«Να σου πω… Πόσα δίνεις;»
Είναι η ερώτηση που γίνεται σε όποιον ψάχνει εποχικό προσωπικό στον τουρισμό αυτό το καλοκαίρι.
Ισως η μεγαλύτερη ανησυχία φέτος σε όποιον δραστηριοποιείται στον τουρισμό είναι ακριβώς αυτή: η εύρεση εποχικού προσωπικού. Και η συγκεκριμένη ανησυχία ξεπερνά ακόμα και την αγωνία για την έκβαση της σεζόν. Γιατί η δυναμική στις κρατήσεις – έστω και της τελευταίας στιγμής – είναι εμφανής. Δυναμική, από τη διετία εγκλεισμού και περιορισμών, η οποία εκδηλώνεται σαν πρωτεύουσα ανάγκη για διακοπές. Αλλά και από την αδράνεια, που δεν έχει επιτρέψει στον πληθωρισμό και στην ενεργειακή κρίση να επηρεάσει τις προτεραιότητες του κόσμου, ακόμα και αν επηρεάζει το πορτοφόλι του.
Ο κόσμος λοιπόν θα ταξιδέψει για διακοπές. Θα κάνει κράτηση σε ξενοδοχεία και καταλύματα, παντός είδους. Θα βγει έξω να φάει.
Η ζήτηση για προσωπικό βάσης είναι πιο έντονη από ποτέ. Το ίδιο και η έλλειψή του. Ταυτόχρονα με την αύξηση του κόστους του. Το εργασιακό κόστος ήταν ένα από τα θέματα που τονίστηκαν από πολλά αρμόδια χείλη στο International Hospitality Investment Forum (IHIF), στις αρχές Μαΐου στο Βερολίνο.
Γιατί η πανδημία δεν άλλαξε μόνο τον τρόπο που ζούμε και σκεφτόμαστε. Η παύση σε κάθε είδους τουριστική δραστηριότητα, με ό,τι την ακολούθησε, άλλαξε τις επιλογές και των εργαζομένων σε αυτόν τον τομέα της οικονομίας. Η ρευστότητα, η ευαισθησία του σε εξωγενείς παράγοντες, σε συνδυασμό με τη δυνατότητα επαναφοράς του, τον καθιστά υποσχόμενο μεν, με ρίσκο δε. Και, μετά από τη βίαιη παύση, πολλοί εργαζόμενοι στον τουρισμό στράφηκαν σε άλλες δραστηριότητες.
Η επανεκκίνηση της ταξιδιωτικής βιομηχανίας αναζητά δυναμικό για να υποστηρίξει τη λειτουργία της. Η εποχικότητα όμως (αθέλητη ή ηθελημένη) σε προορισμούς και επιχειρήσεις επαναφέρει και στοιχεία παθογένειας, που ίσως οι σημερινοί (πιθανοί) εργαζόμενοι δεν είναι διατεθειμένοι να δεχθούν. Γιατί αυτή τη φορά η προσφορά εργασίας υπερβαίνει τη ζήτηση.
Γιατί στο μεταξύ άλλαξαν όλα.
Συνθήκες εργασίας, αποδοχές, εξέλιξη και προοπτικές, όλα μπαίνουν στη ζυγαριά.
Ποια είναι όμως η πρόκληση σήμερα σε αυτόν τον τομέα που είναι τόσο αποδοτικός, όσο και ευάλωτος σε εξωγενείς παράγοντες;
Χρειάζεται να επανευθυγραμμιστεί η τουριστική βιομηχανία με τους ανθρώπους που δουλεύουν σε αυτή. Που σημαίνει ένα bonus, μια προαγωγή και, γενικότερα, ενδιαφέρον γι’ αυτούς. Είναι θέμα χρόνου αυτό να συμβεί.
Το 2022 τα έσοδα θα αυξηθούν. Αλλά το κέρδος θα εξαρτηθεί από τον πληθωρισμό. Και πόσο θα κρατήσει ο πληθωρισμός. Τρία χρόνια; Πέντε;
Οι επόμενοι 24 μήνες θα είναι μια μεγάλη πρόκληση.
Ολοι έρχονται αντιμέτωποι με νέες πληροφορίες και νέα στοιχεία.
Οι τιμές ADR των ξενοδοχείων προσεγγίζουν τα επίπεδα του 2019. Όμως ο πληθωρισμός ανεβαίνει.
Ο κόσμος μπορεί να θέλει να πάει διακοπές, αλλά το διαθέσιμο εισόδημά του συρρικνώνεται. Και αυτό θα κάνει τη διαφορά.
Από την άλλη, η απόδοση της τιμής ενός δωματίου εξαρτάται από την τοποθεσία και τη συνδεσιμότητα. Και η αξία της επιχείρησης είναι η απόδοσή της.
Γιατί εκτός από τη συνδεσιμότητα, είναι και το τι θα βάλεις μέσα στο ξενοδοχείο, αυτό που θα το κάνει ελκυστικό τους μήνες μετά το Νοέμβριο και έως τον Μάρτιο.
Ενώ η συνδεσιμότητα είναι το «κλειδί» και η αναβάθμιση της υποδομής και των υπηρεσιών είναι η στρατηγική κίνηση για την τοποθέτηση σε μια ανταγωνιστική αγορά, το προσωπικό πλέον είναι η νέα παράμετρος που προστίθεται στην εξίσωση της ομαλής και βιώσιμης λειτουργίας ενός ξενοδοχείου.
Και εδώ μπαίνει πάλι η λέξη βιωσιμότητα. Στο πλαίσιο της ESG. Και τι σημαίνει αυτό; Πέρα από την περιβαλλοντική διάσταση, υπάρχει και η κοινωνική. Όχι μόνο για το ευρύτερο σύνολο. Ο σεβασμός θα πρέπει να διέπει όλες τις πτυχές της ESG, το περιβάλλον, την κοινωνία, τη διακυβέρνηση.
Αραγε πώς ένας τόσο υποσχόμενος, δυναμικός, αλλά και ευαίσθητος τομέας της οικονομίας θα προσελκύσει το προσωπικό που χρειάζεται για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της εξέλιξής του; Ενας τρόπος υπάρχει. Να τους καταστήσει μέρος αυτής της εξέλιξης.
Γιατί το ζητούμενο σήμερα είναι «πώς θα προσελκύσεις εργαζόμενους στον τουρισμό», είπε η Brune Poinson η Chief Sustainability Officer (CSO) της Accor, αναλαμβάνοντας τη θέση αυτή, μετά από θητεία υφυπουργού Περιβάλλοντος στην κυβέρνηση Μακρόν. Και πώς θα το κάνεις αυτό, εάν δεν τους φροντίζεις;
«Ερχεται μια κοινωνική επανάσταση και θα πρέπει να κάνουμε κάτι γι’ αυτό», τόνισε. «Θα πρέπει να διαχειριστούμε τις ανισότητες, εάν θέλουμε να βρισκόμαστε σε ένα σταθερό οικονομικό περιβάλλον».
Γι’ αυτό και θα πρέπει «να δούμε τη βιωσιμότητα όπως ακριβώς την ψηφιακή επανάσταση. Είναι και αυτή μια επανάσταση».
Και όταν προσελκύσεις εργαζόμενους, πώς θα τους κρατήσεις; «Με εκπαίδευση, προοπτικές καριέρας και μισθολογική προσαρμογή», σημείωσε από την πλευρά του ο Federico Gonzales, της Radisson.
Με μια «πρόταση εργασιακής αξίας», είπε ο επικεφαλής των Mint Hotels.
Για να προστεθούν σε αυτή τρεις ακόμα λέξεις: διαφορετικότητα, ισότητα, συμπερίληψη.
«Να προσλάβεις εξαιρετικούς ανθρώπους και θα σε κάνουν επιτυχημένο», είπε ο CEO των Best Western Hotels.
«Περιτριγυρίζομαι από ανθρώπους που είναι πιο σημαντικοί από μένα», πρόσθεσε ο CEO των Mint Hotels. «Και αυτό με κάνει να αισθάνομαι θαυμάσια».
Με τις αξίες του κόσμου να έχουν επαναπροσδιοριστεί μετά την πανδημία, το «πού μένεις λέει πολλά για το ποιος είσαι».
Γι’ αυτό και μια ξενοδοχειακή επιχείρηση θα πρέπει να ζει και να αναπνέει τις αξίες της. Εκεί οδηγείται η τουριστική βιομηχανία.
Τα ξενοδοχεία εξελίσσονται σε κάτι περισσότερο από ένα κρεβάτι για διανυκτέρευση.
Ο τρόπος που ζούμε αλλάζει. Πώς να μην αλλάξει η φιλοξενία;
Μιλάμε διαρκώς για τον πελάτη. Αναζητούμε και αναλύουμε τα θέλω του. Μελετούμε το τι θα κάνουμε γι’ αυτόν.
«Σήμερα υπάρχουν ελλείψεις σε προσωπικό που κυμαίνονται από 20% έως 50%», είπε ο Σεμπαστιέν Μπαζέν, CEO της Accor, μιλώντας σε μια κατάμεστη αίθουσα στο IHIF πριν λίγες εβδομάδες.
Πλέον ο εργαζόμενος στον τουρισμό ρωτάει: «Τι θα κάνεις εσύ για μένα;»
Και αυτή την ερώτηση τη μεταφέρει από τη μια επιχείρηση στην άλλη.
Γιατί θα επιλέξει όποια του δώσει την καλύτερη απάντηση και τηρήσει τον λόγο της.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News