Λίγο πριν ξεκινήσει το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, ο Νίκος Ανδρουλάκης προέβη σε μια πολύ χρήσιμη αναθεώρηση της εκλογικής του στρατηγικής. Στη συνέντευξη που παραχώρησε στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ, στον Γιάννη Κολοκυθά και στην Μαρία Αναστασοπούλου, εξήγησε ότι ο στόχος είναι να σχηματιστεί κυβέρνηση στη χώρα από τις πρώτες εκλογές, αυτές δηλαδή που θα γίνουν με απλή αναλογική.

Απαντώντας στο ερώτημα με ποιον θα μπορούσε να συγκυβερνήσει απάντησε ότι «είναι λάθος να περιφρονείς την λαϊκή εντολή και ετυμηγορία. Δεν μπορεί πριν ψηφίσει ο λαός, να λέω εγώ στο παρασκήνιο με ποιον θα κυβερνήσω». Πώς μεταφράζεται αυτό; Αφού ψηφίσουν οι πολίτες και με βάση τον εκλογικό συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων, το ΠΑΣΟΚ θα είναι διαθέσιμο για το σχηματισμό μιας κυβέρνησης «σοσιαλδημοκρατικού προσανατολισμού».

Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα, τα οποία θα πρέπει λογικά να απασχολήσουν το συνέδριο του κόμματος που διεξάγεται αυτές τις μέρες. Το πολιτικό στίγμα του ΠΑΣΟΚ, η σχέση του και η απόσταση που το χωρίζει από τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ είναι τα κρίσιμα σημεία που θα καθορίσουν τις μετεκλογικές του κινήσεις.

Ας δούμε ποιες είναι αυτές οι σχέσεις σήμερα, όπως διαμορφώθηκαν στο πέρασμα του χρόνου: ΠΑΣΟΚ – ΝΔ υπήρξαν ιστορικοί αντίπαλοι στη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Ωσπου ήρθαν τα Μνημόνια και τους έκαναν από αντιπάλους, κυβερνητικούς εταίρους! Ούτως ή άλλως οι ιδεολογικές τους διαφορές είχαν αμβλυνθεί πριν από πολλά χρόνια. Ηδη, μετά το τέλος των «πράσινων» και των «γαλάζιων» καφενείων, και τα συνθήματα του τύπου «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά», από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου που λεηλατούσε εκλογικά τα κόμματα της Αριστεράς τη δεκαετία του ’70 και του ’80, περάσαμε στο ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη, το οποίο ψήφιζαν ακόμη και κάποιοι κεντροδεξιοί – άλλωστε ορισμένοι βρήκαν θέση στα ψηφοδέλτια ή στα υπουργικά του συμβούλια. Η παραταξιακή σύγκρουση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ συνεχίστηκε μεν, αλλά η ιδεολογική απόσταση μεταξύ τους μίκρυνε και οι στρατηγικές τους επιλογές άρχισαν να μοιάζουν πολύ και ενίοτε να ταυτίζονται.

Υστερα, ήρθαν τα Μνημόνια. Εκεί εκ των πραγμάτων, σχηματίστηκαν οι νέες διαχωριστικές γραμμές. Το «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά» μπήκε στο «χρονοντούλαπο της Ιστορίας» και βγήκε στο προσκήνιο η σύγκρουση του «νέου» με το «παλιό που χρεωκόπησε τη χώρα». Το «νέο», που εκπροσωπείτο κυρίως από τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ έριξε στο πυρ το εξώτερο ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μαζί, ως υπεύθυνους της χρεοκοπίας, διεφθαρμένους, εκπροσώπους συμφερόντων και εχθρούς του λαού. Το ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, από κει που είχε ιστορικό αντίπαλο τη ΝΔ, βρέθηκε στην ίδια όχθη, μαζί της, να αμύνεται απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Υπήρξε μάλιστα ο καθοριστικός «παίκτης» στη συγκρότηση του «αντί- ΣΥΡΙΖΑ» μετώπου, το οποίο οικοδομήθηκε κυρίως στο χώρο του Κέντρου παρά σε αυτόν της Δεξιάς, ένα κομμάτι της οποίας συγκυβερνούσε ούτως ή άλλως με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Και τώρα τι γίνεται; Ποιος είναι τελικά ο μεγαλύτερος αντίπαλος του ΠΑΣΟΚ σήμερα και ποιος ο πιθανότερος εταίρος του; Η ΝΔ του Μητσοτάκη είναι άραγε ταυτόσημη με εκείνη την παλιά Δεξιά, που… «ο λαός δεν ξεχνά»; Ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα είναι ο ίδιος που θεωρούσε το ΠΑΣΟΚ αμαρτωλό μέρος του παλιού συστήματος που κατέστρεψε τη χώρα; Και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ τι είναι σήμερα; Η σύγχρονη εκδοχή του ΠΑΣΟΚ της Αλλαγής, ή η συνέχεια του ΠΑΣΟΚ του εκσυγχρονισμού; Μπορεί να υπάρξει ξανά το «όλον ΠΑΣΟΚ» για το οποίο μιλούσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος και πάνω σε ποια πολιτική βάση, με ποιο πολιτικό περιεχόμενο και τι στρατηγικό στόχο; Τη συμμετοχή στη διακυβέρνηση του τόπου ή την παραμονή στην αντιπολίτευση, μέχρις ότου έρθει το πλήρωμα του χρόνου για την εφαρμογή της σοσιαλδημοκρατίας στη χώρα, χωρίς τους αναγκαστικούς συμβιβασμούς που επιβάλει το εκλογικό σύστημα;

Το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να ασχοληθεί σε βάθος με όλα αυτά στο συνεδριό του. Και βέβαια να αποφασίσει αν θα ασχολείται σε στελεχιακό επίπεδο με το πώς θα επαναπατρίσει τους «πασοκογενείς του ΣΥΡΙΖΑ», που θριάμβευσαν στο συνέδριο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ή τους κεντροαριστερούς της κυβέρνησης της ΝΔ, που πλήθυναν τόσο ώστε ενοχλούν τη δεξιά της πτέρυγα…

Δύσκολο στοίχημα, αλλά αξίζει να το προσπαθήσουν όλοι μαζί το επόμενο τριήμερο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News