Μου 'χει κάνει μεγάλη ζημιά ο Κώστας Τσαούσης με τις εβδομαδιαίες τόσο γαργαλιστικές, και ταυτόχρονα απολύτως υγιεινές και χαμηλές σε θερμίδες,...
Ψητό και τραγανό το κουνουπίδι!
Τέρμα τα βραστά ή ωμό (α λα μοντ της δεκαετίας 80) ή στον φούρνο, λίγο καψαλισμένο να χάσει τη μελαγχολία του...
H σούπα της Δευτέρας: αλά τούρκα ή αλ’ ιταλιάνα;
Το ενδιαφέρον είναι ότι προέρχεται από την παλατιανή κουζίνα της Πόλης, χρονολογείται ήδη από τον 18ο αιώνα αλλά τη βρίσκει κανείς...
Η σούπα της Δευτέρας: καροτόσουπα μεν, αλλά…
Εν προκειμένω το πορτοκάλι αρωματίζει αλλά και μεταμορφώνει τα καρότα, και τα υπόλοιπα μυρωδικά, από τον κρόκο ως το κύμινο ανοίγουν...
Εξαγωγές; Μακριά!
Πριν τσιμπήσει κανένας επιχειρηματίας το παραμύθι της σωτηρίας δια των εξαγωγών, ας μου επιτραπεί να περιγράψω τι πρόκειται να αντιμετωπίσει, όταν...
H σούπα της επόμενης μέρας
Δεν πετάμε φαγητό, ποτέ. Ιδίως σ’ αυτούς τους καιρούς. Αν μας έχουν περισσέψει μεγάλες ποσότητες ξέρουμε καλά πού να τις προωθήσουμε...
Ο Λένιν στη Χρυσή Πλατεία
Πώς τον ανακάλυψα; Ίσως γιατί ως αστή μιλάω στους ανθρώπους που σέβομαι στον πληθυντικό που είναι «διατύπωση της υποκρισίας και της...
Η μακαρονάδα της Πέμπτης: της θαλπωρής
Τέτοια παιδικά να σκέφτομαι. Δεν γίνεται, φευ. Κάτι πρέπει να βρω να χαρώ όμως, να περιμένω. Η στιγμή του τραπεζιού παραμένει...
Οι ποντικοί των αεροδρομίων κι εγώ
Δεν έχω υπολογιστή από τις 13 Ιουλίου του 2013, κοντεύουν τέσσερις μήνες. To MacBook Pro μου κλάπηκε μέσα από τη βαλίτσα...
Η μακαρονάδα της Πέμπτης: φτωχή μεν, πριγκίπισσα δε
Να που η ανάγκη τα 'φερε να εκτιμήσουμε την «κουζίνα πόβερα» όχι σαν τουρίστες στη χώρα της «εξωτικής φτώχιας», αλλά από...
Λίγο καλοκαίρι ακόμα
Οι διακοπές είναι σαν τις καλές λιχουδιές. Ποτέ δεν τις χορταίνουμε. Πόσο μάλλον όταν είναι ολιγοήμερες, δίπλα σε θάλασσα ζωντανή, παρέα...
Δέκα μικροί Κωστόπουλοι
Εδώ και κάμποσες εβδομάδες παρατηρώ το λάβρο αντικωστοπουλο-λυμπερό-αναστασιαδικό μέτωπο που διαρρηγνύει τα ( πρώην πανάκριβα αν και λιγάκι εσχάτως τσαλακωμένα) ιμάτιά...
Ζέστανέ με, επειγόντως
Φόρα χοντρές κάλτσες κι έλα να ετοιμάσεις...
Τον παραδέχομαι τον Τατσόπουλο
Να δικαιολογήσω τον Τατσόπουλο; Δεν χρειάζεται καν. Για όσους δεν δύνανται παρά να βλέπουν μόνο μία φράση χωρίς το περιβάλλον της,...
Βάλε κι άλλο πιάτο στο τραπέζι
Από εκεί ξεκίνησε το “Μπορούμε” – από την ιδέα ότι το φαϊ που περισσεύει και καταλήγει στους κάδους, πριν ήταν καθαρό,...
Να κρυφτώ και άλλες εικόνες
Οι ουρές στη ΔΕΗ έφταναν δυο τετράγωνα πιο κάτω. Ουρές ανθρώπων που προσπαθούσαν για διακανονισμό όχι για να πληρώσουν. Δεν ήταν...
Ουράνια γεύση, επίγεια βεβήλωση
Ίσως είναι το πιο κακοποιημένο έδεσμα εν Ελλάδι, μετά τον μουσακά. Κρέμα πηχτή σαν τούβλο με γεύση αλευρώδη, λασπωμένα ζυμαρικά, λιγοθυμισμένος,...
Μείνε εκεί που είσαι
Τώρα αρχίζει η φιλολογία της επιστροφής: ήδη βαρέθηκα. Οι απολογισμοί του θέρους και οι σχεδιασμοί του φθινοπώρου. Πού πας καημένε Καραμήτρο!
H ασχημότερη είναι κι η καλύτερη
Μοιάζει τόσο απλή σα κεραυνοβόλος έρωτας, τουτέστιν τα υλικά και το momentum έχουν το πάνω χέρι...
Λάγνο μου καλαμαράκι
Σουλατσάρω νωρίς το πρωί στην ψαραγορά της Κέρκυρας αλλά το καλάθι μου δεν ικανοποιείται. Καταφεύγω στα καλαμάρια...
Εμπρός στον δρόμο που χάραξε η Βίκυ
Μόνο το Carlton club για να διαλάμψει το πνεύμα από το οποίο εμφορείται η κουστωδία της Ελληνικής Αποστολής στο Λονδίνο. Τίποτα...
Χθες βράδυ: κύριοι δήμαρχοι…
Χιλιόμετρα σβυσμένων γραμμών (λευκή, γαλανή κίτρινη) από τα εκατοντάδες χιλιάδες (πόσα άραγε;) αυτοκίνητα και βήματα που τις έχουν πατήσει...
Χθες βράδυ: πριν το χάραμα
Έσπρωξες τους βασιλικούς κοντά στο κάθισμα σου, πότισες ξυπόλητος, έκατσες και κοίταζες τον μαύρο ουρανό.
Χθες βράδυ: Στα βράχια
Δε σ’ ενδιαφέρει πια να κάνεις διακοπές, άλλωστε έχεις χάσει αυτήν την ικανότητα προ πολλού.
