Πριν από 48 χρόνια τέτοιες ημέρες έπεσε η Χούντα και άρχισε η θεμελίωση της δημοκρατικής ταυτότητας της χώρας που καθόλη τη Μεταπολίτευση απέκτησε ισχυρά θεμέλια ώστε να αντέχει τις αμφισβητήσεις και τις υπονομεύσεις που κατά καιρούς εκδηλώνονται. Πριν 10 χρόνια, τη περίοδο 2011-2012 , πάλι τέτοιον καιρό, το δημοκρατικό κεκτημένο δοκιμάστηκε έντονα από του «αγανακτισμένους» της πάνω και της κάτω πλατείας. Αντεξε όμως στους κραδασμούς και κέρδισε κατά κράτος τη μάχη με τον λαϊκισμό.

Τις τελευταίες ημέρες η απόφαση της Δικαιοσύνης να δώσει ανασταλτικό χαρακτήρα στην πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση για τον Λιγνάδη μέχρι το Εφετείο, να μην μπει φυλακή δηλαδή κάνοντας εφαρμογή του νόμου, είναι φανερό ότι προκαλεί ένα νέο κύκλο σφοδρής αντιπαράθεσης ανάμεσα σε λαϊκιστές όλων δυστυχώς των κομματικών και κοινωνικών πλευρών και στους σταθερούς υπερασπιστές της ομαλής δημοκρατικής λειτουργίας της χώρας.

Κατά μια διαβολική σύμπτωση πολλοί που επιτέθηκαν μαζί με τους «αγανακτισμένους» στη δημοκρατία τη περίοδο της δοκιμασίας των Μνημονίων πρωταγωνιστούν και σήμερα στη επίθεση κατά της Δικαιοσύνης για την υπόθεση Λιγνάδη. Δυστυχώς μπλέχθηκαν και πάλι πολιτικοί.

Το άγχος τους να πηγαίνουν με το κοινωνικό ρεύμα, για μην δυσαρεστήσουν την κοινή γνώμη έστω κι αν αυτό έρχεται σε αντίθεση με βασικές ιδεολογικές και δημοκρατικές τους αρχές , άγγιξε και τον χώρο του ΠΑΣΟΚ- Κινήματος Αλλαγής . Στελέχη του με δημοκρατικές περγαμηνές παρασύρθηκαν από τις σειρήνες του λαϊκισμού νοιώθοντας ενδεχομένως ανασφαλείς για το πολιτικό τους μέλλον. Και είναι διαφορετικό να ασκεί κάποιος αυστηρή κριτική στη Δικαιοσύνη και εντελώς διαφορετικό να κάνει πολεμική.

Αν, λοιπόν, στο ΠΑΣΟΚ -ΚΙΝΑΛ θέλουν να είναι συνεπείς με τις βασικές δημοκρατικές αρχές για τις οποίες η παράταξη είναι διαχρονικά υπερήφανη ότι πάλεψε και παλεύει, θα πρέπει να πάψουν να ρέπουν στο φτηνιάρικο λαϊκισμό του «περί δικαίου αισθήματος» και να υπερασπιστούν, ασφαλώς με αυστηρή κριτική, τους δημοκρατικού θεσμούς, όπως η Δικαιοσύνη. Με τα λάθη και της αδυναμίες της. Αλλιώς για λίγα ψηφαλάκια στρέφονται ενάντια στο δημοκρατικό κεκτημένο της χώρας. Και παίζουν άθελά τους το παιχνίδι των λαϊκιστών που στοχεύουν πάντα στην υπονόμευση της δημοκρατίας. Εξάλλου, δικαιωματισμός που τηρεί δύο μέτρα και δύο σταθμά, δεν υπάρχει . Ούτε βέβαια και α λα καρτ δικαιώματα. Αυτό υπερασπίζεται ο δημοκρατικός κόσμος και γι’ αυτό δόθηκαν μεγάλοι αγώνες για χρόνια.

Πάντως, για να είμαστε δίκαιοι , η Χαριλάου Τρικούπη δεν έχει επίσημα τοποθετηθεί σε αυτή την διχαστική αντιπαράθεση και αποφεύγει να εμπλακεί στην «… δημοκρατικά επικίνδυνη πρακτική, που κατά περίπτωση εργαλειοποιεί την Δικαιοσύνη και παράγει συνθήκες ενός αφόρητου ποινικού λαϊκισμού», όπως εύστοχα σχολίασε ο αρμόδιος τομεάρχης του κόμματος, Μαρίνος Σκανδάμης .

Το ΠΑΣΟΚ κατακρίνει τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζοντας ότι έχουν κάνει δόγμα τον ποινικό λαϊκισμό και μπροστά στη μετωπική τους σύγκρουση δεν φαίνεται να υπολογίζουν τίποτα: η μεν ΝΔ επειδή νομοθετεί ευκαιριακά μόνο και μόνο για να αποκομίσει πολιτικά οφέλη, εγκλωβίζοντας στις επιθυμίες της τη δικαστική κρίση και, από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ βάλλει ασύστολα με κάθε ευκαιρία για να στείλει το μήνυμα: «Προσέξτε γιατί θα σας καταγγείλουμε».

Είναι λοιπόν ολοφάνερο πώς η υπεράσπιση των βασικών αρχών της δημοκρατίας είναι η προοδευτική απάντηση απέναντι σε κάθε μορφής λαϊκισμό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News