Ετοιμάζεται ο Αντώνης Σαμαράς να κάνει κόμμα; Δεν εφηύρα την ερώτηση (ή ίσως είδηση) από το πουθενά. Την είδα να διακινείται σε πρόσφατες αναρτήσεις φίλων και οπαδών του, διανθισμένες με λογιών-λογιών αναθέματα κατά του Ευάγγελου Βενιζέλου. Ο οποίος (αφρόνως ποιών, καθότι όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες) κάλεσε τον πρώην Πρωθυπουργό να αποσυρθεί από την ενεργό πολιτική, ακολουθώντας το δικό του παράδειγμα. Για να λάβει την απάντηση του Σαμαρά, «είμαι παρών και μάχιμος, όσο και αν αυτό ενοχλεί κάποιους».

Μπορεί η συμβουλή και η απάντηση να δόθηκαν με πολλή αγάπη (όπως είπαν αμφότεροι), πλην οι λίγοι εναπομείναντες Σαμαρικοί εξεμάνησαν, αρνούμενοι να δείξουν αγαπησιάρικη διάθεση απέναντι στον άλλοτε αντιπρόεδρο της κυβέρνησης του αρχηγού τους. Τον πέρασαν γενεές δεκατέσσερις. Θεώρησαν μάλιστα τη Βενιζέλειο παραίνεση ως έκφραση των χθόνιων σχεδιασμών του Μητσοτάκη να απαλλαγεί εντελώς από την «πατριωτική ενόχληση» του Αντώνη Σαμαρά. Ο Βενιζέλος μαριονέτα του Κυριάκου; Το ακούσαμε κι αυτό.

Μέχρι και τις εκδηλώσεις του «Κύκλου Ιδεών» του Βενιζέλου είδα (και άκουσα σε τηλεοράσεις) να χαρακτηρίζουν ως «ενεργό μέρος του Μητσοτακικού κατεστημένου». Ειδικά αυτό αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες ανοησίες που έχω ακούσει ever, αλλά το πραγματικό ζήτημα για τον Σαμαρά υφίσταται. Αν πράγματι επιθυμεί να παραμείνει «παρών και μάχιμος», υποθέτω ότι δεν εννοεί ως το 2027 που (το αργότερο) θα γίνουν οι εκλογές. Θα θέλει και στη συνέχεια.

Και πώς θα μπει στην καινούργια Βουλή; Η ΝΔ τον έχει διαγράψει, ενώ υποθέτω ότι θα του είναι δύσκολο να εκπέσει σε απλό υποψήφιο των ψηφοδελτίων της Λατινοπούλου, του Βελόπουλου ή του Νατσιού. Θα ήταν ο απόλυτος πολιτικός ξεπεσμός για τον κραταιό Αντώνη. Οπότε δεν του μένουν παρά δυο δρόμοι. Είτε θα γίνει συνταξιούχος είτε θα φτιάξει δικό του κόμμα.

Την πιθανότητα να ηγηθεί ενός ευρύτερου σχήματος που θα περιλάβει όλα τα πέραν της ΝΔ δεξιά σχήματα, την ξεχνάμε. Οι ηγετίσκοι τους είναι μια χαρά βολεμένοι στα μικρομάγαζά τους (που τώρα μάλιστα αναβαθμίζονται), σιγά μην παραδώσουν τα κλειδιά σε έναν γηραιό της προηγούμενης γενιάς, φορτωμένο με όλες τις αμαρτίες του συστήματος που αυτοί (δήθεν) πολεμούν.

Από την άλλη, αν ο Σαμαράς φτιάξει μια «ΑΝΟΙΞΗ-2», τι μπορεί να ελπίζει; Κατά την ταπεινή μου γνώμη τίποτα, αλλά η ματαιοδοξία και το μένος των ανθρώπων δεν μπαίνουν πάντα στα καλούπια της λογικής. Ακολουθούν τους δικούς τους φαντασιακούς δρόμους.

Ενδεχομένως να πιστεύει ότι μπορεί να (ξανα)πλασαριστεί στο κέντρο των (Τραμπικού τύπου) πολιτικών εξελίξεων ή να γίνει ρυθμιστής σε κάποια μελλοντική κρίση διακυβέρνησης. Αλλά μπορεί να φαντασιώνεται και μεγαλύτερα πράγματα. Ο Τενγκ Σιαοπίνγκ αναμόρφωσε την τεράστια Κίνα στα 75 χρόνια του, γιατί λοιπόν να μην ονειρεύεται και ο Σαμαράς ότι μπορεί να αναστήσει τη μικρή Ελλάδα στα 73 του; Τι θα ήταν οι άνθρωποι χωρίς τα όνειρα και τις εμμονές τους;

Οσο για τον Βενιζέλο, δίνει λάθος συμβουλές στον λάθος άνθρωπο. Οταν καλεί τον Σαμαρά να εγκαταλείψει την «ενεργό πολιτική», είναι σαν να ζητά από λέοντα να γίνει χορτοφάγος. Είναι θέμα χαρακτήρα. Ο Σαμαράς δεν ζει δίχως τις μικροσυνωμοσίες, τις ομαδοποιήσεις, τους τοπικισμούς, τις χαζοΐντριγκες και τις αλληλοεξυπηρετήσεις του κομματικού παιγνίου.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News