Ο Χάρης Δούκας είχε μια δουλειά. Τώρα που τελείωσε το νταβαντούρι και έληξε το sabbatical που πήρε από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, λόγω της εμπλοκής του με τις εκλογές στο ΠΑΣΟΚ, να ασχοληθεί με τον Δήμο Αθηναίων. Nα μαζευτεί επιτέλους κάνα σκουπίδι, να μπει μια τάξη με τα τραπεζοκαθίσματα, να δει τι γίνεται με τα ασφυκτικά ορόσημα στη διπλή ανάπλαση και τις εγκαταστάσεις που πρέπει να φτιαχτούν για τον Παναθηναϊκό στον Βοτανικό, να δει τι θα κάνει με τους αστέγους, να μας πει πώς θα ομορφύνει η πόλη για τα Χριστούγεννα. Τελικά η δουλειά του ήταν να δημιουργήσει «κύκλους Χάρη Δούκα», που έσπευσαν να διατυπώσουν ενστάσεις και γκρίνιες για τη στελέχωση των νέων δομών στο ΠΑΣΟΚ που μόλις είχε ανακοινώσει ο Νίκος Ανδρουλάκης.

Ας προσπεράσουμε το γεγονός ότι ο κ. Δούκας είχε συναντηθεί λίγες ώρες νωρίτερα με τον κ. Ανδρουλάκη και είχε ενημερωθεί για τα νέα κομματικά σχήματα, στο κορυφαίο των οποίων συμμετέχει και ο ίδιος, και τότε δεν είχε διατυπώσει κάποια αντίρρηση. Μπορεί, βέβαια, να είναι άλλο ο κ. Δούκας όταν τον συναντάς και άλλο οι «κύκλοι» του, που ίσως πάσχουν από κάποια έλλειψη ενζύμου και  αυτενεργούν όταν βραδιάζει –αυτά όμως τα ψυχαναλυτικά ας τα βρει ο δήμαρχος με τους «κύκλους» του.

Να μπούμε στην ουσία.

O κ. Δούκας έχασε. Μπορεί ο ίδιος να βρίσκεται σε άρνηση –το πρώτο στάδιο του πένθους– και να αρνείται ότι έχασε. Ομως η αλήθεια είναι αυτή. Ο πόλεμος τελείωσε, ο κ. Δούκας έχασε –και εδώ που τα λέμε, έχασε ολοκληρωτικά, διότι αντί να αναδειχθεί, ως δεύτερος, έστω σε βασική εναλλακτική στον κ. Ανδρουλάκη, είδε τον Παύλο Γερουλάνο και την Αννα Διαμαντοπούλου να εδραιώνονται ως διακριτοί νέοι πόλοι, με αναβαθμισμένους μάλιστα ρόλους στο κομματικό γίγνεσθαι. Είναι, όμως, ώρα να το αποδεχτεί ότι αυτό το κεφάλαιο τελείωσε και να επιστρέψει στα καθήκοντά του στον δήμο, καθήκοντα τα οποία δεν είναι καθόλου ήσσονος σημασίας –μιλάμε για την πρωτεύουσα της χώρας– αλλά εκ των πραγμάτων παραμέλησε το τελευταίο διάστημα.

O κ. Ανδρουλάκης νίκησε. Μπορεί να μην αρέσει σε κάποιους, να είναι πολύ «επαρχιώτης» και να μην νίκησε τον Στέφανο Κασσελάκη στις ευρωεκλογές, αλλά νίκησε στις εσωκομματικές του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Εχει και το δικαίωμα και την υποχρέωση, με νωπή την εντολή των μελών και των φίλων του ΠΑΣΟΚ, να κάνει τις αλλαγές για τις οποίες επανεξελέγη πρόεδρος και θα φέρουν την υπογραφή του. Αυτός εξελέγη, όχι ο κ. Δούκας με τους «κύκλους» του. Είναι δικαίωμα του κ. Ανδρουλάκη να μη βάλει τη Νάντια Γιαννακοπούλου και τον Μιχάλη Κατρίνη στο Συντονιστικό Πολιτικό Κέντρο, αν δεν το θέλει ή αν εκτιμά πώς θα είναι πιο αποτελεσματικοί –και λιγότερο ενοχλητικοί ίσως, αλλά έτσι πάει– στα χαρακώματα των τομεαρχών. Δεν θυμάμαι, άλλωστε, να ζητούσαν από τη Φώφη Γεννηματά να αξιοποιήσει τον Πόντα και τον Τζιώτη επειδή ήταν συνυποψήφιοί της το 2017.

Οπως κανείς από το κόμμα που νίκησε σε εκλογές δεν κρίνει έναν επανεκλεγέντα Πρωθυπουργό για την κυβέρνηση που φτιάχνει, έτσι δεν δικαιολογείται η σπουδή του κ. Δούκα να αρχίσει τις γκρίνιες, χαλώντας το ενωτικό κλίμα που με κόπο φτιάχτηκε.

Ο κ. Δούκας είναι μορφωμένος άνθρωπος και λογικά θα ξέρει ότι δύσκολα συναντάς κάτι χειρότερο από έναν bad loser. Το να συνεχίζει να ασχολείται με τον κ. Ανδρουλάκη αντί με τον Δήμο Αθηναίων, είναι πρόβλημα. Και για το ΠΑΣΟΚ και για τον Δήμο Αθηναίων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News