O Ενιο Μορικόνε είχε μια σπάνια εμπειρία, ένα σχήμα πρωθύστερο με τα Οσκαρ. Η Ακαδημία του Χόλιγουντ τον είχε τιμήσει πριν από εννέα χρόνια για το σύνολο του έργου του και την προσφορά του στην Εβδομη Τέχνη, μια κίνηση με την οποία συνηθίζει η βιομηχανία του θεάματος να δικαιώνει έναν «αδικημένο» των βραβείων όταν αυτός βρίσκεται στη δύση της ζωής του – τότε ο μεγάλος ιταλός συνθέτης ήταν 79 ετών. Πέρασαν εννέα χρόνια, ο Μορικόνε φυσικά συνέχισε να ζει και να δημιουργεί – και συνέθεσε τη μουσική για το «Hateful Eight» του Κουεντίν Ταραντίνο και (ύστερα από πέντε υποψηφιότητες) πήρε το Οσκαρ!

Ο Ιταλός είναι πια 87 ετών. Ηταν η μουσική στα αυτιά μας στα περίφημα σπαγγέτι-γουέστερν του Σέρτζιο Λεόνε, συνέθεσε το soundtrack στο «1900» του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι και στο «Σάλο: 120 μέρες στα Σόδομα» του Πιερ Πάολο Παζολίνι και βεβαίως στο «Κάποτε στην Αμερική» πάλι του Λεόνε. Αλλά δεν υπήρξε ποτέ υποψήφιος για Οσκαρ για αυτές τις δουλειές. Ηταν το 1979 για το «Days of Heaven» του Τέρενς Μάλικ, το 1987 για την υπέροχη μουσική του στο «Mission» του Ρόλαντ Τζόφε, το 1988 για τους «Αδιάφθορους» του Μπράιαν ντε Πάλμα, το 1992 για το «Μπάγκσι» του Μπάρι Λέβινσον και το 2001 για τη «Μαλένα» του Τζιουζέπε Τορνατόρε. Αλλά ούτε και εκείνες της φορές πήρε το χρυσό αγαλματάκι, οπότε η Ακαδημία είπε το 2007 να τον τιμήσει για το σύνολο του έργου του για να ξεμπερδεύει.

Αλλά την Κυριακή το βράδυ ο Μορικόνε επέστρεψε. Υποβασταζόμενος ανέβηκε στη σκηνή με την αίθουσα του Dolby Theater να χειροκροτά όρθια. Παρέλαβε το Οσκαρ από τον Φαρέλ Γουίλιαμς αλλά και έναν άλλο ζωντανό θρύλο του πενταγράμμου, τον εμβληματικό μουσικό παραγωγό Κουίνσι Τζόουνς.

Ο Μορικόνε των μουσικών σε 500 φιλμ, μίλησε ιταλικά, ευχαρίστησε την Ακαδημία, τον Κουέντιν Ταραντίνο «γιατί δεν μπορείς να γράψεις καλό soundtrack αν δεν είναι καλή η ταινία», έδωσε συγχαρητήρια στους άλλους υποψηφίους και ιδιαίτερα στον μεγάλο Τζον Γουίλιαμς (βλέπε «Star Wars»), αφιέρωσε το βραβείο του στη γυναίκα του, τη Μαρία.

Λίγο μετά, ο pρωθυπουργός της Ιταλίας Ματέο Ρέντζι, ανήρτησε γεμάτος ενθουσιασμό στο twitter:

Grandissimo Maestro, finalmente! #Morricone #orgoglio #Oscars2016

— Matteo Renzi (@matteorenzi) February 29, 2016

Ο Ρέντσι δεν ήταν ο μόνος που δεν έκρυβε τη χαρά του. Η Republica θριαμβολόγησε: «Μετά από μια καριέρα 60 χρόνων και πέντε υποψηφιότητες που τον άφησαν με άδεια χέρια, ο Ενιο Μορικόνε φέρνει επιτέλους ένα Οσκαρ σπίτι».

O Λάπο Ελκάν, το πρόσωπο και μισό αφεντικό της FIAT έκανε αυτήν την ανάρτηση στο facebook για τον μύθο και τον θρύλο Μορικόνε.

 

O Μορικόνε είναι αληθινά μεγάλος, με την έννοια του σπουδαίου. Αλλά και μεγάλος, σε ηλικία. Το βραβείο που απέσπασε στην 88η τελετή των Οσκαρ τον καθιστά τον μεγαλύτερο σε ηλικία νικητή, τέσσερα χρόνια μεγαλύτερο από τον Τσάρλι Τσάπλιν ο οποίος το 1973 είχε κερδίσει το Οσκαρ μουσικής για το «Limelight», πέντε χρόνια μεγαλύτερο από τον Τζορτζ Μπέρναρ Σο που κέρδισε το 1983 για το διασκευασμένο σενάριο του «Πυγμαλίωνα», αλλά και τον Κρίστοφερ Πλάμερ που ήταν 82 όταν κέρδισε για τους «Αρχάριους».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News