Με το που τον άκουσα να (θεωρεί ότι) δίνει γραμμή «Φέτος δεν έχει Μύκονο. Πάμε Τήνο!» με τον χαζοχαρούμενο πληθυντικό μιας ντεμοντέ κοσμικο-αγέλης, με έλουσε κρύος ιδρώτας. Τι σχέση έχει η Μύκονος με την Τήνο; Θέλησα λοιπόν να καταγράψω έναν δεκάλογο τηνιακής «συμπεριφοράς». Κατ΄ουσίαν αγωνία εκφράζω, μη και μαγαρίσουν το νησί «μου». Νησί επιλογής της ψυχής μου, καθότι Τηνιακή εξ έρωτος. Κεραυνοβόλου έρωτος. Μια τυχαία άφιξη εν έτει 1998, μια βόλτα ανυποψίαστη στα σωθικά της. Κτικάδος, Καρδιανή, Πύργος, Βωλάξ, Δυο Χωριά, Ταραμπάδος, Αρνάδος, Τριπόταμος, Σμαρδάκιτο κι άλλα κι άλλα… Αποκάλυψη! Αν κάθε ελληνικό νησί μάς καθηλώνει για μια «Χώρα», στην Τήνο 46 «Χώρες»! Και το ρολόι σου γυρίζει σε ένα «κάποτε» οικείο, γλυκό. Αίσθηση. Πώς να στην περιγράψω; Σαν η Τήνος γιαγιά και συ εγγόνι. Και εικόνες να σκάνε από χρονοντούλαπο και τσικ, να τσιμπάνε καρδιά. Και η φύση της…Τι φύση! Η Τήνος για μένα είναι ο Αμαζόνιος της Μεσογείου.

Ξεκινάμε λοιπόν, τα «Θα σέβεστε». Γιατί η φράση σου με πανικόβαλε, κοσμικέ μου.

1. Οταν βλέπουμε ελικόπτερο δεν αναρωτιόμαστε ποιον φέρνει αλλά κάνουμε τον σταυρό μας και αναρωτιόμαστε ποιος αρρώστησε και πρέπει να μεταφερθεί στην Αθήνα.

2. Η σχέση στενής καθημερινότητας με την Παναγία, δεν μας ανοίγει τα μάτια σε θρησκευτικού χαρακτήρα γνώση αλλά κυρίως στην γείωση, στην ταπεινοσύνη. Στο περίφημο δρομάκι της έχουν συρθεί όλες οι κοινωνικές τάξεις. Μην άγχεστε λοιπόν να μας γνωρίσετε την πρόσκαιρη, εύθραυστη, δήθεν μεγαλειότητά σας αλλά δώστε στον εαυτό σας την ευκαιρία να ρουφήξει τη γνώση, ότι σ΄ετούτη τη ζωή όλα μπορεί ν΄αλλάξουν σε μια στιγμή. Το σύνθημα «Στα τέσσερα εσείς» ενός παγωνιού Πάνου Καμένου από το βήμα του Κοινοβουλίου προσφάτως… Αχ ανυποψίαστε κατακαημένε!.. Σε τούτο το νησί έχει άλλη διάσταση. Κυ-ρι-ο-λε-ξί-ας. Αρα, δεν μας κόφτει ποιος είστε εσείς.

3. Λατρεύω την αναρχική σχέση Ελληνα-θρησκείας. Αν και αγνοούμε -εν τω βάθει και επί της ουσίας- τι ακριβώς πιστεύουμε, δημιουργώντας μάλιστα ένα δικής μας βολής κοκτέιλ, ωστόσο, αλίμονο σ΄όποιον θίξει τη θρησκεία μας. Για παράδειγμα, εγώ προσκυνώ ως εικόνα τα σκαλοπάτια του ναού. Πιστεύω στα μαρμάρινα σκαλοπάτια που λάξεψαν τα «παρακαλώ» και τα «ευχαριστώ» των ανθρώπων και άντλησαν δύναμη. Στο λέω αυτό, προτρέποντάς σε σε σκέψεις. Εδώ, μόνο να γαληνεύεις, να θαυμάζεις και να συλλογίζεσαι.

4. Μην περιμένεις γλεντοκόπι στα μπιτσόμπαρα και μπάπα μπούπα. Ακου θάλασσα. Αντί για στύλο που βουρλίζονται πληρωμένα σφιχτά κωλαράκια, αν θες κάποια εξτραβαγκάνζα, περίμενε το «μεγάλο κύμα»! Αυτό που φέρνουν τα καράβια. Ακόμα καλύτερα, όταν συναντιούνται δυο καράβια στον ορίζοντα! Για να λογαριαστείς με το μεγάλο κύμα! Στο κάτω κάτω φιλαράκο, είναι το μόνο κύμα που προαναγγέλλει την παρουσία του. Αλί στα κύματα που δεν περιμέναμε και ήρθαν.

5. Ναι. Στην Τήνο θα φας εξαιρετικά. Κάθε μέρα μπορείς να επισκέπτεσαι και άλλο εστιατόριο-ταβέρνα-μπακάλικο και πάλι δεν σου φτάνουν οι μέρες. Υπάρχει και μια άτυπη, ιερή συμφωνία. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Διάβασε για το Tinos Food Paths και πόσο ενωμένοι είναι οι της εστίασης και θα καταλάβεις. Οι τιμές δεικνύουν σεβασμό στον πελάτη. Τίμιες. Ερχόμενος από το απέναντι νησί, έρμε, τις βρίσκεις τζάμπα. Μην μας παρασύρεις στον χαζό εθισμό σου.

6. Επ΄αυτού να σου τονίσω, ότι το φιλοδώρημα εδώ είναι ένα ευγενικό «ευχαριστώ» του πελάτη, είναι σαν τρυφερό χτύπημα στην πλάτη, ότι όλα ήταν όπως τα άφησες και τα ξαναβρήκες. Δεν είναι χλιδούρα για να σε θυμούνται και να σου βρίσκουν τραπέζι. Μην μας μολύνεις με τις φθηνές σου χλιδοσυνήθειες.

7. Θα σε προέτρεπα να επισκεφτείς τη Σχολή Ουρσουλινών στα Λουτρά. Ιερή κληρονομιά. Να ταξιδέψεις σε χρόνια που κορίτσια, ακόμα και από την Κωνσταντινούπολη, κατέφθαναν για να μορφωθούν εσώκλειστες. Εξι πιάνα είχε η σχολή. Και φλόγιστρο στα μαγειρεία για creme brulee. Φαντάσου! Ετος ιδρύσεως 1862. Οι πιο πολύφερνες νύφες. Θα σε προέτρεπα επίσης να επισκεφτείς και το Μουσείο Τσόκλη. Κι αυτό ιερό. Σαν ξωκλήσι τέχνης. Μπορεί να σου δοθεί και η ευκαιρία να συναντήσεις και τον μεγαλύτερο εν ζωή καλλιτέχνη Μοντέρνας Τέχνης. Ες αεί μοντέρνος ο Κώστας Τσόκλης και στα 87 του. Και οπωσδήποτε και το Μουσείο Μαρμάρου στον Πύργο, σπουδαίο κληροδότημα της Τράπεζας Πειραιώς.

8. Αυτό πώς να στο πω χωρίς να παρεξηγηθώ; Θα το τολμήσω. Γενικά, μην οχλαγωγείς παρουσία. Παίξε, σαν παιχνίδι έστω, ότι είσαι μια σταλιά απέναντι στο σύμπαν και στα στοιχειά της φύσης. Στους ανέμους. Στα δέντρα που γέρνουν κατά τη φορά του. Μελέτα τον αέρα ως κυρίαρχο στοιχείο. Ως σπουδαίο μουσικό έργο. Μην γκρινιάζεις «Μας σήκωσε ο αέρας». Είναι σαν να παραπονιέσαι για πάγους στον Βόρειο Πόλο.

9. Να συγχαρείς τον Γιάννη Σιώτο που εξελέγη δήμαρχος, ένας νέος άνθρωπος που έχει κέφι και μεράκι. Να γνωρίζεις τον Θανάση Μαρτίνο ως μέγα χαμηλών τόνων ευεργέτη. Εξίσου σημαντική η προσφορά της κυρίας Κατερίνας που ήρθε για τάμα και αποφάσισε να οργανώσει την «Κοινωνική Κουζίνα». Κάθε μέρα μαγειρεύει στο σπίτι της για όποιον έχει ανάγκη. Γιατί έτσι λέει η καρδιά της! Να τιμήσεις το Φεστιβάλ Τήνου γιατί έχει πολύ κόπο η διοργάνωσή του. Να γνωρίσεις και τους «Φίλους της Τήνου» που ενώθηκαν για να ανταποδώσουν κάτι από όλα τα σπουδαία που μας χάρισε και μας χαρίζει ετούτος ο ευλογημένος τόπος. Δεν είναι κοσμική συνάθροιση το συναπάντημά τους. Αξίζει να ενισχύεις ότι διοργανώνουν. Πέρσι για παράδειγμα συνεισέφεραν, ώστε το Κέντρο Υγείας να έχει αυτόνομη μονάδα παραγωγής οξυγόνου ενώ μερίμνησαν και για την αντικατάσταση των κουφωμάτων. Κάτι που θα γίνει φέτος και για το δημοτικό σχολείου Εξώμβουργου.

10. Τάξε να έρθεις χειμώνα. Η Τήνος κατοικείται όλο τον χρόνο. Δεν μπορείς να φανταστείς την ομορφιά του νησιού τον χειμώνα. Τάξε φθινόπωρο. Τάξε άνοιξη. Να ζήσεις εποχές. Να χαρείς φιλοξενία σε πανηγύρια τσουγκρίζοντας ρακάκι. Κι άναψε ένα κερί να είσαι υγιής. Στο σώμα. Δεν έχει να κάνει με γραμμώσεις και τατουάζ σε μούσκουλα. Και στο πνεύμα. Εχει να κάνει με το πώς μεγαλώνεις. Μη φοβάσαι να μεγαλώνεις. Συνεπάγεται ότι ζεις. Να μεγαλώνεις, να γίνεσαι γλυκά σοφότερος και επιεικής. Να αναβλύζεις «μήπως;» και όχι βεβαιότητες.

Αυτά, φίλε, με συμπάθεια αν και με κοψοχόλιασες. Στην Τήνο «μου» και αυτούς ακόμα που μου τινάζουν τα νεύρα, τους γελάω μωρέ, τους συμπαθώ.

Υ.Γ Και αφού τα είπα σε ξένον άνθρωπο, θα ήθελα να κρούσω τον κώδωνα του κινδύνου και σε κάθε ντόπιο. Είναι δυνατόν να εγκρίνετε άδεια για μπιτσόμπαρο στη Λιβάδα; Αφήστε τη φύση-φύση! Θα γελάνε και τα κατσικάκια. Είδατε τα χάλια των απέναντι….Ετσι ονειρευόμαστε το δικό μας νησί;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News