Το κυριακάτικο ντέρμπι στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» είχε δυο πρωταγωνιστές: τον Εστέμπαν Καμπιάσο και τον Αντρέα Στραματσόνι. Ο αργεντινός αμυντικός μέσος του Ολυμπιακού και ο προπονητής του Παναθηναϊκού διαμόρφωσαν το αποτέλεσμα (3-1), ο καθένας με τον τρόπο του. Οι ηττημένοι φωνάζουν οτι ο διαιτητής όφειλε να ακυρώσει το γκολ της ισοφάρισης. Εχουν δίκιο. Αλλά προέχει να δουν την ουσία: ο δικός τους άνθρωπος -ο Στραματσόνι- αδίκησε την ομάδα περισσότερο από όσο ο ρέφερι Κύζας. Και δεν ήταν η πρώτη φορά. Μήπως θα πρέπει να ψάξουν για προπονητή;

Ο Καμπιάσο είναι σπάνια περίπτωση. Παίζει «κόφτης», δηλαδή αμυντικός χαφ, και έχει πετύχει 60 γκολ στην καριέρα του. Με τη φανέλα του Ολυμπιακού έχει σκοράρει στα πιο καθοριστικά παιχνίδια.

Το έκανε στο ματς με τον ΠΑΟ, αλλά και στο αμέσως προηγούμενο ντέρμπι της ομάδας του, πριν από έντεκα βράδια στην Τούμπα, στον περιπετειώδη ημιτελικό του Κυπέλλου.

Ποιο είναι το μυστικό του; Η κλάση του. Αυτή η… έκτη αίσθηση που τον κάνει να βρίσκεται στο κατάλληλο σημείο την κατάλληλη στιγμή μέσα στο γήπεδο. Για να κόψει, να δημιουργήσει ή να σκοράρει. Ενα χάρισμα που του επιτρέπει να δίνει άλλη διάσταση στη θέση «αμυντικός χαφ». Τα γκολ που έβαλε, θα τα ζήλευε και ο καλύτερος σέντερ φορ. Ασχέτως αν αυτό στο ντέρμπι των «αιωνίων» δεν έπρεπε να μετρήσει.

Ο διαιτητής, αφού συμβουλεύτηκε τον βοηθό του, πήρε την ευθύνη πάνω του και το κατακύρωσε. Αλλά ο Τσόρι, ο οποίος τη στιγμή του σουτ βρίσκεται στο οπτικό πεδίο του αντίπαλου τερματοφύλακα -σε θέση offside- επηρεάζει τη φάση. Κατά σύμπτωση, ο ιστότοπος της FIFA έχει ως εικονογραφημένο παράδειγμα τέρματος που είναι άκυρο, ακριβώς αυτή την περίπτωση. Αν ο Κύζας συγκρίνει τις φωτογραφίες του γκολ με το σκίτσο – οδηγία της FIFA, θα αντιληφθεί την γκάφα του.

Αυτό το γκολ του Καμπιάσο (38′) και μια σωτήρια απόκρουση του Ρομπέρτο (28′) κράτησαν τον Ολυμπιακό ζωντανό στο ματς, στο ημίχρονο της υπεροχής του Παναθηναϊκού (που είχε ανοίξει το σκορ με τον Μπεργκ μόλις στο 4′). Αν οι «πράσινοι» πήγαιναν στα αποδυτήρια με ένα 2-0 υπέρ τους, δύσκολα θα έχαναν το ντέρμπι. Ακόμη και με τα… εγκλήματα που έκανε, στη συνέχεια, ο Στραματσόνι.

Με τον ιταλό τεχνικό επαναλαμβάνεται διαρκώς η ίδια ιστορία: «στήνει» την ομάδα του εξαιρετικά στην αρχή κάθε αγώνα, όμως όταν πρέπει να τη βοηθήσει από τον πάγκο – στη διάρκεια του παιχνιδιού – τα κάνει μαντάρα με τις αλλαγές του. Aιφνιδίασε τον αντίπαλό του με την έμπνευσή του να βάλει τον Λέτο ως δεύτερο επιθετικό κοντά στον Μπεργκ (από τη συνεργασία τους προήλθε το γκολ του Παναθηναϊκού), αλλά μετά την ισοφάριση του Ολυμπιακού άρχισε να… πυροβολεί τα πόδια του.

Δεν είναι τόσο κουτός ο Στραματσόνι. Πονηρός είναι. Ηθελε να δείξει πως οι «δικές» του μετεγγραφές είναι πολύτιμες για την ομάδα. Οτι το εννοούσε, όταν έλεγε στη διοίκηση να του φέρει τον Bραζιλιάνο γιατί «είναι καλύτερος από τον Καρέλη»

Εβγαλε ό,τι καλύτερο είχε ο Παναθηναϊκός στο τερέν, τον Βιγιαφάνιες, και έβαλε στη θέση του τον Εσιέν. Να δεχτούμε οτι ο Aργεντινός «έσκασε» από το πολύ τρέξιμο; Να το δεχτούμε. Ο Εσιέν, όμως, που τρέχει σε αργή κίνηση, τι δουλειά είχε σε έναν αγώνα με τόσο γρήγορο ρυθμό; Η επόμενη αλλαγή ήταν ακόμη χειρότερη: ο Μαμούτε στην επίθεση. Ενώ στον πάγκο υπήρχαν ο Καλτσάς -ο καλύτερος στα προηγούμενα ντέρμπι- και ο Πέτριτς, ο πιο έμπειρος κυνηγός του. Δεν είναι τόσο κουτός ο Στραματσόνι. Πονηρός είναι. Ηθελε να δείξει πως οι «δικές» του μετεγγραφές είναι πολύτιμες για την ομάδα. Οτι το εννοούσε, όταν έλεγε στη διοίκηση να του φέρει τον Bραζιλιάνο γιατί «είναι καλύτερος από τον Καρέλη»…

Αλλά το μεγαλύτερο «φάουλ» που έκανε ο Στραματσόνι -και το ομολόγησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια μετά τη λήξη του αγώνα- είναι πως έπαιξε για να μη χάσει, όχι για να νικήσει. «Εξ’ αρχής ο στόχος ήταν η ισοπαλία», είπε στη συνέντευξη Τύπου. Ακόμη και οι… γάτες των προπονητών γνωρίζουν πως αυτή είναι μια πετυχημένη συνταγή ήττας. Επιπλέον, ο στόχος του Παναθηναϊκού σε αυτό το ντέρμπι ήταν ένας θρίαμβος, ο οποίος θα δικαίωνε το αφήγημά του: πως δεν είναι χειρότερη ομάδα από τον Ολυμπιακό, αλλά έχασε το Πρωτάθλημα από τόσο νωρίς επειδή τον καταδιώκουν «Θεοί κι ανθρώποι». Ακόμη κι αν τελικά έπαιρνε την ισοπαλία, δεν θα του προσέφερε το επιχείρημα που ζητούσε.

Την ώρα, λοιπόν, που ο Στραματσόνι γυρνούσε την ομάδα του ακόμη πιο πίσω, ο Μάρκο Σίλβα έκανε τον Ολυμπιακό πολύ πιο επιθετικό, ρίχνοντας στο παιχνίδι τον Πάρντο, τον Ερνάνι και τον Πουλίδο. Διορθώνοντας την αρχική -άτυχη- έμπνευσή του να χωρέσει στην ενδεκάδα τον Φορτούνη, τον Τσόρι και τον Φουστέρ μαζί. Τρεις παίκτες για τους οποίους η θέση του εξτρέμ είναι κόντρα ρόλος. Οταν οι δουλειές μοιράστηκαν σωστά, το γήπεδο άρχισε να… γέρνει. Και στα τελευταία λεπτά ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε την ανατροπή με σκόρερς τον Ντα Κόστα και τον Ιντέγε, χάρη και σε δυο τραγικά λάθη αμυντικών του Παναθηναϊκού. Ιδίως του Ταυλαρίδη στο τρίτο γκολ.

Μετά το 2-1, το ντέρμπι είχε λήξει. Ο Παναθηναϊκός κατέρρευσε. Οπως στο Μπριζ, όπως στο ματς με την Καμπάλα, όπως σε τόσα και τόσα παιχνίδια φέτος. Ελλειψη προσωπικότητας; Κακή ψυχολογία; Πάντως είναι ένα ζήτημα που θα πρέπει να απασχολήσει τον προπονητή του. Οχι μόνο εν όψει της επόμενης σεζόν, για την οποία «υπάρχουν μεγάλα σχέδια» -που λέει κι ο Στραματσόνι- αλλά και για τα play-off που έρχονται. Για πρώτη φορά εδώ και 17 χρόνια, ο Παναθηναϊκός έμεινε χωρίς νίκη σε ντέρμπι, στην κανονική διάρκεια του Πρωταθλήματος.

Το πιο σημαντικό είναι, οτι τα δύο κορυφαία κλαμπ της χώρας χάρισαν στους (τηλε)θεατές ένα ωραίο ντέρμπι. Και ήσυχο. Στον αγωνιστικό χώρο έγινε ένα καθαρό, αθλητικό παιχνίδι. Ισως βοήθησε το ότι οι 19 από τους 22 ποδοσφαιριστές που παρατάχθηκαν στη σέντρα, ήταν αλλοδαποί. Στις εξέδρες, η ατμόσφαιρα θύμιζε αγώνα Champions League. Με τη μόνη διαφορά οτι άναψαν δεκάδες πυρσοί και βεγγαλικά. Το γιατί στα ελληνικά ματς περνούν από τους ελέγχους ενώ στα ευρωπαϊκά όχι, είναι ένα μυστήριο. Ή, μήπως, δεν είναι;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News