Δεν θέλω ούτε να σκεφτώ την πιθανότητα να αλλάξουν πολιτική οι Τούρκοι και από μπαμπούλες αναθεωρητικοί να μεταβληθούν σε άκακα αρνάκια που ομνύουν στην καλή γειτονία και την ειρηνική συνύπαρξη των δύο λαών μας. Οχι ότι κάτι τέτοιο θα βλάψει την Ελλάδα, αντιθέτως ωφέλεια μεγάλη θα έχουμε ως χώρα από μια τέτοια στροφή. Ομως υπάρχει μια ολόκληρη κοινωνικο-επαγγελματική τάξη (που μάλιστα βρίσκεται σε κρίσιμη ηλικία) η οποία θα υποστεί καίριο και οδυνηρό πλήγμα, αν παρ’ ελπίδαν οι Τούρκοι ηρεμήσουν.

Είναι οι δύστυχοι τηλεαστέρες απόστρατοι που ξάφνου θα βρεθούν στα τηλεοπτικά αζήτητα. Συνταξιούχοι στρατηγοί, ναύαρχοι και πτέραρχοι, που κάθε πρωί (αλλά συχνά και μεσημέρι ή απόγευμα ή σε δελτία ειδήσεων) φτιάχνουν τη γραβάτα τους, πασπαλίζονται με την πούδρα τους, λαμβάνουν το περισπούδαστο ύφος του πληρέστερου τεχνοκράτη και του αυστηρότερου καθολικού καρδιναλίου μαζί και βγαίνουν στον αέρα για να μας ενημερώσουν «τι θα κάνουμε με την Τουρκία».

Τι θα απογίνουν όλοι αυτοί έτσι και ο Ερντογάν ησυχάσει; Ετσι και υποχρεωθεί να ασχοληθεί με τα σεισμόπληκτα ανθρωπάκια του και όχι με τα ελληνικά νησιά; Ετσι και πάψουν οι απέναντι να σιχτιρίζουν τον Μητσοτάκη και αρχσουν να κυνηγάνε εργολάβους, έστω και για το θεαθήναι; Ετσι και πάψουν να τραγουδάνε «θα έρθουμε νύχτα», αλλά αρχίσουν να ψέλνουν ικεσίες για τρόφιμα που θα χορτάσουν το ανθρωπομάνι τους και για μπετονιέρες που θα ξανασηκώσουν τα γκρεμισμένα σπίτια τους;

Τι θα κάνουν τότε οι απόμαχοι στρατηγοί, ναύαρχοι και πτέραρχοί μας; Που μια ζωή ολόκληρη ως εν ενεργεία αξιωματικοί δεν έριξαν ούτε πυροβολισμό (ευτυχώς), αλλά εσχάτως ως απόστρατοι διοργανώνουν καθημερινά μυθικές μάχες, ναυμαχίες και αερομαχίες με τους Τούρκους; Στις οποίες μάλιστα διαρκώς θριαμβεύουμε ως κράτος, ως έθνος, ως στράτευμα και ως κοινωνία; Στα καφενεία να πίνουν χαμομήλια θα καταλήξουν; Πάνω στο άνθος της συνταξιοδότησής τους;

Και ποιοι θα πλαισιώνουν τώρα τον Κωστίδη ή τη Ζαχαράκη στα παράθυρα; Ποιος θα συντροφεύει τους διάφορους τουρκολόγους, διεθνολόγους, αραβολόγους και εις άλλα -όγους; Ποιος θα μας ενημερώνει για τα βεληνεκή των πυραύλων, για τις υπέρυθρες δυνατότητες των ραντάρ, για τις σιωπηλές υποβρύχιες πορείες των τορπιλών, για τα απαραίτητα μέτρα απονήωσης των drones ή για τα λίτρα που χωράνε οι δεξαμενές των Rafale και των διαφόρων F-4-16-35 και πάει λέγοντας;

Και το κυριότερο, ποιος θα ξιφουλκεί τώρα (μέσω των ελληνικών και τουρκικών τηλεοπτικών εκπομπών που η μία απαντά στην άλλη) με τους απέναντι απόστρατους στρατηγούς, ναυάρχους και πτεράρχους; Οσο πόλεμο δεν έκαναν αναμεταξύ τους ως εν ενεργεία όταν είχαν πλάκα τα γαλόνια, τώρα τον κάνουν ως απόστρατοι ντυμένοι με φτηνό κοστουμάκι. Πώς θα τους κλέψουμε τη μοναδική (και άκακη) αυτή χαρά, τη μόνη που τους έχει απομείνει; Στα αντικαταθλιπτικά ψυχοφάρμακα θα τα ρίξουμε τα περήφανα (απόστρατα) γηρατειά μας; Ντροπή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News