Η προσωπική ντροπή μας! Νομίζατε ότι θα ξεχνούσα τη φωτογραφία του πρύτανη για να «τρέχω» για το δράμα της Αμερικής; Το δικό «μας» χάος; Η τύχη της Αμερικής μας μάρανε! Βλέπουμε, με τον πιο καθαρό τρόπο, πώς βλέπουν οι έξω από το μπουκάλι και πώς οι μέσα. Μερικά πράγματα δεν χωράνε, δεν μπορεί να χωρέσουν στο κεφάλι των «απέξω». Θυμάστε τη φωτογραφία του πρύτανη με την ταμπέλα και το σκυμμένο κεφάλι; Σας ικετεύω να τη θυμάστε. Να παράγει ο οργανισμός μας Ντροπή, Θυμό, Ενσυναίσθηση!

Βάζω στοίχημα όλοι είπατε «Αυτό πρέπει να αλλάξει», «Δεν πάει άλλο!», «Αυτή ήταν η αλλαγή;». Αν με ρωτούσες ποιοι θα κόπτονταν περισσότερο, θα απαντούσα, οι πρυτάνεις. Ξεφεύγει από τα ανθρώπινα το να μην έχεις βάλει ως εφιάλτη, στη θέση του «πρύτανη με την ταμπέλα», τον εαυτό σου. Να μη νιώσεις την ανάσα του φασισταριού στο σβέρκο σου. Από την αρχή όμως μου έκανε θλιβερή, αδιέξοδη, εντύπωση το χρονικό διάστημα που ενέργησαν όλοι (γιαβάς, γιαβάς) έστω και για να καταδικάσουν. Μόνο αφού ξεσηκώθηκε κουρνιαχτός Διαδικτύου. Ωστόσο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αυτόματα κάλεσε τους πρυτάνεις ώστε να πορευτούν όλοι μαζί και το κράτος να συνδράμει σε ένα κοινό αγώνα αποτελεσματικά, όχι με αμπελοφιλοσοφίες.

Περίμενα με αγωνία να διαβάσω τις σκέψεις των πρυτάνεων. Και τρόμαξα περισσότερο! Μπουρδολογία στο διηνεκές. Λες και ο χρόνος, ο κόσμος, ο πλανήτης περιμένει… περιμένει… περιμένει… Τίποτα ως επείγον! Τίποτα ως «δεν πάει άλλο!»! Τίποτα ως «μπορεί αύριο να είμαι εγώ στη θέση του!»! Τίποτα ως «τώρα είναι η ώρα, που η πλειονότητα της κοινής γνώμης αντιλήφθηκε την αλήθεια του δράματος και έχουμε μια κυβέρνηση σύμμαχο, να ενεργήσουμε άμεσα και αποτελεσματικά. Στη βράση κολλάει το σίδερο». Τίποτα, τίποτα, τίποτα. Σε κουβέντα να είμαστε.

Μιλάνε για «Νέο Σώμα που θα πρέπει να αναφέρεται στο πρυτανικό συμβούλιο, στο πλαίσιο του αυτοδιοίκητου, χαρακτηρίζοντας επαρκή την υφιστάμενη ποινική νομοθεσία». Μην και αναφερθεί η λέξη «Αστυνομία». Ακούστε τη συνέχεια: «Αναφορικά με την αναβάθμιση των μέτρων ασφαλείας των Πανεπιστημίων» σημειώνεται ότι «χρειάζεται περαιτέρω εξειδίκευση αναφορικά με τη μορφή και τον τρόπο εφαρμογής»…

Δηλαδή, αναγνώστες, ύστερα από χρόνια και χρόνια βίας και ξεφτίλας, θα περιμένουμε τώρα την «περαιτέρω εξειδίκευση» τους… Συνεχίστε να διαβάζετε. Σε κάθε περίπτωση, η Σύνοδος αναφέρει ότι «οι ανωτέρω θέσεις είναι γενικές και χρήζουν ενδελεχούς συζήτησης, τόσο με την Πολιτεία όσο και εντός των οργάνων των ΑΕΙ»… Δηλαδή τόσα χρόνια, δεν είχαν χρόνο, και τώρα ζητάνε χρόνο στον χρόνο.

Προχωρούμε. Για τον λόγο αυτόν ορίστηκε επιτροπή πρυτάνεων, η οποία θα ξεκινήσει άμεσα τη σχετική συζήτηση με την Πολιτεία. Αλλά αλίμονο «Η Σύνοδος των Πρυτάνεων και Προέδρων, στη συνεδρίαση της στις 03-11-2020, αποδοκιμάζει και καταδικάζει απερίφραστα για άλλη μια φορά τις περιπτώσεις βίας που συνέβησαν τελευταία τόσο στο ΟΠΑ όσο και στο ΕΜΠ»… Οπα!.. Στην κυριολεξία.

«Στη συζήτηση αυτή, προσπαθήσαμε να περιγράψουμε χωρίς παρωπίδες και να καταγράψουμε λύσεις πρακτικές, ρεαλιστικές, όσο και τολμηρές…». Σας ορκίζομαι, έτσι γράφουν. «Επισημαίνεται ότι, τουλάχιστον για χώρους με εξαιρετικά ευαίσθητες υποδομές ή χώρους διοίκησης, να υπάρχει ελεγχόμενη είσοδος». Μυρίστε το «τρέμει ο κώλος τους να βγει η ψυχή τους»…

Δηλαδή, έτσι από περιέργεια, σε ένα πανεπιστήμιο ποιοι χώροι δεν είναι «εξαιρετικά ευαίσθητες υποδομές»; Τι θέλει να πει ο πρύτανης «ποιητής»; Αναγνώστες, άντε και είσαι ο Πρωθυπουργός ο ίδιος!.. Δεν υπάρχει ελπίς! Ομάδες, ομάδες, ομάδες. Κλίκες, κλίκες, κλίκες. Αρνητές, έστω και του ελάχιστου βήματος μπροστά. Αυτό είναι επί της ουσίας το Άβατο που υπερασπίζονται χρόνια και χρόνια οι ομάδες, ομάδες, ομάδες. Ας τους εμπιστευτούμε άφοβα το μέλλον των τέκνων της χώρας μας. Ο πλανήτης εμάς υπομονετικά περιμένει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News