La Liga, Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016. Για πρώτη φορά στα χρονικά του ισπανικού πρωταθλήματος, οι έξι σούπερ σταρ της Μπαρτσελόνα και της Ρεάλ βρίσκουν δίχτυα την ίδια (20η) αγωνιστική. Και την ίδια μέρα. Το απόγευμα, Κριστιάνο Ρονάλντο (2), Μπενζεμά (2) και Μπέιλ πετυχαίνουν όλα τα γκολ της Ρεάλ στο 5-1 επί της Σπόρτινγκ Χιχόν. Το βράδυ, Λουίς Σουάρες (3), Νεϊμάρ και Μέσι σκοράρουν τα πέντε από τα έξι τέρματα της Μπαρτσελόνα στο 6-1 επί της Αθλέτικ Μπιλμπάο. Με διαφορά λίγων ωρών, οι BBC και MSN πανηγυρίζουν -όλοι μαζί- δέκα γκολ και φτάνουν, συνολικά, τα 89. Για να φουντώσει, πάλι, η αιώνια συζήτηση: ποια από τις δυο «αγίες τριάδες» είναι η καλύτερη; Και ποια από τις δυο θα σηκώσει την κούπα του Πρωταθλητή;

Οι αριθμοί αποφεύγουν να απαντήσουν ξεκάθαρα. Οι BBC (Μπενζεμά, Μπέιλ, Κριστιάνο) συμπλήρωσαν 45 γκολ στο πρωτάθλημα και 60 σε όλες τις διοργανώσεις της σεζόν. Οι MSN (Μέσι, Σουάρες, Νεϊμάρ) βρίσκονται ένα πίσω στο πρωτάθλημα, όμως μετρούν πέντε περισσότερα, συνολικά. Οι διαφορές, αμελητέες. Το μόνο που μπορεί να πει η Στατιστική με βεβαιότητα, είναι πως πρόκειται για τις δυο πιο «φονικές» επιθετικές τριπλέτες που γνώρισε ο ποδοσφαιρικός κόσμος. Αν και πήρξαν κι άλλες φοβερές και τρομερές:

– Φαν Μπάστεν, Γκούλιτ και Ράικαρντ, οι τρεις Ολλανδοί που οδήγησαν τη μεγάλη Μίλαν στην κορυφή της Ευρώπης το 1989 και το 1990. Κατέκτησαν, επίσης, τρία σκουντέτο (Πρωταθλήματα Ιταλίας), από το 1991 έως το 1994, και πρωταγωνίστησαν σε ένα ανεπανάληπτο σερί 58 αγώνων χωρίς ήττα. Δεινός σκόρερ, όμως, ήταν μόνον ο Φαν Μπάστεν.

– Ρομάριο, Λάουντρουπ και Στόιτσκοφ, στην Μπαρτσελόνα του Γιόχαν Κρόιφ. Τότε που έπαιζε πίσω τους και ο Πεπ Γκουαρντιόλα. Σκέτη απόλαυση, να τους βλέπεις να συνεργάζονται, όμως το σκοράρισμα ήταν περισσότερο υπόθεση του Βραζιλιάνου και του Βούλγαρου. Ο Δανός κυρίως… σέρβιρε.

– Ρονάλντο, Ρούνεϊ και Τέβες, που πρωταγωνίστησαν στην πορεία της Γιουνάιτεντ προς την κατάκτηση του Champions League (στον Τελικό της Μόσχας με φιναλίστ την Τσέλσι), αλλά όχι. Τέτοια νούμερα δεν είχαν. Οπως δεν είχε και η άλλη εμβληματική τριπλέτα της Γιουνάιτεντ, που πήρε το Πρωταθλητριών του 1968: Τζορτζ Μπεστ, Ντένις Λο και Μπόμπι Τσάρλτον.

– Κρόιφ, Κάιζερ και Ρεπ, στον φοβερό Αγιαξ των τριών διαδοχικών Κυπέλλων Πρωταθλητριών (1971, 1972, 1973). Υψηλή τεχνική, μαγικές ντρίμπλες και πάσες, αλλά στο σκοράρισμα δεν έρχονται ούτε καν τρίτοι.

– Ριβάλντο, Ρονάλντο και Ροναλντίνιο, τα τρία «R» της εθνικής ομάδας της Βραζιλίας που την ανέβασαν στην κορυφή του κόσμου, στο Μουντιάλ του 2002. Και παλαιότερα, Πελέ, Τοστάο και Ζαϊρζίνιο, στην κατά πολλούς καλύτερη Βραζιλία όλων των εποχών, που μάγεψε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970 στο Μεξικό. Εδώ θα χωρούσαν συγκρίσεις, όμως αυτές οι δυο τριάδες δεν έπαιξαν μαζί σε κάποιο κλαμπ…

Κι έτσι γυρίζουμε στο «σήμερα», κι αφήνουμε τη Στατιστική να ολοκληρώσει τη μαρτυρία της για τους BBC και τους MSN με ένα στοιχείο εκπληκτικό: μόνο τα δικά τους γκολ, τα 89, είναι κατά ένα περισσότερα από όσα έχουν πετύχει συνολικά, μέχρι στιγμής, η Ατλέτικο Μαδρίτης, η Βιγιαρεάλ και η Θέλτα. Δηλαδή, οι τρεις ομάδες που -μαζί με την Μπαρτσελόνα και τη Ρεάλ- απαρτίζουν την κορυφαία πεντάδα της βαθμολογίας στην Primera Division. Απίστευτο…

Πάντως, μια ενδιαφέρουσα απάντηση στο ερώτημά μας -ποια από τις δυο τριάδες είναι η καλύτερη;- έδωσε τη Δευτέρα, σε συνέντευξή του στην El Pais, ο Χόρχε Σαμπάολι, ο τεχνικός της Χιλής ο οποίος προσφάτως ψηφίστηκε στην τρίτη θέση των κορυφαίων προπονητών του 2015: «Η φιλία μεταξύ του Λέο (Μέσι), του Νεϊμάρ και του Σουάρες είναι το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσε να συμβεί στο ποδόσφαιρο – η FIFA θα πρέπει να παρέμβει», είπε αστειευόμενος και εξήγησε: «Ο Λέο μπορεί να πάρει ένα παιχνίδι μόνος του, όμως παίζει και για τους άλλους. Το ίδιο κάνουν, ο Νεϊμάρ και ο Σουάρες. Γι’ αυτό η αξία τους είναι ανεκτίμητη. Η διαφορά με την τριπλέτα της Ρεάλ είναι πως οι Μπέιλ, Ρονάλντο και Μπενζεμά δεν βοηθούν, ο ένας τον άλλον. Εάν ο Ρονάλντο ξεκινήσει μία ενέργεια, την τελειώνει μόνος του, όπως και ο Μπέιλ. Ο Μπενζεμά παίρνει τις προσπάθειες που απομένουν, όμως δεν δημιουργεί από την πλευρά του».

Με μπάτζετ μικρότερο από το μισό, σε σχέση με εκείνα της Μπαρτσελόνα και της Ρεάλ, οι οπαδοί της Ατλέτικο γνωρίζουν πολύ καλά οτι η ομάδα τους δεν μπορεί να τις συναγωνιστεί σε φιγούρα.

Στο ερώτημα Νο 2 -ποια από τις δυο θα σηκώσει την κούπα του Πρωταθλητή;- οι γνώμες δεν διχάζονται απλώς… Τριχάζονται. Διότι, σε πείσμα των ευσεβών πόθων που μεταμφιέζονται σε προβλέψεις -υπέρ της Μπαρτσελόνα ή της Ρεάλ- η κορυφή στην Ισπανία γράφει το όνομα της Ατλέτικο Μαδρίτης. Δύσκολα μπορεί κάποιος να αντέξει ένα ολόκληρο ενενηντάλεπτο της Ατλέτικο, αν δεν είναι φανατικός οπαδός της. Αλλά αυτή η βαρετή ομάδα, που έχει βάλει τέσσερα γκολ λιγότερα (30) απ’ όσα ο Σουάρες (18) και ο Μπενζεμά (16) μαζί, είναι «μανούλα» στο να παίρνει αποτελέσματα. Την ώρα που οι δυο «μεγάλες κυρίες» του ισπανικού ποδοσφαίρου ρωτούν τον καθρέφτη τους ποια είναι η ομορφότερη, η… κακάσχημη ομάδα του Ντιέγο Σιμεόνε μετρά τις περισσότερες νίκες.

Η Ατλέτικο καταστρέφει με μαεστρία κάθε επίθεση των αντιπάλων, σε σημείο ώστε ο Σλοβάκος τερματοφύλακάς της, ο Ομπλακ, να μη χρειάζεται να ακουμπήσει την μπάλα πάνω από δυο τρεις φορές σε κάθε αγώνα. Μπροστά, όμως, χτυπά με απίστευτα ποσοστά ευστοχίας, και με διαφορετικό παίκτη κάθε φορά. Και φτάνει στη νίκη, χωρίς να σκοράρουν οι δυο κλασικοί της φορ, ο Τόρες και ο Τζάκσον. Αν και πρωτοπόρος της Primera Division, έχει μόνον έναν ποδοσφαιριστή της -τον εκπληκτικό, φέτος, Γκριεζμάν- στον πίνακα με τους top 15 γκολτζήδες. Η αποθέωση της ομαδικότητας και της αποτελεσματικότητας. Αλλά με αυτό το αντιποδόσφαιρο κατόρθωσε, επίσης, να προκριθεί άνετα στους «16» του Champions League.

Η σημερινή Ατλέτικο μοιάζει πολύ με την κυνική Τσέλσι του Μουρίνιο. Ισως γι’ αυτό, ο Αμπράμοβιτς θέλει να φέρει στο Λονδίνο τον Σιμεόνε, αν δεν καταφέρει να δελεάσει τον Γκουαρντιόλα, που είναι η μεγάλη του «καψούρα».

Και το θέαμα; Στο «Βιθέντε Καλντερόν», που είναι πάντα γεμάτο, κανείς δεν δείχνει να νοιάζεται. Με μπάτζετ μικρότερο από το μισό, σε σχέση με εκείνα της Μπαρτσελόνα και της Ρεάλ, οι οπαδοί της Ατλέτικο γνωρίζουν πολύ καλά οτι η ομάδα τους δεν μπορεί να τις συναγωνιστεί σε φιγούρα. Και, επιπλέον, με τον κλεφτοπόλεμο που έχει διδάξει στους μαχητές του ο Σιμεόνε, μπήκαν στο 2016 πρώτοι στη βαθμολογία, κάτι που είχε να συμβεί από τη σεζόν 1995-1996. Τότε που δίπλα στον Μίλινκο Πάντιτς, τον Λιούμπο Πένεφ και τον Χοσέ Λουίς Καμινέρο, έπαιζε μεγάλη μπάλα και ο σημερινός προπονητής. Τους αρκεί, λοιπόν, που με ενάμισι γκολ ανά αγώνα πάνε να αρπάξουν τον τίτλο από τη Ρεάλ και την Μπαρτσελόνα, οι οποίες έχουν ταράξει την Ισπανία στις «πεντάρες» και στις «εξάρες»…