Τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες, φανερώνουν την δυσκολία των επομένων.

Η έξαρση κρουσμάτων του κορονοϊού στη δομή στο Κρανίδι, στις κλινικές στο Περιστέρι και στο Ελληνικό ή η αναγκαστική καραντίνα των αστυνομικών που είχαν έλθει σε επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα από την προσφυγική δομή στην Μαλακάσσα, κάνουν σαφές ότι η διαχείριση της πανδημίας εξακολουθεί να είναι μία πολύ δύσκολη και σύνθετη υπόθεση. Για να μην μιλήσουμε για τις συγκεντρώσεις «διαμαρτυρίας» στο Σύνταγμα, όπως αυτή της Παρασκευής.

Ας αναλογστεί κάποιος ότι αυτά συμβαίνουν όσο ισχύουν τα αυστηρά μέτρα περιορισμού. Τι θα συμβεί σε συνθήκες χαλάρωσης;

Πολλά έχουν επιτευχθεί έως σήμερα, ο έλεγχος και η συγκράτηση της εξάπλωσης είναι διαπιστωμένη, όμως ήδη συζητούμε για την φάση της άρσης των μέτρων.

Από το σημείο αυτό κι έπειτα πολλά αλλάζουν ή ορθότερα: η ωριμότητα, η υπευθυνότητα και η αποτελεσματικότητα όλων θα δοκιμαστούν σε νέες συνθήκες.

Η διαδικασία της λήψης αποφάσεων για την φάση της αποκλιμάκωσης των μέτρων περιορισμού των κοινωνικών συνευρέσεων, αυξάνει την βαρύτητα της πολιτικής, δίχως να υποβαθμίζεται ο κομβικός ρόλος των εισηγήσεων των ειδικών.

Στην πρώτη φάση της εξάπλωσης της πανδημίας, οι ειδικοί ανέλαβαν – και ορθώς – τον πρώτο ρόλο. Ουσιαστικά εκείνοι αποφάσιζαν και η ελληνική κυβέρνηση ανέλαβε το έργο της πολιτικής διαχείρισης, με όπλο την ενημέρωση και την πειθώ, ούτως ώστε οι πολίτες να έχουν όλες τις παραμέτρους και να αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες.

Η δυσκολία και η συνθετότητα της επόμενης φάσης είναι πολύ μεγαλύτερη. Η οριζόντια επιβολή περιορισμών υπό αυτό το πρίσμα είναι πολύ ευκολότερη. Η επόμενη φάση της χαλάρωσης είναι πολύ δυσκολότερη.

Και αυτό επειδή θα αναδειχθεί σε βαθμό σχεδόν απόλυτο, η σημασία της ατομικής και κοινωνικής ευθύνης (ή ανευθυνότητας).

Δεν θα υπάρχουν, τουλάχιστον όχι στην ίδια κλίμακα, οριζόντιες απαγορεύσεις. Συνεπώς, ο καθένας θα (νομίζει ότι) μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Το θέμα είναι λοιπόν τι θα κάνει ο καθένας και πώς θα το κάνει.

Προκειμένου να γίνουν αυτά με ορθό τρόπο και να μην υπάρξουν ολέθρια λάθη ή ατυχήματα, θα πρέπει να μεταβληθεί και όλη η διαδικασία που έχουμε γνωρίσει έως τώρα.

Επανέρχεται με κάποιον διαφορετικό τρόπο η αμεσότητα της σχέσης πολιτείας-πολίτη. Οι αποφάσεις που θα ληφθούν για τη χαλάρωση των μέτρων είναι πρωτίστως πολιτικές. Τι θα ανοίξει, πότε θα ανοίξει, πώς θα ανοίξει και γιατί θα ανοίξει, τι θα επιτρέπεται και τι όχι.

Οι ειδικοί πλέον, ή ακόμη και το δίδυμο Τσιόδρα – Χαρδαλιά, δεν θα έχουν τους ρόλους στους οποίους τους είχαμε συνηθίσει. Ή τουλάχιστον όχι ακριβώς τους ίδιους.

Από εδώ και στο εξής και ειδικώς στην πρώτη φάση χαλάρωσης των μέτρων, θα πρέπει να παραμείνουν στην πρώτη γραμμή, όμως οι παρεμβάσεις τους θα πρέπει να υπηρετήσουν έναν επιπλέον σκοπό: την εξαντλητική ενημέρωση για τη νέα καθημερινότητα και την παροχή οδηγιών πάσης φύσεως για την δυσκολία της νέας αυτής μορφής περιορισμένης κοινωνικότητας.

Η συνεργασία ειδικών, πολιτείας και πολιτών κατά το τελευταίο δίμηνο λειτούργησε υποδειγματικά. Το ίδιο πρέπει να συνεχίσει να γίνεται για πολύ καιρό ακόμη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις ευθύνες όλων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News