Αν μπείτε στην ιστοσελίδα της ΕΤΑΔ (Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου), θα δείτε  ένα γράφημα με τον χάρτη της Ελλάδας, διάστικτο από άπειρες μαύρες κουκκίδες. Είναι τα ακίνητα που έχει στην κατοχή της η ΕΤΑΔ. Κάντε λίγο υπομονή τώρα και θαυμάστε την ευρηματικότητά μας σε ονομασίες και αρκτικόλεξα. Η ΕΤΑΔ είναι θυγατρική εταιρεία της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας (ΕΕΣΥΠ), η οποία έχει προέλθει από τη σταδιακή συγχώνευση των παλιότερων «Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα ΑΕ», «Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ», «Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου» και «Παράκτιο Αττικό Μέτωπο ΑΕ». Κουραστήκατε ήδη;

Για να το θέσουμε πιο απλά, το ΕΕΣΥΠ είναι το επάρατο «Υπερταμείο» που προέκυψε από τα χρόνια της χρεοκοπίας, στο οποίο ανήκει όλη η δημόσια περιουσία. Πρόχειρα διαβάζω στην ιστοσελίδα του ότι του ανήκουν η ΔΕΗ, τα ΕΛΤΑ, οι δημόσιες συγκοινωνίες, οι κεντρικές αγορές και ψαραγορές, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, τα μη ιδιωτικοποιημένα αεροδρόμια και άλλα, ων ουκ έστιν αριθμός. Η θυγατρική ΕΤΑΔ έχει ένα μόνο μικρό κομμάτι του ΕΕΣΥΠ, που είναι τα ακίνητα του Δημοσίου, τα οποία απλώς διαχειρίζεται, αν είναι περιβαλλοντολογικά δεσμευμένα ή αρχαιολογικοί χώροι, αλλιώς έχει την πλήρη κυριότητά τους.

Η ΕΤΑΔ, λοιπόν, κατέχει τουριστικά ακίνητα και υποδομές, όπως τα πρώην Ξενοδοχεία Ξενία, Μαρίνες, Κάμπινγκ, Γκολφ, Χιονοδρομικά Κέντρα, Μουσεία, Σπήλαια, Τουριστικά Περίπτερα, Ιαματικές Πηγές, όλα τα πρώην Ολυμπιακά έργα από τη διοργάνωση του 2004, μεγάλο αριθμό ακινήτων της ιδιωτικής περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου, που διακρίνονται από εξαιρετική ποικιλία, από απλές αστικές μισθώσεις και αγρομισθώσεις, μέχρι ανάπτυξη υποδομών εναλλακτικών μορφών ενέργειας σε γεωθερμικά πεδία». Το σύνολό τους αριθμητικά; Παλαιότερες εκτιμήσεις μιλούσαν για 72.000 «κομμάτια», πρόσφατα ο Κωστής Χατζηδάκης είπε ότι 36.000 από αυτά θεωρούνται ικανά προς καταγραφή και αξιοποιήσιμα.

Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Παύλος Γερουλάνος έφερε το θέμα στη Βουλή, κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι πέντε χρόνια τώρα δεν έχει καταφέρει, όχι να αξιοποιήσει αυτή την τερατώδη δημόσια περιουσία, αλλά ούτε καν να την καταγράψει. Εχει δίκιο ως προς τη διαπίστωση, όμως τα περισσότερα από αυτά τα περιουσιακά στοιχεία και ειδικά τα αστικά ακίνητα είναι τόσο μπερδεμένα στην κυριότητα και στις υπενοικιάσεις τους, που ούτε ο ίδιος ο Θεός θα μπορούσε να τα ξεκαθαρίσει. Πόσο μάλλον το ελληνικό Δημόσιο. Κάτι λίγα που έχουν (ή αποκτούν με κόπους και βάσανα) καθαρούς τίτλους, βγαίνουν σε ηλεκτρονικό πλειστηριασμό (για πώληση ή ενοικίαση) από την ΕΤΑΔ, τα πιο πολλά όμως είναι χαμένα σε ένα ομιχλώδες πλέγμα που δεν ξεδιαλύνεται με τίποτα.

Σκεφτείτε ένα ακίνητο-φιλέτο στο κέντρο της Αθήνας (υπάρχει, δεν το γράφω τυχαία) που από το 1960 ανήκε στο Ταμείο Μετάλλου από πλειστηριασμό περιουσίας ασφαλισμένου του χρωστούσε εισφορές, το ακίνητο (ως λογιστική εγγραφή και με άπειρες εκκρεμότητες) πέρασε στο ΙΚΑ, μετά στον ΕΟΠΥΥ, μετά στο ΕΕΣΥΠ και μετά στην ΕΤΑΔ. Στην πολυκατοικία αυτή υπάρχουν πέντε μαγαζιά ή γραφεία που είχαν νοικιαστεί σε επαγγελματίες έναντι αστείου τιμήματος πριν από πενήντα χρόνια, αυτοί τα έχουν υπενοικιάσει σε άλλους και τώρα κατέχονται από κληρονόμους των υπενοικιαστών.

Δεν συζητώ καν για ένα χωράφι κάπου στον Εβρο ή στον Ψηλορείτη που το διεκδικεί η κοινότητα και η Εκκλησία, ενώ ήδη καλλιεργείται για τρεις γενιές από καταπατητές που φυσικά το θεωρούν οικογενειακή περιουσία. Ποιος υπάλληλος δημοσίου ταμείου θα πάει ως εκεί να το αναζητήσει, να το καταγράψει, να το διεκδικήσει; Αυτή είναι η κατάσταση. Στην πραγματικότητα, τα μισά από τα χιλιάδες αυτά ακίνητα χρειάζονται ξεχωριστό, πενταετή με δεκαετή, δικαστικό αγώνα για να ξεκαθαριστούν και να αποκτήσουν κανονικούς τίτλους. Το απόλυτο χάος.

Ο κ. Γερουλάνος, έχοντας καλή πρόθεση, προτείνει δύο πράγματα. Πρώτα να πάει η ελληνική κυβέρνηση στην Ευρώπη και να ζητήσει να πάρει πίσω τη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας. Δεν γίνεται. Η υπογραφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, για δέσμευση της περιουσίας του Δημοσίου επί 99 χρόνια ως εγγύηση για την αποπληρωμή του κρατικού χρέους, έχει ατσάλινη ισχύ. Τα παράπονά του στον Τσίπρα. Δεύτερη πρόταση, με μια πράξη, μέσα σε πέντε λεπτά, το Δημόσιο να παραχωρήσει αυτή την περιουσία «σε δήμους, επιμελητήρια, συνεταιρισμούς, τοπικά πανεπιστήμια, τοπικούς φορείς και αθλητικούς συλλόγους, που ξέρουν πως θα την αξιοποιήσουν».

Τώρα μάλιστα. Ποια περιουσία θα τους μοιράσουν; Με τι χαρτιά; Και έχει πάει ο κ. Γερουλάνος σε δήμους να δει πώς ρημάζει η δική τους περιουσία; Και διαρκώς ζητούν λεφτά από το κράτος για να μπορέσουν να την κάνουν κάτι. Οσο για τους τοπικούς φορείς και τους αθλητικούς συλλόγους, ας το ξανασκεφτεί.

Δυστυχώς, δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις για δύσκολα προβλήματα. Προφανώς δεν είναι εικόνα αυτή για την περιουσία ευρωπαϊκού κράτους, αλλά δίπλα στα e-gov σέρνουμε ακόμα και την Τουρκοκρατία. Ο Χατζηδάκης ανακοίνωσε προ ημερών ηλεκτρονικές πλατφόρμες καταγραφής, πλειστηριασμούς σε «πακέτα» ακινήτων, και όχι ένα ένα ξεχωριστά, συμπράξεις ιδιωτικού τομέα και ΕΤΑΔ για τη δημιουργία «κοινωνικής Κατοικίας» και άλλα ενδιαφέροντα.

Οπερ ο Χατζηδάκης έχει αντιληφθεί και το πρόβλημα και τις δυσκολίες του. Δικαιούται ασφαλώς να προσπαθήσει να επιλύσει αυτό τον γόρδιο δεσμό, όμως αυτή τη φορά ενδέχεται να καταλάβει ότι είναι ευκολότερο να τακτοποιήσει μια αμαρτωλή «Ολυμπιακή» ή να επιταχύνει την έκδοση συντάξεων, παρά να ξεδιαλύνει τίνος είναι ένα χωράφι στη μέση του πουθενά, το οποίο διεκδικούν δυο μοναστήρια, τρεις αγρότες, δυο βοσκοί και μια ΕΤΑΔ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News