1216
O Αλέξης Τσίπρας μπαίνει στο παραβάν των εκλογών. Ο ίδιος θα αποφασίσει αν θα ξαναμπεί σύντομα... | SOOC

Μία ανύπαρκτη επέτειος και ένα υπαρκτό σενάριο (εκλογών)

Αλέκος Παπαναστασίου Αλέκος Παπαναστασίου 10 Αυγούστου 2016, 07:57
O Αλέξης Τσίπρας μπαίνει στο παραβάν των εκλογών. Ο ίδιος θα αποφασίσει αν θα ξαναμπεί σύντομα...
|SOOC

Μία ανύπαρκτη επέτειος και ένα υπαρκτό σενάριο (εκλογών)

Αλέκος Παπαναστασίου Αλέκος Παπαναστασίου 10 Αυγούστου 2016, 07:57

Ο Αλέξης Τσίπρας ανακάλυψε μία επέτειο που κανείς δεν γιορτάζει, πουθενά στον κόσμο. Κάποιος κάπου διάβασε προφανώς, ότι στις 8 Αυγούστου του 1953 υπογράφηκε η συμφωνία του Λονδίνου, με την οποία μεταξύ όλων των άλλων διαγράφηκε το 60% του χρέους της πρώην ναζιστικής Γερμανίας. Η οποία είχε αιματοκυλήσει την Ευρώπη και την υφήλιο και δεν ήταν πλέον ναζιστική. Οι σύμμαχοι είχαν κατανοήσει ότι η πολιτική ταπείνωσης που ακολούθησαν έναντι του Βερολίνου μετά τον πρώτο πόλεμο ήταν καταστροφική, γέννησε τέρατα και στις νέες συνθήκες προτίμησαν κάτι άλλο. Εβλεπαν, άλλωστε, τη σοβιετική αρκούδα να απλώνει νύχια. Ηθελαν και αποφάσισαν να μειώσουν το γερμανικό χρέος. Δεν ισχύει τίποτε από όλα αυτά για την Ελλάδα.

Το γεγονός ότι ο έλληνας Πρωθυπουργός επικαλείται σήμερα μία τέτοια επέτειο, γέννησε άμα τη αναρτήσει του σχετικού μηνύματος στο facebook πολλά σενάρια. Και πάντως επανέφερε την ρητορική του προκυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ στο προσκήνιο. «Ο ΣΥΡΙΖΑ από την εποχή που βρισκόταν στην αντιπολίτευση αλλά και σήμερα ως κυβέρνηση θέτει επί τάπητος το ζήτημα του ελληνικού χρέους έχοντας πλέον κερδίσει σημαντικό έδαφος με συγκεκριμένα αποτελέσματα που αποτυπώνονται στην απόφαση του Eurogroup της 24ης Μαΐου. Η Ευρώπη οφείλει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να στρέψει το βλέμμα της στο μέλλον, συνυπογράφοντας ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο που θα διασφαλίζει την ευημερία των λαών της», αναρτήθηκε μεταξύ των άλλων στον λογαριασμό του κ. Τσίπρα στο fb.

Εχοντας αποδυθεί σε ένα κρεσέντο πολιτικών πρωτοβουλιών, εν πολλοίς ατελέσφορων, όπως η ψήφιση της απλής αναλογικής, οι άκαιρες και ακροβατικές ανακοινώσεις για την συνταγματική αναθεώρηση και οι συναντήσεις με τον Βασίλη Λεβέντη, ο Αλέξης Τσίπρας επανέφερε ένα ζήτημα το οποίο δεν υφίσταται. Οσο κι αν επικαλείται την συμφωνία του Εurogroup της 24ης Μαϊου, πουθενά δεν αναφέρεται σε αυτήν ότι θα διαγραφεί το ελληνικό χρέος. Υπάρχει μόνο η αίρεση πως το θέμα θα εξεταστεί όταν εφαρμοστεί και ολοκληρωθεί το τρέχον πρόγραμμα (μνημόνιο) και αν υπάρχει η ανάγκη και οι προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο.

Στο Μέγαρο Μαξίμου μοιάζουν να παίζουν ένα ιδιότυπο πολιτικό λότο. Περιμένουν να δουν αν θα τους κάτσει η δημοσιονομική εξίσωση του Σεπτεμβρίου και κρατούν όλα τα σενάρια ανοιχτά. Το σίγουρο είναι πως καλλιεργούν κλίμα σύγκρουσης με την αντιπολίτευση

Η ανάρτηση αυτή του Αλέξη Τσίπρα σημειώνεται σε έναν χρόνο πολιτικά νεκρό, που όμως κατά τις παραδοχές ακόμη και κάποιων υπουργών, κρύβει πολλά στοιχεία που θα κρίνουν τις εξελίξεις. Ακόμη και το αν θα γίνουν εκλογές και πότε.  Παράλληλα, συμπίπτει με την διαμόρφωση μία εικόνας της κυβέρνησης που σε άλλες περιπτώσεις θα χαρακτηριζόταν «αλαλούμ», «αρρυθμία», έως και ενδοκυβερνητική κρίση. Ομως στην περίπτωση των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, είναι μάλλον μία πάγια τακτική:
Ο Γ. Κυρίτσης υπερασπίζεται «συντρόφους», κατηγορούμενους για τρομοκρατία, ενώ ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Ν. Τόσκας διαβεβαιώνει ότι θα διαφυλαχθεί η νομιμότητα.
Ο Π. Σκουρλέτης υπόσχεται στους κατοίκους των βαορείων προαστίων ότι δεν θα τοποθετηθούν σταθμοί διοδίων στις εξόδους της Εθνικής Οδού προς Βαρυμπόπη και Αγ. Στέφανο. Όμως ο Χρ. Σπίρτζης διαβεβαιώνει ότι το έργο θα προχωρήσει κανονικά.
Η κυβέρνηση παραχωρεί το Ελληνικό σε ιδιώτες προς εκμετάλλευση, όμως λίγες εβδομάδες αργότερα το υπουργείο Πολιτισμού σπεύδει να προστατεύσει τους αρχαιολογικούς θησαυρούς που κρύβονται κάτω από τα 10 μέτρα τσιμέντου των παλαιών διαδρόμων προσγείωσης απογείωσης…
Ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζει υπέρ της ανέγερσης τεμένους στην Αθήνα, όμως οι χριστιανοκόλακες των ΑΝΕΛ ψηφίζουν κατά.

Ολα τα παραπάνω συνθέτουν ένα σκηνικό που περισσότερο αναδεικνύει την ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης συνολικά. Ολοι οι ψηφοφόροι πρέπει να είναι ικανοποιημένοι και επειδή οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ είναι μία ετερόκλητη μάζα ούτως ή άλλως, ο καθένας (είτε είναι «συνιστώσα», είτε κυβερνητικός εταίρος) πρέπει να απευθυνθεί στο κοινό του. Ο συνδυασμός δείχνει, κατά τα όσα ψιθυρίζονται και στους διαδρόμους της Βουλής τις τελευταίες ημέρες, ότι βασική μέριμνα της κυβέρνησης εν μέσω θέρους είναι να κρατήσει ζωντανά τα αντανακλαστικά και το φρόνημα των οπαδών της. Είτε είναι εκπρόσωποι «συλλογικοτήτων», είτε πρώην ΠΑΣΟΚ, είτε εθνικόφρονες, οπαδοί των λαϊκιστικών εκρήξεων του Π. Καμμένου. Και με βάση αυτήν την εκτίμηση, όλα αυτά τα στοιχεία φανερώνουν ότι σε κάποιους κύκλους της κυβέρνησης κρατιέται ζεστό το σενάριο των εκλογών. Όταν όμως αυτό που ψιθυρίζεται, γίνεται επίσημη πολιτική εκτίμηση, τα ενδεχόμενα και οι συσχετισμοί πιθανοτήτων αλλάζουν – ακόμη και αν μπει κανείς στην λογική της αυτοεκπληρούμενης προφητείας.

Η αγωνία των κυβερνητικών στελεχών σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες τους δίνει μία απάντηση. «Αν στο δημοσιονομικό πεδίο δεν πάμε καλά και χρειαστεί να εφαρμοστεί ο κόφτης, τότε τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα»

Μία τέτοια εκτίμηση διατύπωσε επισήμως την Τρίτη ο Ευ. Βενιζέλος, ο οποίος σχολίασε τα όσα έγραψε ο κ. Τσίπρας για την Συμφωνία του Λονδίνου ως εξής: «H ανάρτηση Τσίπρα στο fb για την επέτειο της συνδιάσκεψης του 1953 που αποφάσισε τη διαγραφή του γερμανικού δημοσίου χρέους δίνει την εντύπωση ότι επαναφέρει τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στο σημείο που βρισκόντουσαν πριν τη συμφωνία της 12.7.2015 για το τρίτο μνημόνιο που «διαπραγματεύθηκε» και συνήψε ο ίδιος και η οποία αποκλείει ρητά την ονομαστική μείωση και προβλέπει τους συγκεκριμένους τρόπους της συμπληρωματικής μείωσης σε παρούσα αξία, σε συνέχεια της μεγάλης παρέμβασης  του 2012.  Θυμίζω ότι μέχρι την συμφωνία της 12.7.2015 κεντρική θέση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν το «επονείδιστο χρέος». Και έπειτα υπερασπίστηκε μετά πάθους διεθνώς την παρέμβαση του 2012, όπως φάνηκε με την πρόσφατη απόφαση του ΕΔΔΑ του Στρασβούργου. Ας συνδυάσουμε όμως τα γεγονότα:  Μετά την εσπευσμένη ψήφιση του εκλογικού νόμου και την ατελέσφορη προσπάθεια να επιτευχθεί η άμεση εφαρμογή του από τις επόμενες εκλογές, έχουμε τον συνταγματικό λαϊκισμό των προτάσεων ΣΥΡΙΖΑ για την αναθεώρηση, την εντεινόμενη διγλωσσία ως προς τις ιδιωτικοποιήσεις, την προσπάθεια αναζωπύρωσης των δεσμών του ΣΥΡΙΖΑ με ακραίους δήθεν ριζοσπαστικούς κύκλους και τώρα την επιστροφή στον αρχαϊκό λαϊκισμό περί χρέους. Ταυτοχρόνως η κωμικοτραγική ποινική δίωξη Γεωργίου / ΕΛΣΤΑΤ φέρνει στο προσκήνιο αφενός μεν το ρόλο του τρίτου αφανούς κυβερνητικού εταίρου που συνιστά θεμελιώδη αντίφαση και άρα στρατηγικό ζήτημα για τη συντηρητική παράταξη, αφετέρου δε το βαθύ πρόβλημα κράτους δικαίου και δικαστικής ανεξαρτησίας ή νοοτροπίας (πολλές φορές το δεύτερο είναι χειρότερο από το πρώτο)  που υπάρχει. Ο συνδυασμός όλων αυτών των κινήσεων μας λέει ότι:  Το σενάριο της επίσπευσης των εκλογών δουλεύεται από την κυβέρνηση έντονα με στροφή όχι στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία αλλά στα γενετικά στοιχεία του μικρού ΣΥΡΙΖΑ. Όλα γίνονται με τρόπο πολιτικά πρωτόγονο. Χωρίς καμία αίσθηση καθήκοντος για την προστασία του εθνικού συμφέροντος.  Παραλλήλως υπάρχει βεβαίως  πάντα και το επίσημο  σενάριο που αποβλέπει στην διασφάλιση πολιτικού χρόνου εν αναμονή της βελτίωσης των οικονομικών δεδομένων. Δεν υπάρχει όμως ούτε οικονομικός χρόνος ούτε κοινωνική αντοχή. Όσο αυτό θα γίνεται προφανές, τόσο  θα ενισχύεται το προηγούμενο σενάριο».

Υπό τις παρούσες συνθήκες, το ερώτημα που γεννάται είναι γιατί να γίνουν εκλογές και κυρίως με ποια αφορμή. Η αγωνία των κυβερνητικών στελεχών σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες τους δίνει μία απάντηση. «Αν στο δημοσιονομικό πεδίο δεν πάμε καλά και χρειαστεί να εφαρμοστεί ο κόφτης, τότε τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα», λένε εν είδει απάντησης στο ερώτημα «το πάτε για εκλογές;»…
Τα δημοσιονομικά στοιχεία είναι όμως ήδη αρνητικά. Τα έσοδα του Ιουλίου παρουσιάζουν υστέρηση μισού δισ. και πλέον, η εικόνα των τουριστικών εσόδων είναι στην καλύτερη περίπτωση συγκεχυμένη, στα νησιά η κίνηση είναι πεσμένη και αποδείξεις στα καταστήματα είδος προς εξαφάνιση. Με βάση αυτά, στο Μέγαρο Μαξίμου μοιάζουν να παίζουν ένα ιδιότυπο πολιτικό λότο. Περιμένουν να δουν αν θα τους κάτσει η δημοσιονομική εξίσωση του Σεπτεμβρίου και κρατούν όλα τα σενάρια ανοιχτά. Το σίγουρο είναι πως καλλιεργούν κλίμα σύγκρουσης με την αντιπολίτευση και προσπαθούν να αναθερμάνουν τις σχέσεις τους με τους «συντρόφους» όλων των τάσεων. Δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι όλα αυτά οδηγούν σε εκλογές, όμως σίγουρα έχει αρχίσει να μυρίζει…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...