Επιστρέφοντας από μία ακόμη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στην οποία θεωρεί πως είχε σημαντικές επιτυχίες – τις οποίες όμως ουδείς άλλος βλέπει – ο Αλέξης Τσίπρας ετοιμάζεται για την μεγάλη του μάχη στο εσωτερικό πολιτικό πεδίο.

Εν όψει της προ ημερησίας διατάξεως συζήτησης που ορίστηκε για την Τρίτη στην Βουλή με θέμα τις εξελίξεις στον χώρο της Δικαιοσύνης, η πρακτική των διαρροών από το κυβερνητικό επιτελείο κορυφώνεται, όπως και η αγωνία όσων δίνουν σημασία σε αυτήν.

Θα πει ονόματα και διευθύνσεις ο κ. Τσίπρας;

Θα αποκαλύψει κάτι που κανείς έως τώρα δεν έχει ακούσει;

Θα γκρεμίσει επιτέλους τα «κάστρα της διαπλοκής» που ευθύνονται – κατ’ εκείνον – για την «κατάντια» του τόπου;

Θα πείσει για το ηθικό πλεονέκτημα της κυβέρνησής του, παρόλο που ο ίδιος συναλλασσόταν ευθέως με εκδότες και άλλους προτού αναλάβει την ευθύνη για την διακυβέρνηση της χώρας;

Εν αναμονή της συζήτησης αυτής στην Βουλή, η οποία προμηνύεται θυελλώδης, ο κ. Τσίπρας έχει να διαχειριστεί πολλά ζητήματα.

Εχοντας ο ίδιος προκαλέσει τη συζήτηση έπειτα από δημοσιεύματα στα οποία αποκαλύπτονταν οι δραστηριότητες του αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλου και οι παρεμβάσεις του προς συγκεκριμένους λειτουργούς για τον χειρισμό συγκεκριμένων υποθέσεων, κατ’ αρχάς θα πρέπει να υπερασπιστεί τον υπουργό της κυβέρνησής του – αφού έως τώρα δεν έχει υπάρξει καμία εις βάρος του αντίδραση, αυτό θα πρέπει να αναμένεται.

Εν συνεχεία θα πρέπει να καταστήσει σαφές ποιοι είναι οι εχθροί του και ποιοι οι φίλοι του, καθώς τις τελευταίες εβδομάδες η υποστήριξη που λαμβάνει από συγκεκριμένα «συγκροτήματα» Τύπου είναι προφανής –  έως και απροκάλυπτη – ενώ ο ίδιος έχει περιοριστεί σε αντιπαράθεση με έναν και μόνο όμιλο του κλάδου.

Επιπλέον θα αναγκαστεί πιθανώς να απαντήσει ως προς το πώς βλέπει την σχέση του με τον Πάνο Καμμένο. Είναι ένας πολύτιμος συνοδοιπόρος στον πόλεμο κατά της διαπλοκής και όλα τα άλλα δεν έχουν σημασία, ή είναι ένας άτακτος κυβερνητικός εταίρος που του δημιουργεί προβλήματα επειδή – δήθεν – δεν ανέχεται «αντεθνικές» αναφορές σε κακές λέξεις όπως «Μακεδονία» από μέλη της κυβέρνησης όπως ο Γιάννης Μουζάλας;

Με τις συνθήκες που διαμορφώνονται στην χώρα και με όλα τα μέτωπα ανοιχτά (αξιολόγηση – προσφυγική κρίση), η συζήτηση στην Βουλή μοιάζει με μία ελληνική «σούπερ Τρίτη».

Σε προεκλογικές περιόδους στην Αμερική, ο χαρακτηρισμός αυτός χρησιμοποιείται επειδή κάποιες συγκεκριμένες Τρίτες τα αποτελέσματα των αναμετρήσεων στην κούρσα για την εξασφάλιση του χρίσματος των υποψηφίων προέδρων κρίνονται σε πολλές πολιτείες ταυτοχρόνως και θεωρούνται προάγγελοι της τελικής αναμέτρησης.

Υπό τις παρούσες συνθήκες στην χώρα μας, η αντιπαράθεση στην Βουλή την Τρίτη 22 Μαρτίου είναι – τηρουμένων των αναλογιών – εξίσου σημαντική για ένα πολύ απλό λόγο: η κυβέρνηση καλείται να αποδείξει πόσο συμπαγής και ανθεκτική είναι και η αντιπολίτευση (εν συνόλω) να πείσει ότι έχει το σθένος να αντιμετωπίσει την κυβερνητική προπαγάνδα και να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της περιόδου ή απλώς επιδιώκει να ακροβατεί και να τηρεί στάση αναμονής, χωρίς χρονικό ορίζοντα και διάθεση παρέμβασης στις εξελίξεις.

ΥΓ. Μετά τα τραγικά γεγονότα στις Βρυξέλλες την Τρίτη, η συζήτηση στη Βουλή αναβλήθηκε για μια εβδομάδα. Πάλι «σούπερ» Τρίτη, 29 Μαρτίου…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News