Το παλιό κλιματιστικό βάραγε στο ψαχνό, κουρασμένο από το φόρτο μιας μέρας με λιοπύρι μίνι καύσωνα. Το να παγώσεις είναι πάντα καλύτερο από το να σκάσεις από τη ζέστη. Αν θα φτάσει ο μισθός για να πληρώσεις το ρεύμα που καταναλώνει το αρχαιότατο κλιματιστικό, είναι προβληματισμός για αργότερα. Οι συσκευές θα επιδοτηθούν, αν και δεν θα επιδοτηθούν για όλους. Θα επιδοτηθούν και οι αυξήσεις, μπορεί να επιδοτηθεί και το σοκ που παθαίνεις όταν ανοίγεις το φάκελο, ας έρθει όμως πρώτα ο λογαριασμός ρεύματος και βλέπουμε… Εν μέσω τέτοιων σκέψεων, χτύπησε το τηλέφωνο.

Το παρακάτω περιστατικό συνέβη στα αλήθεια και όπως συνέβη σε εμένα, έχει αναμφίβολα συμβεί και σε πολλούς ακόμα.

Πρώτο τηλεφώνημα

Η άγνωστη φωνή είχε επίσημο ύφος και τα ονόματα είναι τα μόνα που άλλαξα σε αυτό το κείμενο για ευνόητους λόγους. Ολα τα υπόλοιπα, ειπώθηκαν με την ίδια, αν όχι με μεγαλύτερη, κωμικότητα και αξίζει να σημειωθεί πως δεν επιδίδονται όλες οι εταιρείες της αγοράς ηλεκτρικού ρεύματος σε τέτοιες μπλόφες όμως αξίζει να καταλάβουμε πως υπάρχουν κάποιες, που τις κάνουν συστηματικά.

– Καλησπέρα σας, κυρία Νέγκα, λέγομαι Γιώργος Τάδε, σας παίρνω από την εταιρεία Ηλεκτρίξ! Εκ μέρους του διευθύνοντος συμβούλου κύριου Διευθυντόπουλου και του προέδρου της εταιρείας κυρίου Προεδρόπουλου. Σας τηλεφωνώ για το συμβόλαιο που έχετε με την εταιρεία μας για να σας κάνω μια προσφορά!

– Τι «προσφορά»;

– Εσείς τώρα έχετε το πρόγραμμα Φτηνέξ 2. Με τιμή κιλοβατώρας (ακαταλαβίστικοι αριθμοί). Σωστά;

– Ναι, αν και δεν θυμάμαι τις τιμές που μου αναφέρετε.

– Θα ήθελα να σας προσφέρω το Κωψοχρονέξ 4 με τιμή κιλοβατώρας (πάλι ακαταλαβίστικοι αριθμοί)!

– Γιατί να αλλάξω το συμβόλαιό μου; Το συγκεκριμένο δεν έχει ρήτρα αναπροσαρμογής και θα ήθελα να το διατηρήσω.

– Το συμβόλαιο που έχετε δεν «υποστηρίζεται πλέον!»

– Από ποιον;

– Αυτά τα συμβόλαια δεν θα υπάρχουν στον μέλλον!

– Θα υπάρχουν. Είναι συμβόλαια.

– Δεν θα υποστηρίζονται!

– Από εσάς ή από εμένα; Εγώ είμαι η φτωχή. Η εταιρεία σας σίγουρα αντέχει να υποστηρίξει το δικό μου και κάμποσα ακόμα ανάλογα συμβόλαια, εγώ αντιθέτως δυσκολεύομαι να πληρώσω το ρεύμα με τις νέες τιμές .

– Η εταιρεία δεν θα τα διαθέτει αυτά τα συμβόλαια!

– Τα διέθεσε. Δεν τα κλέψαμε. Μήπως μπορείτε να στείλετε γραπτώς την προσφορά που μου προτείνετε; Ή να καλέσω εγώ τον πρόεδρο; Εκ μέρους του δεν με πήρατε;

– Χμμ… Σας καλέσαμε βάσει μιας επιστολής από τη διεύθυνση!

Το τηλεφώνημα, που θύμιζε φάρσα, οδήγησε σε μια εξίσου αστεία ανταλλαγή μέιλ. Η «πρόταση» περιείχε ένα νέο πρόγραμμα με ρήτρα αναπροσαρμογής, αυξημένη τιμή ρεύματος αλλά με χαμηλότερο πάγιο.

Δεν είχα κανέναν λόγο να αλλάξω συμβόλαιο. Γιατί λοιπόν κάποιος πίστεψε πως θα με «έψηνε» να αποκτήσω ρήτρα αναπροσαρμογής και ιδιαίτερα υψηλότερες τιμές κιλοβατώρας στα καλά καθούμενα; Η σωστότερη απάντηση σε αυτό το ερώτημα ίσως είναι: γιατί υπάρχουν εταιρείες ενέργειας που νομίζουν πως υπάρχουν καταναλωτές οι οποίοι θα δεχτούν κάτι τόσο εξωφρενικά ασύμφορο για τους ίδιους χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν εφόσον έχουν συμβόλαιο, επειδή ο κύριος Τάδε τους πήρε εκ μέρους του κυρίου Προεδρόπουλου!

Το θράσος δεν έχει προηγούμενο και τέτοια θρασύτητα στο τέλος σε κάνει να αναρωτιέσαι. Πήρα τηλέφωνο νομικούς, ειδικούς στην ενέργεια και στα δικαιώματα, ώστε να σιγουρευτώ.

Ο αέρας με τον οποίο μου ζητούσαν να κρεμαστώ μόνη μου, ώστε να υποστηρίξω την κερδοφορία μιας εταιρείας που από απληστία δεν θέλει να χάσει από κανέναν πελάτη, ήθελε μια απάντηση και καλό και ωφέλιμο για το σύνολο είναι να υπενθυμίσουμε σε αυτούς που επιδίδονται σε τέτοιες κρούσεις πως ένα συμβόλαιο δεν μπορεί να αλλάξει μονομερώς, χωρίς προφορική ή γραπτή συναίνεση του πελάτη. Εδώ κρύβεται και η μεγαλύτερη παγίδα. Αν το τηλεφώνημα για την «προσφορά» ηχογραφείται και θα πρέπει ο υπάλληλος αυτό να το πει στον πελάτη, τότε ένα προφορικό «ναι» αρκεί για να μεταβάλει την σύμβαση.

Δεύτερο τηλεφώνημα

Η ενόχληση από εκπρόσωπο της εταιρείας είχε και συνέχεια, όσο και αν φαίνεται περίεργο, έπειτα από λίγες εβδομάδες. Δύο υπάλληλοι υψηλότερα στην ιεραρχία της εταιρείας, ευγενέστατοι, πήγαν να με φέρουν στο φιλότιμο.

– Το συμβόλαιο που έχετε, σας δίνει ρεύμα κάτω του κόστους. Μπορείτε να τραβήξετε ένα καλώδιο και να πουλάτε ρεύμα σε όλη τη γειτονιά!

– Δεν θα έκανα ποτέ κάτι τέτοιο.

– Μπορεί να το έκανα εγώ!

– Λυπάμαι που σκέφτεστε έτσι.

«Το πρόγραμμα που έχετε, είναι κάτω του κόστους. Δεν μπορούμε να πουλάμε με ζημιά», με μάλωσε ο τύπος που μου μιλούσε από ανοιχτή ακρόαση, σαν η φωνή του να έβγαινε από το βαθύ πηγάδι της κοροϊδίας.

– Εγώ τι φταίω για το πρόβλημά σας; Εσείς μου προτείνατε το συγκεκριμένο συμβόλαιο, αν δεν προβλέψατε τις εξελίξεις, τι να κάνουμε; Κάποιες φορές, οι εταιρείες έχουν ζημιά. Ας ανοίγατε ταβέρνα! Πρέπει να σας λυπηθώ; Να πληρώσω γιατί μου κάνατε εσείς μια προσφορά που θέλετε να πάρετε πίσω;

Τέτοιοι διάλογοι φανερώνουν και την περίεργη, αρρωστημένη corporate νοοτροπία σύμφωνα με την οποία η εταιρεία που αγαπάς σαν να είναι δικιά σου, είναι άδικο να χάσει έστω ένα ευρώ! Τα επιχειρήματα που πηγάζουν από ένα τόσο βλακώδες συναίσθημα είναι συνήθως από παιδαριώδη έως εξοργιστικά. Αν ωστόσο ο καταναλωτής είναι αφηρημένος, ηλικιωμένος ή καλόπιστος κινδυνεύει να την πατήσει. Να λυπηθεί τον εκπρόσωπο που του κλαίγεται στο τηλέφωνο σαν το Βασιλάκη Καΐλα. Να ντραπεί που του λένε πως θα μπορούσε να τραβήξει ένα καλώδιο και να πουλάει ρεύμα σε όλη τη γειτονιά.

Ποιος καταλαβαίνει τι πληρώνει;

Αυτά τα τηλεφωνήματα είναι διανθισμένα και από μια περίεργη και δυσνόητη ορολογία, πολλούς αριθμούς, ενώ δεν λείπουν οι αναλύσεις για το χρηματιστήριο της ενέργειας! Από το πολύ μπλα μπλα, ζαλίζεσαι, αυτό είναι το ζητούμενο.

Ακόμη και πριν από τον πόλεμο και την κρίση στην ενέργεια, τα δυσνόητα τιμολόγια ήταν εφιάλτης για τους καταναλωτές που δεν ξέρουν τι πληρώνουν και δεν είναι σε θέση να ελέγξουν εταιρείες που δεν είναι τόσο αξιόπιστες όσο άλλες. Οσο για τον ΔΕΔΗΕΕ, τον Διαχειριστή Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας, από το δικό μου σπίτι περνάει για μέτρηση ρολογιού κάθε δύο χρόνια! Οι δικαιολογίες είναι πως δεν έχει υπαλλήλους και δεν είναι το ρολόι σε βολικό σημείο, ενώ πρόκειται για κατάφωρο ψέμα. Το αποτέλεσμα είναι στο παρελθόν να έχω λάβει υπέρογκους εκκαθαριστικούς λογαριασμούς που δεν μπορούσα να ελέγξω και έτσι δέχτηκα τη μοίρα μου με χαμηλωμένο το κεφάλι.

Κάπως έτσι δεν συνοψίζεται η σχέση πολλών Ελλήνων «με το ρεύμα»; Αυτά τα ζούσαμε και πολύ πριν από το ράλι των τιμών ενέργειας.

Με ατάκες όπως «το συμβόλαιο δεν υποστηρίζεται», «είναι κάτω του κόστους», «έτσι κι αλλιώς η σύμβαση σας σε λίγους μήνες λήγει» και «θα δούμε μετά τον Δεκέμβριο κάτι καλύτερο», κάποιες από τις μικρότερες συνήθως εταιρείες ακολουθούν μεθόδους που θα έπρεπε να απαγορευθούν αυστηρά και μέχρι να έρθει αυτή η μέρα, να καταγγέλλονται. Θα πρέπει να είναι ανεπίτρεπτο να ενοχλούν μέχρι να τρελάνουν τους καταναλωτές που έχουν συμβόλαια από τα οποία δεν βγάζουν χρήματα. Λες και τους λείπουν τα συμβόλαια που είναι επικερδή, λες και η κυβέρνηση δεν τους στηρίζει με τις επιδοτήσεις, λες και πρέπει να βγάλουν από την μύγα ξύγκι! Τα τιμολόγια οφείλουν να τα κάνουν (σύμφωνα πλέον με τις συστάσεις της ΡΑΕ), πιο απλά, άμεσα και με συγκρίσιμο και διαφανή τρόπο να γίνονται στο μέλλον οι «προσφορές» των προμηθευτών. Οχι να σε παίρνουν τηλέφωνο και να σε ψαρεύουν μέχρι να σου ξεφύγει ένα «ναι, συμφωνώ».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News