«Εχεις γίνει σήμερα talk of the town», είπε η Κατερίνα Καινούργιου, παρουσιάστρια πρωινάδικου στον Alpha, στον πανελίστα της Ανδρέα Μικρούτσικο και εκείνος της απάντησε έκπληκτος: «Εγώ;». Δεν του περνούσε καν από το μυαλό ότι μια συνέντευξη στην οποία διατείνεται-αποκαλύπτει ότι είναι ο πρώτος άντρας στη ζωή της Ολγας Τρέμη θα γινόταν talk of the town…
Δεν του πέρασε επίσης από το μυαλό ότι μαζί με αυτόν έγινε talk of the town και μια γυναίκα που είδε στα μανταλάκια απίστευτες λεπτομέρειες για την υποτιθέμενη πρώτη σεξουαλική εμπειρία της.
Η Κατερίνα Καινούργιου έσπευσε να ρωτήσει τον Μικρούτσικο για τη συνέντευξη, δήθεν επικριτικά, αφού όμως πρώτα ένας συνεργάτης της διάβασε όλο το απόσπασμα πολύ θεατρικά και τονίζοντας τη λέξη «ακραίφνης», κάτι που έκανε τον Ανδρέα να τον διορθώσει: «ακραιφνής», του είπε αυστηρά. «Συγγνώμη», είπε ο άλλος και συνέχισε την περιγραφή.
Ολα αυτά θα ήταν πολύ σουρεαλιστικά αν δεν ήταν τόσο σιχαμένα.
Αναρωτιέσαι γιατί όλοι αυτοί είναι στην τηλεόραση και χρυσοπληρώνονται, ο ένας για να εκθέτει μια γυναίκα, ο άλλος για να μην ξέρει στοιχειώδη ελληνικά και η τρίτη για να καλύπτει όλους τους παραπάνω.
«Τα είπα εν είδει προσωπικής ιστορίας», λέει έξαλλος ο Μικρούτσικος που θέλει και να μας μαλώσει που τον επιπλήττουμε, λες και το να διηγείσαι σε έναν τυχαίο δημοσιογράφο κάτι τέτοιο είναι ΟΚ, αν «υποθέτεις» ότι δεν θα το δημοσιεύσει.
Η «απολογία» του Μικρούτσικου στην εκπομπή της Καινούργιου ήταν ακόμη χειρότερη από την ίδια τη συνέντευξη.
Ο ίδιος εκστόμισε περισσότερες λεπτομέρειες για αυτό το αδιανόητο που είχε ήδη πει, οι υπόλοιποι υπερθεμάτιζαν ότι «η σχέση δύο ανθρώπων δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να ντρέπονται», και τελικά όλα καλά, δεν είναι ούτε κίτρινο, ούτε αδιακρισία, ούτε τίποτε. Απλή ειλικρίνεια.
Α, και να μην τον ψυχολογούμε αγοραία…
«Σε τιμά», κατέληξε η Καινούργιου, για τη συνολική στάση του.
Η Καινούργιου που λίγο νωρίτερα είχε πει: «Εμένα δεν θα με ένοιαζε αν γινόταν αυτή η αποκάλυψη, αρκεί ο πρώτος να ήταν ο άντρας μου».
Κάποτε είχα γράψει ένα κείμενο για τη σχέση του Ανδρέα Μικρούτσικου με τον αδελφό του, τον Θάνο. Ο Θάνος είχε μιλήσει στο παρελθόν για το ταλέντο του αδελφού του και είχε φανερώσει και μια μικρή ενοχή, «διαφοροποιήθηκε για να μην μου μοιάσει», είχε πει, σαν να δικαιολογούσε την καταβύθιση του αδελφού του στον τηλεοπτικό βούρκο. «Ας μην κρίνουμε», είχε συμπληρώσει, θυμίζοντας και το παρελθόν του αδελφού του στα μπουντρούμια της ΕΣΑ και στους αγώνες κατά της δικτατορίας. Είχα προσπαθήσει να τον δω με συμπάθεια τον Ανδρέα, μέσα από αυτά, ίσως πράγματι να έχασε τον δρόμο του.
Τελικά, μάλλον τον βρήκε.
Προσπάθησε και κατάφερε όντως να διαφοροποιηθεί από τον αδελφό του, επιλέγοντας την οδό της απόλυτης γελοιότητας.
Και κάθε φορά που έφτανε στον πάτο του βούρκου, έβρισκε τρόπο να κάνει μια ακόμη γεώτρηση και να τον μετατοπίσει προς τα κάτω.
Πόσο κάτω μπορεί να πάει ο βούρκος; Οσο και η αμετροέπειά σου, όσο και ο ναρκισσισμός σου.
Ο Μικρούτσικος, ηθικά, πνευματικά και οικονομικά χρεοκοπημένος, όχι μία αλλά αρκετές φορές, τρύπωσε και στη νέα εποχή του «lifestyle»· στα μίντια του Νίκου Κοκλώνη (τίποτε δεν είναι τυχαίο). Σε περιοδικό του Κοκλώνη έγινε η συνέντευξη, σε δικές του εκπομπές «τον τιμά» η στάση του, σε δικά του πάνελ μαθαίνουμε τι εσώρουχο υποτίθεται ότι φορούσε πριν από την πρώτη της φορά μια διάσημη γυναίκα. Και όλα είναι καλά.
Είναι ίσως λάθος που η ίδια η γυναίκα την οποία αφορούν όλα αυτά επέλεξε (τουλάχιστον έως το πρωί της Πέμπτης έγραφα αυτό το κείμενο…) να μείνει σιωπηλή και δεν βγήκε να τον ξεφτιλίσει. Ιδανικά να του τραβήξει και μια αγωγή να τον τρέξει λίγο.
Οχι ότι θα τον τάραζε αυτό, βέβαια. Διότι ο ίδιος ο Ανδρέας Μικρούτσικος, που πριν από λίγες ημέρες ήταν διασωληνωμένος και κόντεψε να πεθάνει, δεν έχει καμία συνδιαλλαγή με τη συνείδησή του, καθώς πολύ απλά δεν έχει συνείδηση. Μόνο την εξίσου απύθμενη με τον βούρκο, επιθυμία να βρίσκεται διαρκώς στη δημοσιότητα.
Μαζί του όλο αυτό το συνονθύλευμα της αμορφωσιάς, της ασυναισθησίας, της φτήνιας και της κατάπτωσης, η κάθε παρουσιάστρια, ο κάθε πανελίστας και ο κάθε «εκδότης» που τους δίνει βήμα, κεφαλαιοποιώντας πάνω στα χαμηλότερα ανθρώπινα ένστικτα. Ποια συνείδηση;
Γιατί δεν μπορούμε να τους εξαφανίσουμε όλους αυτούς, παύοντας να ασχολούμαστε με τα «προϊόντα» τους; Δεν είναι τόσο δύσκολο.
Είναι άδικο και να τους αποκαλείς «σκουπίδια».
Τα σκουπίδια τουλάχιστον, πριν γίνουν τέτοια, είχαν μια κάποια χρησιμότητα.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News