Πριν επικεντρωθώ στο περίφημο φραστικό επεισόδιο της Λίνας Μενδώνη με την προϊστάμενη αρχαιοτήτων Αργολίδας Αλκηστη Παπαδημητρίου, για το μισογκρεμισμένο και πανβρώμικο καφενεδάκι μέσα στον χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου του Αργους, από περιέργεια αναζήτησα και άλλα στιγμιότυπα από την ίδια επίσκεψη της υπουργού στην περιοχή.

Τα τοπικά σάιτ που κάλυψαν εκτενώς την περιοδεία ήταν γεμάτα από στιγμιότυπα. Ακουσα τουλάχιστον τέσσερις με πέντε φορές την υπουργό να λέει στους υφισταμένους της «καθυστερούμε», «είμαστε πίσω», «πιέστε να γίνει γρηγορότερα το έργο», «αν χρειαστεί να έρχομαι εγώ για να επιταχυνθεί θα το κάνω, δίπλα στην Αθήνα είναι το Αργος», «δεν πρέπει να είμαστε μόνο λόγια, τα έργα μετράνε».

Θέλω να πω ότι η περίφημη κατσάδα της Λίδας Μενδώνη στην Αλκηστη Παπαδημητρίου δεν ήταν ένα μεμονωμένο φραστικό επεισόδιο. Από όσα αντιλήφθηκα ήταν το αποκορύφωμα μιας επίσκεψης ελέγχων που είχε ήδη αναδείξει σειρά υπηρεσιακών καθυστερήσεων, αναβολών, βερμπαλισμών και δικαιολογιών σε κρίσιμα έργα που θα έπρεπε να έχουν προχωρήσει πιο γρήγορα και πιο αποφασιστικά. Κατά πάσα πιθανότητα το τρισάθλιο κτίριο με τα αισχρά συνθήματα στους εναπομείναντες τοίχους του ήταν το κερασάκι σε μια τούρτα όχι ιδιαίτερα κολακευτική για τη συγκεκριμένη διεύθυνση αρχαιοτήτων.

Προσωπικά με ενοχλεί σφόδρα το τσαμπουκαλίδικο ύφος ενός ή μιας υπουργού απέναντι σε οποιονδήποτε υφιστάμενό του/της, ειδικά μπροστά σε κόσμο και σε κάμερες. Από την άλλη, όμως, απεχθάνομαι τις εύκολες και μόνιμες δικαιολογίες των δημοσίων υπαλλήλων μόλις αποτολμηθεί έλεγχος των πεπραγμένων τους. Είναι πάντα εκνευριστικά πανομοιότυπες: δεν έχουμε λεφτά, δεν έχουμε προσωπικό ή και τα δυο μαζί. Αν υπήρχε ζυγαριά ικανή να μετρήσει ποιο από τα δύο ήταν πιο αντιαισθητικό, η δημόσια κατσάδα της υπουργού σε υφιστάμενη ή η ντροπή εκείνου του κτίσματος μέσα σε αρχαιολογικό χώρο, δεν θα έβαζα στοίχημα για τον νικητή.

Από την άλλη, το γκράφιτι που εξόργισε την υπουργό δεν έγραφε «peace» ή «love» ή «Ολυμπιακός», έγραφε φαρδιά πλατιά «πόρνη» μπροστά στα μάτια χιλιάδων επισκεπτών του μουσείου, Ελλήνων και ξένων. Εντάξει, δεν είμαι πουριτανός, αλλά δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι οι Ιταλοί θα άφηναν ανέγγιχτο ένα γκράφτι που θα έγραφε «puttana» μέσα στον χώρο του Κολοσσαίου ή οι Γάλλοι ένα «putain» μέσα στις Βερσαλλίες, με δικαιολογία την έλλειψη κονδυλίων ή προσωπικού.

Ναι, η υπουργός θα μπορούσε να κλείσει την Παπαδημητρίου σε ένα γραφείο και να την επικρίνει, να μη μας διαφεύγει όμως η πιθανότητα αυτή η μέθοδος να έχει δοκιμαστεί και να έχει αποτύχει. Από το 2019 είναι υπουργός Πολιτισμού η Μενδώνη και προηγουμένως ήταν άλλα 16 χρόνια γενικός γραμματέας του. Αρα ξέρει το υπουργείο Πολιτισμού και τους ανθρώπους του (μαζί με τις μεθόδους τους) καλύτερα από την τσέπη της.

Οσο για το «πήρατε εκατομμύρια», που τόσο επικρίθηκε, μην της το αμφισβητείτε. Είναι η υπουργός που –από επαγγελματικό βίτσιο– ξέρει πού έχει πάει ως και το τελευταίο ευρώ του υπουργείου της. Αυτό της το αναγνωρίζουν και οι πιο άσπονδοι αντίπαλοί της.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News