Δύο είναι τα πρόσωπα που ηγούνται της εκστρατείας υπέρ της αποχώρησης της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και οι δύο προέρχονται από το Συντηρητικό Κόμμα του Πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον, που είναι επικεφαλής  της εκστρατείας υπέρ της παραμονής της χώρας στην ΕΕ. Είναι και οι δύο φίλοι του Κάμερον – ο ένας, επιστήθιος.

Ο πιο θορυβώδης, ο πιο επιδεικτικός από τους δύο είναι ο πρώην δήμαρχος του Λονδίνου Μπόρις Τζόνσον, 51, γεννημένος στο Μανχάταν, ΗΠΑ,  από πατέρα τουρκικής καταγωγής, και μητέρα αμερικανίδα αριστερή διανοούμενη. Εκρηκτικός συνδυασμός, που απέφερε και το αναμενόμενο αποτέλεσμα.

Ο πιο αφανής και διακριτικός, αλλά κατά πολλούς ο «μέγας εγκέφαλος του Brexit», είναι ο 48χρονος Μάικλ Γκόουβ, βουλευτής του κυβερνώντος Συντηρητικού Κόμματος και υπουργός Δικαιοσύνης της κυβέρνησης Κάμερον. Οπως και ο Τζόνσον, προέρχεται από τον δημοσιογραφικό χώρο. Ηταν από τους πιο αξιοπρόσεκτους αρθρθογράφους των Times του Λονδίνου. Η δε σύζυγός του, Σάρα Βάιν, έχει στήλη δική της στην Daily Mail. Το πιο ενδιαφέρον, όμως, είναι ότι είναι και οι δύο πολύ φίλοι με το ζεύγος Κάμερον, και η Βάιν έχει βαφτίσει την μικρότερή τους κόρη, Φλόρενς.

Τον περασμένο Φεβρουάριο έγραψε ένα άρθρο στη Mail για «το βάσανο του να παρακολουθώ τον άνδρα μου να κάνει επιλογή ανάμεσα στα πιστεύω του από την μία, και τον παλιό, καλό του φίλο, τον Πρωθυπουργό, από την άλλη».

Ξαφνικά, Tουρκοφάγοι…

Την Πέμπτη (πριν πέσει στην προεκλογική εκστρατεία βαριά η σκιά της δολοφονίας της βουλευτού του Εργατικού Κόμματος Τζο Κοξ), οι δύο στρατάρχες του Brexit κάλεσαν ανοικτά τον Κάμερον να εγγυηθεί ότι η Τουρκία δεν θα μπει ποτέ στην ΕΕ, δεσμευόμενος από τώρα ότι θα μπλοκάρει την απόφασή της με βέτο, απαιτώντας να διακοπούν αμέσως οι συνομιλίες ένταξης και να μην αρθούν οι περιορισμοί που ισχύουν ως τώρα για την βίζα για Τούρκους πολίτες.

Πριν από μία εβδομάδα, ο Μπόρις Τζόνσον, που έχει φροντίσει όσο κανείς άλλος, ούτε καν ο ξενοφοβικός Νάιτζελ Φαράζ του Ανεξάρτητου Κόμματος του Ηνωμένου Βασιλείου (UKIP), να ανεβάσει ψηλά τους τόνους του μεταναστευτικού προβλήματος – παράγων που ίσως καθορίσει και το τελικό αποτέλεσμα – δήλωσε με δραματικούς τόνους: «Εγώ, που αγαπώ τους μετανάστες, που είμαι απόγονος τούρκων προσφύγων και υπερήφανος για αυτό, λέω ότι δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στους Τούρκους να μπουν στην Ευρώπη, και νάχουμε 1,3 εκατομμύρια από δαύτους να αλωνίζουν στην πατρίδα μας».

Το τελεσίγραφο Τζόνσον και Γκόουβ προς τον Κάμερον ήρθε αμέσως μετά την δήλωση του Επιτρόπου Μετανάστευσης, Δημήτρη Αβραμόπουλου, ότι «η προσφυγική κρίση, και η εφαρμογή όσων συμφωνήσαμε από την Τουρκία, την φέρνει πιο κοντά στην ΕΕ».

Βρετανοί πολιτικοί αναλυτές έσπευσαν αμέσως να παρατηρήσουν ότι «ο Αβραμόπουλος μίλησε προτού σκεφτεί», και ότι δεν μπορούσε να υπάρξει χειρότερη επιλογή χρονικής στιγμής (timing) για να προβεί στη συγκεκριμένη δήλωση.

Γι’ αυτό και ο Βρετανός πρωθυπουργός αμέσως βγήκε και έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Δεν υπάρχει καμία προοπτική η Τουρκία να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε δεκαετίες. Δεν υπάρχει ούτε ένας ειδικός που να πιστεύει ότι μπορεί να συμβεί, διότι δεν θα συμβεί. Είναι, όχι ένα, αλλά τριάντα πέντε τα κεφάλαια που πρέπει να ανοίξουν, παρόλο που άρχισαν οι διαπραγματεύσεις το 1987. Με αυτόν τον ρυθμό προόδου, λοιπόν, θα ολοκληρώσουν την διαπραγμάτευση σε 30 χρόνια».

Ομως, η πλήρης υποστήριξη της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ είναι πάγια πολιτική της κυβέρνησης των Συντηρητικών , του Κάμερον προσωπικά, αλλά και των δύο επιτελαρχών του Brexit που τώρα τον πολεμούν. Επισκεπτόμενος την Τουρκία πριν από έξι χρόνια, ο βρετανός πρωθυπουργός είπε πως είναι λάθος η Τουρκία, μια χώρα του ΝΑΤΟ, να καλείται «να προστατεύει το στρατόπεδο (εννοούσε την Ευρώπη), αλλά να μην της επιτρέπεται να καθίσει μέσα στο αντίσκηνο».

Eνα ριζοσπαστικό μυαλό…

Μολονότι όλα τα φώτα της δημοσιότητας στο στρατόπεδο του Brexit πέφτουν επάνω στον «flamboyant Boris», όπως τον αποκαλούν όλοι – και πόσο του αρέσει αυτό του ιδίου, δεν λέγεται –, το πρόσωπο που κατά παραδοχή κινεί όλα τα νήματα είναι ο Μάικλ Γκόουβ. Στην πρωινή – της Πέμπτης – ενημερωτική ραδιοφωνική εκπομπή Today του Radio 4, που ακούγεται όπως λένε «από όλους εκείνους που παίρνουν αποφάσεις», ο Ντέβιντ Λο, που ήταν αναπληρωτής του Γκόουβ όταν αυτός ήταν υπουργός Παιδείας, τον περιέγραψε ως «έναν πολύ συναρπαστικό, ριζοσπαστικό σκεπτόμενο πολιτικό».

Eνας άλλος βουλευτής των Συντηρητικών τον χαρακτήρισε ως «ένα μείγμα Τζιβς (φανταστικού μυθιστορηματικού χαρακτήρα μπάτλερ για όλες τις δουλειές, του Π.Τζ Γουντχαους) και Τσε Γκεβάρα», και θυμήθηκε πως, «ως φοιτητής, είχε στον τοίχο του δωματίου του πόστερ της Μάργκαρετ Θάτσερ, του Λένιν και του Μάλκομ Χ».

Eνα δείπνο στο σπίτι του Μπόρις Τζόνσον φαίνεται πως ήταν εκείνο που οδήγησε τον Γκόουβ στην απόφαση να ενταχθεί στο στρατόπεδο του «φεύγουμε». Το Radio 4 μετέδωσε ότι ίσως να είναι και ένα δείπνο που «τελικά θα σφραγίσει και τη μοίρα της Βρετανίας».

Ο Aντονι Σέλντον, ιστορικός της Ντάουνινγκ Στριτ, σημειώνει ότι αν περάσει το Brexit μάλλον θα τεθεί και θέμα παραμονής του Κάμερον στην πρωθυπουργική κατοικία. Ταυτόχρονα όμως, δεν θεωρεί ότι ο φίλος του κ. Γκόουβ θα είναι ο επόμενος ένοικος, διότι «πολύ απλά, γνωρίζω ότι δεν το επιθυμεί».

…αλλά και με πολλές εμμονές

«Ο άνδρας μου έχει πολλές παράξενες και ενίοτε ενοχλητικές εμμονές: άσημους Αμερικανούς προέδρους, ο συνθέτης Ρίχαρντ Βάγκνερ, βιβλιοπωλεία με δεύτερο-χέρι βιβλία. Εχει επίσης μία παράλογη αποστροφή για φυτά εσωτερικού χώρου και το κις-λορέν. Αλλά πολύ λίγα πάθη συγκρίνονται με την απαρέσκειά του για την Ευρωπαϊκή Ενωση», έγραφε προ ημερών στην στήλη του στην Daily Mail, η σύζυγός του Σάρα Βάιν. Και ίσως αυτό από μόνο του να εξηγεί τελικά γιατί, στη ζυγαριά «φίλος» από τη μια μεριά, και «Brexit» από την άλλη, έγειρε προς την δεύτερη μεριά.

Τι είναι, όμως, ακριβώς εκείνο που τροφοδοτεί την απαρέσκεια του Μάικλ Γκόουβ για την ΕΕ – τόσο, που ηγείται μιας εκστρατείας για να βγάλει την χώρα του από αυτήν;

«Η ανηθικότης, η παραλυσία, η προσωποληψία, η ατέλειωτη γραφειοκρατία, η ακατάσχετη προέλαση προς μια ευρωπαϊκή ομοσπονδία και, πάνω απ’ όλα, η διάβρωση της βρετανικής κυριαρχίας», λέει η σύζυγός του.

Στην τελευταία ίσως φράση, φαίνεται πως συναντώνται και πολλοί από εκείνους που θα κινηθούν προς το «φεύγουμε». Αν όλους ενοχλεί κάποιοι άλλοι να αποφασίζουν για αυτούς, για τους Βρετανούς που πάντα είχαν μια δική τους περί κυριαρχίας εκδοχή, μάλλον αποδεικνύεται ασήκωτο.

Το παράξενο όμως, όπως σημείωσε την εβδομάδα αυτή σε κύριο άρθρο της η έγκυρη Guardian, είναι ότι ενώ οι δύο αυτοί μπροστάρηδες του Brexit, ο Τζόνσον και ο Γκόουβ, τα βάζουν συνεχώς με αυτό που ονομάζουν «κατεστημένο και ελιτ της Ευρωπαϊκής Eνωσης», στην Βρετανία εκπροσωπούν ακριβώς αυτό.

Aρα; Φεύγω από την ελιτ που δεν ξέρω, και μένω σε αυτήν στην οποία είμαι επίτιμο μέλος!

 

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News