Οι κανονικοί άνθρωποι φτύνουν στον κόρφο τους όποτε ακούνε για πρόωρες εκλογές. «Ασε μας, χριστιανέ μου, άλλη δουλειά δεν είχαμε τώρα», μονολογούν ακούγοντας διάφορους τηλεοπτικούς σεναριολόγους να μιλούν για κάλπες που θα φέρει ο τάδε ή ο δείνα πολύπλοκος πρωθυπουργικός υπολογισμός. Οταν ακούνε για ανασχηματισμό, απλώς ανασηκώνουν τους ώμους αδιάφορα. Φυσικά, αν τελικά προκηρυχθούν εκλογές, θα πάρουν μέρος στις συζητήσεις της προεκλογικής περιόδου και θα πάνε να ψηφίσουν. Κι αν γίνει ανασχηματισμός, θα κοντοσταθούν μπροστά στην τηλεόραση για να ακούσουν ποιοι φεύγουν και ποιοι μένουν, έτσι από περιέργεια. Κατά βάθος όμως, σκασίλα τους.

Κατά τούτα, το ξεκαθάρισμα που έγινε την Κυριακή από το πρωθυπουργικό γραφείο συμβαδίζει με το λαϊκό αίσθημα. «Ούτε πρόωρες εκλογές, ούτε ανασχηματισμός» έλεγε η «διαρροή» του Μαξίμου, που είχε σκοπό να κλείσει αυτά τα ζητήματα που είχαν αρχίσει να καταλαμβάνουν τις πρώτες σελίδες των εφημερίδων. Οσον αφορά τις πρόωρες εκλογές, τα πράγματα ήταν εκ των προτέρων σχεδόν δεδομένα, ο Μητσοτάκης δεν σκέφτηκε ποτέ σοβαρά αυτή την εκδοχή.

Πρώτον, διότι φοβόταν ότι μια τέτοια απόφαση θα εκλαμβανόταν ως ακραία πολιτικάντικη κίνηση, που θα υπονόμευε την καλή σχέση που πιστεύει ότι έχει φτιάξει ο ίδιος με τους σοβαρούς και παραγωγικούς ανθρώπους της ελληνικής κοινωνίας. Δεύτερον, διότι ο κορονοϊός δεν έχει τελειώσει και ενδέχεται να επανέλθει δριμύτερος το φθινόπωρο, ενώ θα έχουν στηθεί κάλπες. Πώς θα πει στους παππούδες και να κάτσουν σπίτι και να πάνε ως το απέναντι σχολειό να ψηφίσουν; Υπάρχει πιθανότητα ο σχεδιαζόμενος αιφνιδιασμός να εξελιχθεί σε αυτοπαγίδευση.

Τρίτον, δεν πρέπει να υποτιμούμε ποτέ τις προσωπικές φιλοδοξίες των πρωταγωνιστών. Ο Μητσοτάκης ξέρει ότι ακόμα και ο καλύτερος πρωθυπουργός αυτής της χώρας δεν μπορεί να ελπίζει σε πάνω από δυο θητείες. Αντί για το μίζερο ένα συν τέσσερα λοιπόν (σε χρόνια αναφέρομαι), θα προτιμούσε σαφώς το δύο συν τέσσερα ή ιδανικά το τρία συν τέσσερα. «Ζήσε μαύρε μου να φας τον Μάη τριφύλλι» θα απαντήσετε, όμως οι παροιμίες δεν αποτρέπουν τους πρωθυπουργούς από το να ονειρεύονται.

Οσον αφορά τον ανασχηματισμό, μπορεί να αναβλήθηκε τώρα, είναι όμως προφανές ότι θα γίνει το πολύ στις αρχές Ιουλίου, με την συμπλήρωση ενός χρόνου ζωής της σημερινής κυβέρνησης. Η κυριακάτικη διαρροή έδωσε απλώς παράταση στην αγωνία όσων ανησυχούν και εντολή σε όλους τους υπόλοιπους να μην κατεβάσουν τα μολύβια αλλά να δουλέψουν για ενάμισι ακόμα μήνα. Μετά πιστεύω ότι θα βιώσουμε τον πιο βαρετό ανασχηματισμό των τελευταίων χρόνων. Ολοι έχουν αντιληφθεί ποιοι υπουργοί τρέχουν και ποιοι σέρνονται. Ε, οι τελευταίοι απλώς θα φύγουν. Ο Μητσοτάκης διαθέτει αυτή την στιγμή τόσο απόλυτη κυριαρχία στο εσωτερικό του κόμματος του, που μπορεί να κάνει ό,τι θέλει δίχως να φοβηθεί τριβές ή υπονομευτικές κινήσεις.

Και μετά το καράβι θα βγει στην ανοικτή θάλασσα με τους μετεωρολόγους να διαφωνούν για το μέγεθος της θύελλας. Αλλοι λένε για 5 μποφόρ, άλλοι για 8 και άλλοι για 10, κάνοντας τις αντίστοιχες αναγωγές για την ύφεση που θα φέρει η κακοκαιρία. Τι άραγε να σκέφτεται ο καπετάνιος; Και τι ο αντίπαλός του που θέλει να ξαναγίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη; Ισως δεν έχει ξαναϋπάρξει ιστορική περίοδος που το «βλέποντας και κάνοντας» διέθετε τέτοια ισχύ στην διακυβέρνηση της χώρας. Βδομάδα τη βδομάδα θα πηγαίνουν, μέρα με τη μέρα θα κοιτάζουν παράλληλα τα επιδημιολογικά και τα οικονομικά στοιχεία. Αυτή δεν είναι ηδονή της εξουσίας, είναι διδακτορικό πάνω στο άγχος και την αβεβαιότητα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News