Πρώτα να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας δεν δικαιούται άδεια. Δικαιούται να ζητήσει άδεια. Ποινή εκτίει. Δεν υπηρετεί θητεία.

Συνεπώς η επίκληση του κράτους δικαίου από κυβερνητικά φερέφωνα, ας γίνεται για τους Πολάκηδες. Αν το συμβούλιο έκρινε ότι ο  Κουφοντίνας δεν πρέπει να πάρει άδεια, το κράτος δικαίου θα λειτουργούσε εξίσου καλά.

Η κυβέρνηση υπερασπίζεται τις άδειες του Κουφοντίνα θεωρώντας ότι συμπλέει με το πολιτικό της ακροατήριο. Κοίτα κάτι σοσιαλδημοκράτες! Απευθύνονται στον πυρήνα του 4%, εκτιμώντας ότι οι υπόλοιποι αδιαφορούν, θεωρούν ότι η τρομοκρατία δεν τους αφορά.

Πάνω από όλα όμως, η μεταχείριση του Κουφοντίνα αποσκοπεί στη ναρκοθέτηση της επόμενης κυβέρνησης που, κατά τις δημοσκοπήσεις, θα είναι της Νέας Δημοκρατίας. Ο Μητσοτάκης έχει ξεκαθαρίσει ότι το καθεστώς χορήγησης των αδειών θα αλλάξει. Αν το αίτημα του Κουφοντίνα απορριφθεί το μεσημέρι, μέχρι το απόγευμα θα έχουμε την πρώτη συγκέντρωση στα Προπύλαια.

Και αν η δίκη της Χρυσής Αυγής οδηγήσει σε απαλλαγή των κατηγορουμένων, το σετ είναι έτοιμο: «βγάζουν λάδι τους φασίστες και επιτίθενται στο λαϊκό αγωνιστή». Ε, μετά οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θα ανεβαίνουν στα έδρανα, καταγγέλλοντας το κράτος καταστολής.

Το κυβερνητικό ρουλεμάν σπρώχνει και την άποψη για την επιείκεια που οφείλει να δείχνει η Δημοκρατία απέναντι και προς αυτούς που την απείλησαν. Ανοησίες. Τα εγκλήματα του Κουφοντίνα είναι του κοινού ποινικού δικαίου. Οι συγγενείς των θυμάτων του βαδίζουν στον δρόμο που περπάτησε και ο ίδιος κατά τη βόλτα του στην Αθήνα. Και από τη στιγμή που ο άνθρωπος αυτός αρνείται να ζητήσει συγγνώμη για τις πράξεις του, περιφέρεται, εκτίθεται ως σύμβολο. Λίγες μέρες μετά από ένα ισχυρό τρομοκρατικό χτύπημα (στον ΣΚΑΙ), χορηγείται εξαήμερη άδεια στον Κουφοντίνα. Λες και κάποιος κλείνει το μάτι.

Όμως ο Κουφοντίνας είναι μία μικρή ψηφίδα. Πάρτε απόσταση και δείτε τη συνολική εικόνα. Μία χώρα εκτός αγορών, με άδηλο χρόνο εκλογών, με κυβέρνηση που αρκείται και στην «ανοχή», με ένα σκάνδαλο όπου οι εκτροπές είναι μεγαλύτερες από τις πιθανολογούμενες μίζες και ένα εθνικό θέμα να ανάβει τα αίματα. Δεν ξέρω πώς θα είναι το 2019. Ξέρω μόνο ότι δεν θα πλήξουμε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News