Το μεθυστικό déjà vu στο οποίο έχει υποβάλει την χώρα και τους πολίτες της η κυβέρνηση είναι δυστυχώς άγνωστο πόσο θα διαρκέσει. Το μόνο που φαίνεται όμως αρκετά ξεκάθαρα είναι πως ο Αλέξης Τσίπρας και οι συν αυτώ έχουν μια μοναδική (κυριολεκτικά) ικανότητα: να ανανεώνουν διαρκώς τις προπαγανδιστικές τους τεχνικές, να διαμορφώνουν συνθήκες κρίσης (με τους ξένους και τους εγχώριους εχθρούς τους) και να απευθύνονται με αποπροσανατολιστικούς όρους στις μάζες, που είτε ακόμη επιδεικνύουν ανοχή είτε δεν καταλαβαίνουν τι ακριβώς συμβαίνει, είτε δεν τους ενδιαφέρει.

Εν μέσω της γνωστής παρατεταμένης εκκρεμότητας, η κυβέρνηση Τσίπρα την Παρασκευή διαμόρφωσε με μια παράξενη πολιτική μονοκοντυλιά ένα εντελώς διαφορετικό σκηνικό από αυτό των προηγούμενων ημερών, στο οποίο φαίνεται ότι θα επενδύσει στο προσεχές διάστημα.

Η συμφωνία των Βρυξελλών, κατ’ αρχάς, δεν περιλαμβάνει κανένα στοιχείο που θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως επιτυχία για την Ελλάδα, όσο κι αν ο κ. Τσίπρας επιμένει έπειτα από κάθε Σύνοδο να μιλάει για διεκδικήσεις και επιτεύγματα. Η συμφωνία περιλαμβάνει μόνο υποχρεώσεις για την Ελλάδα, οι Ευρωπαίοι γενικώς και αορίστως φέρονται να δηλώνουν πρόθυμοι να αναλάβουν εθελοντικώς πρωτοβουλίες επανεγκατάστασης προσφύγων, η Τουρκία πήρε το άνοιγμα κάποιων κεφαλαίων στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις, την βίζα στις μετακινήσεις προς την Ευρώπη και την παγίωση του αναβαθμισμένου status στις σχέσεις της με την Ευρώπη.

Και ενώ υποτίθεται ότι η συζήτηση με τους δανειστές προχωρούσε προς κάποια πρόοδο, οι οικονομικοί φωστήρες της κυβέρνησης φρόντισαν να αναζωπυρωθεί η σύγκρουσή της με το ΔΝΤ…

Αν η ελληνική κυβέρνηση πέτυχε κάτι είναι η στοιχειώδης φιλευσπλαχνία της Ενωσης, η οποία συμφώνησε να παράσχει στήριξη σε πόρους, τεχνογνωσία και έμψυχο δυναμικό προκειμένου να στηριχθούν οι ανεπαρκείς διοικητικές της δομές. Εξασφάλισε την συμπάθεια της Ευρώπης.

Την ίδια στιγμή και ενώ υποτίθεται ότι η συζήτηση με τους δανειστές προχωρούσε προς κάποια πρόοδο, οι οικονομικοί φωστήρες της κυβέρνησης φρόντισαν να αναζωπυρωθεί η σύγκρουσή της με το ΔΝΤ, με αφορμή το αν θα ισχύσει το αφορολόγητο των 9.500 ευρώ για εισοδήματα άνω των 40.000 ευρώ ετησίως -αυτής της κατηγορία των πολύ πλουσίων δηλαδή- . Μέσω διαρροών το οικονομικό επιτελείο θέλησε μάλιστα να συμπεριφερθεί και ως καθηγητής σε αμφιθέατρο, λέγοντας περίπου ότι το Ταμείο είναι «αδιάβαστο».

Στην επίσημη-ανεπίσημη διαρροή-σχόλιο-επίπληξη του υπουργείου Οικονομικών την Παρασκευή το απόγευμα αναφέρονταν τα εξής: «Εκπληξη προκαλεί, για μια ακόμα φορά, η στάση του ΔΝΤ. Αυτή τη φορά, οι ισχυρισμοί των στελεχών του αποτελούν παγκόσμια πρωτοτυπία στην οικονομική πολιτική. Υποστηρίζουν ότι αν το αφορολόγητο μειωθεί πολύ για όλους, ακόμη και για όσους έχουν εισόδημα πάνω από 40.000 ευρώ, τότε βοηθάμε τους φτωχούς, όχι τους πλούσιους! Με αυτή την πρωτότυπη (;) άποψη -για την οποία Ανταμ Σμιθ, Τζον Μέιναρντ Κέινς, Μίλτον Φρίντμαν και άλλοι αντίστοιχοι οικονομολόγοι θα είχαν υπαρξιακό πρόβλημα… Είναι φανερό ότι ο… παραδοσιακός υποστηριχτής των φτωχών του πλανήτη, το Ταμείο δηλαδή, μάλλον δεν διαπραγματεύεται με την ανάλογη σοβαρότητα!». Εν ολίγοις: νέα κρίση εν όψει, παράταση εκκρεμότητας και άδηλο μέλλον.

Συμπωματικά όμως την ίδια ημέρα, οι οικονομικοί εισαγγελείς συναντήθηκαν στο Παρίσι με τον διάσημο Ερβέ Φαλτσιανί, πνευματικό πατέρα της λίστας την οποία έχει χρεωθεί η Κριστίν Λαγκάρντ και παρέλαβαν – λένε κυβερνητικές πηγές – «νέα στοιχεία» για τις λίστες «Λαγκάρντ» και «Μπόργιανς». Συμπωματικά, η συνάντηση αυτή πραγματοποιήθηκε για μια ακόμη φορά λίγες ημέρες πριν την συζήτηση στη Βουλή, όπου θέμα είναι επισήμως οι εξελίξεις στην Δικαιοσύνη, αλλά η κυβέρνηση έχει προαναγγείλει ότι θα την μετατρέψει σε σύγκρουση με την διαπλοκή.

Οι τρεις παράμετροι διαμορφώνουν το σκηνικό των αμέσως επόμενων ημερών. Και όπως εκτιμάται η αλληλεπίδρασή τους θα κρίνει το αν η χώρα θα αποφύγει το αδιέξοδο ή θα βυθιστεί σε μια επανάληψη του δράματος του 2015. Οποιος θέλει μπορεί να στοιχηματίσει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News