επηρεάζονται (όπως υπολογίζεται) 20-30.000 ψηφοφόροι της Θεσσαλονίκης.

Από τον Ιούνιο, οι 2.300 εργαζόμενοι δεν πληρώνονται, ως εκ τούτου (όπως έχουν κάθε δικαίωμα) προβαίνουν σε κινητοποιήσεις: στάσεις εργασίας, απεργίες, επίσχεση εργασίας. Ως αιτιολογία για τη μη καταβολή της μισθοδοσίας, η διοίκηση του Οργανισμού προβάλλει το ότι το κράτος του οφείλει πάνω από 130.000.000 ευρώ. Σύμφωνα με τη διοίκηση, οι οφειλές του ΟΑΣΘ προς τους εργαζομένους ανέρχονται στο ύψος των 6.000.000 ευρώ εκ των 95.000.000 ευρώ που είναι το σύνολο των υποχρεώσεών του προς τρίτους.

Ο Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Χρήστος Σπίρτζης έχει άλλη γνώμη. Την περασμένη Παρασκευή εξέδωσε δελτίο τύπου ισχυριζόμενος ότι ο Οργανισμός έχει λάβει όλη την επιδότηση που του αναλογεί έως και τον Αύγουστο. Παραθέτει και στοιχεία: 73.000.000 για το 2016, ενώ από το 2009 έως και σήμερα το ιλιγγιώδες ποσό των 866.000.000 ευρώ, «καρφώνοντας» τη διοίκηση του ΟΑΣΘ ότι έχει συμφωνήσει στις ως άνω καταβολές.

Αλλά ο κ. Σπίρτζης δεν αφήνει να πέσει τίποτε κάτω. Κατηγορεί τη διοίκηση για κακοδιαχείριση, σπατάλη και αδιαφάνεια, χαρακτηρίζει τον ΟΑΣΘ «το χαϊδεμένο παιδί των προηγούμενων κυβερνήσεων, σε βάρος του Έλληνα φορολογούμενου», ενώ παράλληλα καταλογίζει στους εργαζόμενους και ειδικά τον επικεφαλής του Συνδικάτου Δημήτρη Τσερμενίδη ότι ενώ γνωρίζει την κατάσταση καλύπτει τη διοίκηση. «Πρέπει ο κ. Τσερμενίδης να ξεκαθαρίσει και να επιλέξει μεταξύ των δύο ρόλων του: του Πρόεδρου του Σωματείου Εργαζομένων ή του οιονεί εκπροσώπου μετόχων που μετέχουν στη διοίκηση του ΟΑΣΘ. Και πρωτίστως να απευθυνθεί στους εργοδότες του και να ρωτήσει γιατί μετά από τόσες εξωφρενικές επιχορηγήσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι! Δεν μπορεί να πατά ανάμεσα σε δύο βάρκες. Δεν μπορεί στο όνομα των εργαζομένων να διεκδικεί όχι τα δεδουλευμένα από τον ΟΑΣΘ αλλά ακόμη μεγαλύτερες αντισταθμιστικές καταβολές, για να βάλουν κάποιοι ακόμη πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη του Έλληνα φορολογούμενου, επιδοτώντας ακόμη πιο αδρά έναν συγκοινωνιακό φορέα με αμφισβητούμενη συγκοινωνιακή ποιότητα έργου», αναφέρει στο δελτίο τύπου. Ταυτόχρονα, ο κ. Σπίρτζης ομολογεί ότι δε δέχτηκε να δει τους εκπροσώπους των εργαζομένων, προκειμένου να ξεσκεπάσει «ποιοι συνεργάζονται στη σκηνοθεσία του έργου, ποιοι οι πρωταγωνιστές και ποιοι οι κομπάρσοι».

Ποιος έχει δίκιο;
Το βράδυ της Δευτέρας, η ΕΡΤ3 αφιέρωσε μια έκτακτη εκπομπή στο «φάκελο ΟΑΣΘ». Στη διάρκειά της, έγιναν δυο πολύ ενδιαφέρουσες παραδοχές.

Α. Ο πρόεδρος του Οργανισμού, Χρήστος Στεφανίδης, ο οποίος ήταν απών στο στούντιο και παρενέβη τηλεφωνικά, παραδέχτηκε σε ερώτηση δημοσιογράφου ότι έχει μοιραστεί μέρισμα (κοινώς: κέρδος) στους μετόχους για το 2016, αποφεύγοντας να αναφέρει το συνολικό ποσό προκειμένου να συγκριθεί με αυτό που οφείλεται στους εργαζομένους.
Β. Ο πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων, Δημήτρης Τσερμενίδης, ο οποίος ήταν παρών στο στούντιο, παραδέχτηκε ότι το Συνδικάτο έχει δανείσει στον Οργανισμό (στους εργοδότες του, δηλαδή…) το ποσό του αποθεματικού που υπήρχε στο ταμείο του.

Δηλαδή, βλέπουμε έναν πολυμετοχικό ιδιωτικό οργανισμό ο οποίος μοιράζει κέρδη στους μετόχους του, ενώ ακόμη δεν έχει κλείσει το έτος κι ενώ οφείλει στους εργαζομένους και τους προμηθευτές του. Ταυτοχρόνως, έχει δανειστεί χρήματα από τους εργαζομένους του οι οποίοι ουσιαστικά τον καλύπτουν σε όλα. Να σημειωθεί, επίσης, ότι σε όλη τη διάρκεια της κρίσης δεν έχουν γίνει μειώσεις μισθών στους εργαζομένους κι ότι το ποσό της επιδότησης από το κράτος για το μέρισμα των μετόχων έχει αυξηθεί από τα 13.000.000 ευρώ στα 16.000.000 ευρώ.

Από την άλλη πλευρά, τι επιδιώκει ο κ. Σπίρτζης; Εδώ και μήνες αρνείται να δει τους εκπροσώπους του Συνδικάτου των εργαζομένων (ο πρόεδρος του ΟΑΣΘ αποφεύγει τις πολλές εμφανίσεις, με αποτέλεσμα συνήθως ο πρόεδρος του Συνδικάτου να διαπραγματεύεται με τους Υπουργούς) παρόλο που του το ζητούν εγγράφως. Πού θέλει να φτάσει τα πράγματα; Θεωρεί φυσιολογικό να μην έχει λεωφορεία η Θεσσαλονίκη; Έχει κάποια λύση για την περίπτωση που ο ΟΑΣΘ χρεοκοπήσει και η Θεσσαλονίκη μείνει επί μήνες χωρίς αστικές συγκοινωνίες;
Την Πέμπτη θα πραγματοποιηθεί συνάντηση στο Υπουργείο Εργασίας με τους εκπροσώπους του ΟΑΣΘ και τον γενικό γραμματέα του Υπουργείο Ανδρέα Νεφελούδη, ενώ θα παρευρεθεί και η γενική γραμματέας του Υπουργείου Υποδομών, Πέτη Πέρκα. Έως τότε, οι εργαζόμενοι έχουν αναστείλει τις κινητοποιήσεις τους και κυκλοφορούν τα λεωφορεία στη Θεσσαλονίκη. Είναι δυνατόν, όμως, η λύση μιας τόσο περίπλοκης και σοβαρής κατάστασης να παραπέμπεται στο χαμηλό επίπεδο των γενικών γραμματέων δυο Υπουργείων; Τι περιμένουν, δηλαδή, οι συναρμόδιοι Υπουργοί για να παρέμβουν; Αν δεν παρέμβουν σε αυτήν την περίπτωση, πού θα παρέμβουν;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News