Αυτά που συνέβησαν στη χώρα το πρώτο εξάμηνο του 2015 και αμέσως μετά, τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς, με την επανεκλογή του ΣΥΡΙΖΑ και τη νέα συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ, δεν έχουν πάψει να συγκινούν την κοινή γνώμη. Είναι φανερό ότι εκείνη η περίοδος εξακολουθεί να ορίζει πολιτικές συμμαχίες και να ξύνει πληγές που μπορούν να επηρεάσουν ακόμη και σήμερα την εκλογική συμπεριφορά των ψηφοφόρων. Είναι τόση η φόρτιση για εκείνη την περίοδο, που αυτές τις ημέρες μπήκε και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, προκαλώντας ένα νέο γύρο κομματικής αντιπαράθεσης.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δύσκολα θα έχανε την ευκαιρία να μιλήσει για την Ελλάδα του 2022, που ετοιμάζεται να βγει από την ενισχυμένη εποπτεία, χωρίς να αναφερθεί στην Ελλάδα του 2015, που ήταν το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης. Άλλωστε, είχαν προηγηθεί δηλώσεις επί δηλώσεων στο δημόσιο διάλογο, με αφορμή την πιθανότητα να ξανακυβερνήσουν μαζί Τσίπρας – Βαρουφάκης, λόγω απλής αναλογικής!

Ο Μητσοτάκης απευθύνθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο την Τρίτη, 5 Ιουλίου, επέτειο του δημοψηφίσματος. Όσοι παρακολούθησαν την ομιλία του αλλά ταυτόχρονα έχουν παρακολουθήσει και την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα, στην ίδια αίθουσα, λίγο μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος τον Ιούλιο του 2015, δεν θα ξεχάσουν εύκολα αυτές τις δυο ημέρες.

Ο Μητσοτάκης μίλησε σε μια μισογεμάτη αίθουσα – ποιος γεμίζει μια αίθουσα 750 ευρωβουλευτών για να ακούσει «καλά νέα»;

Η διάσωση της Ελλάδος, μπορεί να έμοιαζε με άπιαστο όνειρο πριν από μερικά χρόνια, αλλά σήμερα είναι μια ιστορία προεξοφλημένη, έστω κι αν οι «ψαγμένοι» τη χαρακτηρίζουν «θαύμα». Η επικείμενη καταστροφή όμως ήταν ένα… υπερθέαμα.

Στην ολομέλεια του Στρασβούργου, τον Ιούλιο του 2015, έχουν μείνει χαραγμένες στη μνήμη οι εικόνες της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς, με πανό που πανηγύριζαν το «όχι»! Ήταν μια συνεδρίαση που δύσκολα θα ξεχαστεί και είναι παράξενο το γεγονός ότι ακόμη και σήμερα, παρά τη στροφή στην πραγματικότητα που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, ποτέ δεν παραδέχτηκε επίσημα ότι αυτό που συνέβη το 2015 ήταν μια βαριά εθνική ταπείνωση. Ποτέ δεν ανέλαβε την ευθύνη και δεν ζήτησε συγνώμη από τον ελληνικό λαό για εκείνη την περιπέτεια.

Ο τρόπος που χειρίστηκε τότε τα πράγματα αλλά και ο τρόπος που επιμένει ακόμη σήμερα ότι έπραξε το σωστό, διευκολύνει υπερβολικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε μια αντικειμενικά δύσκολη φάση για την κυβέρνηση. Η σύγκριση του 2022 με το 2015 προσφέρεται για… νίκη από τα αποδυτήρια. Και είναι απορίας άξιο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταφέρνει καν να μεταφέρει τη σύγκριση σε περιόδους πιο ευνοϊκές για τη διακυβέρνηση του, όπως η περίοδος 2017-18, αλλά επιμένει να υπερασπίζεται μια χαμένη υπόθεση, που βοηθά στην επανασυσπείρωση του «αντί- ΣΥΡΙΖΑ μετώπου».

Ο Μητσοτάκης εξελέγη αρχηγός της ΝΔ ποντάροντας στο αντί-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο και έγινε εύκολα πρωθυπουργός γιατί ήταν ο πολιτικός που μπορούσε καλύτερα από τον καθένα να εκφράσει την ανάγκη να περάσει η χώρα από τον λαϊκισμό στον ορθολογισμό. Ο Τσίπρας, από την πλευρά του, κάνοντας δυο φορές την επιλογή του Πάνου Καμένου ως κυβερνητικού εταίρου, επέλεξε συνειδητά στρατόπεδο στη διαχωριστική γραμμή του λαϊκισμού από τον ορθολογισμό. Με εταίρο τον Καμένο, αποκλείεται να σε παρεξηγήσουν για ορθολογιστή!

Μπορεί, άραγε, το 2015 να επηρεάσει τις επόμενες εκλογές; Αν σκεφτεί κανείς σε ποιες συνθήκες θα διεξαχθούν, δεν μπορεί να το αποκλείσει. Οι εκλογές θα γίνουν σε συνθήκες κρίσης, γεγονός που διευκολύνει συγκρίσεις με ανάλογες περιόδους στο παρελθόν. Επίσης, το πιθανότερο είναι να έχουμε διπλές εκλογές, πράγμα που σημαίνει πόλωση και επαναφορά διαχωριστικών γραμμών. Το 2015 λοιπόν είναι εδώ – ως παράδειγμα προς αποφυγή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News