Η απόφαση του Δημήτρη Βερβεσού να παραστεί ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών στο πλευρό της πολιτικής αγωγής στη δίκη για το δυστύχημα των Τεμπών, θα μπορούσε να θεωρηθεί θεμιτή.

Πλην όμως, τα πράγματα αποδείχθηκαν πιο περίπλοκα, αφότου επιβεβαιώθηκε ότι ο επικεφαλής του Συλλόγου, είχε – πιθανότατα – άλλες επιδιώξεις, πέραν της υπεράσπισης του Δικαίου και της αποκάλυψης της αλήθειας.

Οπως καταγγέλθηκε επωνύμως και επισήμως, ο ΔΣΑ και η ολομέλεια των δικηγορικών συλλόγων της χώρας, είχαν παραγγείλει έκθεση, το πόρισμα της οποίας κατέρριπτε τις γνωστές θεωρίες συνωμοσίας για το τραγικό δυστύχημα και παρά ταύτα, ο πρόεδρος εμφανιζόταν δημοσίως και έριχνε λάδι στη φωτιά της φημολογούμενης συγκάλυψης.

Είναι προφανές και αυτονόητο ότι δεν υπάρχει καμία υποχρέωση δημοσιοποίησης του πορίσματος της έκθεσης του τεχνικού συμβούλου Αναστασίου Δέδε. Προφανέστερα όμως, υπάρχει ένα μεγάλο ζήτημα, τουλάχιστον ηθικό, όταν ο συνδικαλιστικός εκπρόσωπος των δικηγόρων εμφανίζεται δημοσίως και ισχυρίζεται διάφορα, τα οποία εν γνώσει του είναι ανυπόστατα.

Κατά τον τρόπο αυτόν, είτε το θέλει, είτε όχι, ο Δημήτρης Βερβεσός, απεμπόλησε την επιστημονική του ιδιότητα και ταυτίστηκε με τους ισχυρισμούς όλων εκείνων που εδώ και δύο χρόνια έχουν στρέψει το ενδιαφέρον μακριά από την ουσία της υπόθεσης και επιχειρούν να υποδαυλίσουν πολιτικά πάθη.

Ο πολιτικός χώρος στον οποίο εντάσσεται ο πρόεδρος του ΔΣΑ είναι γνωστός. Εχει στηριχθεί από το ΠΑΣΟΚ τις δύο φορές που εξελέγη (2017 και 2021) και διανύει τους τελευταίους μήνες της δεύτερης θητείας του, η οποία λήγει το φθινόπωρο του 2025. Δεν δικαιούται να είναι και πάλι υποψήφιος, οπότε λογικά θα επιχειρήσει το άλμα στην πολιτική. Κατά τα όσα φημολογούνται πάντως, το εγχείρημα δεν θα είναι εύκολο, αφού οι σχέσεις του με τον Νίκο Ανδρουλάκη δεν είναι οι καλύτερες. Οπότε, είναι πιθανό ο Δημήτρης Βερβεσός να βρίσκεται σε αναζήτηση κόμματος με το οποίο θα είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές. Υπό αυτήν την έννοια, η υπόθεση των Τεμπών μπορεί να ήταν μία από τις εκ των ων ουκ άνευ προϋποθέσεις για να γίνει η όποια συζήτηση με οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο.

Οσοι τον γνωρίζουν λένε ότι έχει ιδιοσυγκρασία ταύρου εν υαλοπωλείω, ότι είναι εκ φύσεως συγκρουσιακός και ότι σχεδόν πάντα ενεργεί με κάποιο πολιτικό κίνητρο. Προσφάτως είχε συγκρουστεί και με τον πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας Μιχάλη Πικραμένο, με αφορμή την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία οι δικηγόροι δεν έχουν έννομο συμφέρον να καταθέσουν προσφυγή στην υπόθεση ανάδειξης της σύνθεσης του ΕΣΡ και της ΑΔΑΕ. Είχε επιπλέον πρωτοστατήσει σχεδόν σε όλες τις κινητοποιήσεις κατά των φορολογικών διατάξεων της κυβέρνησης για τους ελεύθερους επαγγελματίες, ασχέτως τού αν ο κλάδος έχει ευεργετηθεί από τη νομοθετική πρωτοβουλία του υπουργού Δικαιοσύνης Γιώργου Φλωρίδη, για τη μεταφορά δικαστηριακής ύλης (ένορκες βεβαιώσεις, κληρονομητήρια, κ.ά.) στο πεδίο δραστηριοτήτων τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται από οικονομική άποψη.

Η αποκάλυψη για την, αν μη τι άλλο παραπλανητική, δημόσια παρέμβαση του Δημήτρη Βερβεσού, φωτίζει μία ακόμη πτυχή της υπόθεσης των Τεμπών και ειδικότερα το πώς επιχειρείται και επιδιώκεται η πολιτική της εκμετάλλευση.

Υπό αυτό το πρίσμα, τίθενται όμως πλέον σοβαρά ερωτήματα ως προς τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει ο ΔΣΑ με την παράστασή του στη δίκη των Τεμπών. Και πάντως, η δραστηριότητα και οι «παραλείψεις» του προέδρου του, υπονομεύουν την αξιοπιστία του μεγαλύτερου επιστημονικού συλλόγου της χώρας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News