Να με συμπαθάτε, αλλά αυτό του Τσίπρα δεν το κατάλαβα. Εναν μήνα πριν προκηρυχθούν εκλογές και μία μόλις εβδομάδα μετά την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης της Βουλής προς την κυβέρνηση, ανακάλυψε ότι έχουμε δικτατορία; Που αν το κόμμα του μετέχει στους θεσμούς της (στο νομοθετικό έργο της Βουλής) τη νομιμοποιεί; Που είναι τόσο σκληρή και αυταρχική ώστε να καλέσει κόμματα, φορείς και συνδικάτα να χτίσουν τείχος απέναντί της; Που τον εξαναγκάζει να αρχίσει πορεία προς τον λαό, σαν άλλος Μάο; Τι ρεζιλίκια είναι αυτά;

Πού τα βρήκε όλα τούτα ο Τσίπρας; Σε ποια εποχή ζει; Ως χθες εμπιστευόταν τη Βουλή για να κατακρημνίσει τον Πρωθυπουργό μέσω πρότασης μομφής, σήμερα ξαφνικά η Βουλή έγινε ο νομιμοποιητικός θώκος μιας χώρας σε εκτροπή; Τι ακριβώς κάνει δηλαδή; Τραβάει τους εκπροσώπους του από έναν υπονομευμένο θεσμό και τους ανεβάζει με φυσεκλίκια στο βουνό για αντάρτικο, σαν άλλος Αρης Βελουχιώτης; Θα μας τρελάνει, σαράντα μέρες πριν από τις εκλογές;

Αμ, αυτή η πορεία του προς τον λαό, τι ακριβώς είναι; Κάποιου είδους ανένδοτος, σαν αυτόν του γερο-Παπανδρέου; Αφησε δηλαδή τη μίμηση του Ανδρέα κατά μέρος και τώρα πάει να παραστήσει τον παππού του Γιώργου; Καινούργια φρούτα σε καινούρια καφάσια είναι αυτά. Τον εμπόδισε κανείς να πάει οπουδήποτε και να πει οτιδήποτε, ώστε βγει στα καλά του καθουμένου και να κηρύξει πολεμική εκστρατεία;

Και με ποια στρατηγική θα κινηθεί στο πρώτο παγκοσμίως αντάρτικο του 21^ου αιώνα, που ξεκίνησε με τη συνέντευξη του; Με τη στρατηγική του Μάο Τσε Τουνγκ, που περικύκλωνε τις πόλεις μέσω της υπαίθρου, ή με την τακτική Κλαούζεβιτς, που πρότεινε την κατάληψη των φρουρίων για να γονατίσει τους αγρότες; Να μας τα διευκρινίσει αυτά ο Τσίπρας, ώστε και η δικτατορία Μητσοτάκη (την οποία υπηρετούμε όλοι πλην του Documento) να ξέρει πώς να αμυνθεί σ’ αυτή τη νέα κάθοδο των κατσαπλιάδων.

Τελικά, είναι αφάνταστα δύσκολο για τον Αλέξη να πάψει να είναι Τσίπρας. Μέσα σε δυο μέρες, πρώτα χαρακτήρισε προϊόν εκβιασμού κάθε μετεκλογική πολιτική πράξη που δεν τον συμφέρει και κατόπιν αμφισβήτησε ευθέως τη σημερινή νομιμότητα της ελληνικής κυβέρνησης. Ο συνδυασμός των δύο οδηγεί αβίαστα σε εκ των προτέρων αμφισβήτηση του εκλογικού αποτελέσματος. Βάζει πρωτοφανές  μπουρλότο στην εκλογική διαδικασία. Αυτός οδηγεί τη χώρα σε τραμπικού τύπου εκτροπή. Δεν αναγνωρίζει κανέναν θεσμό πλην του λαού. Τον οποίον μάλιστα καλεί σε πορεία πίσω του.

Ελα Παναγία μου… τι άλλο θα ζήσουμε με αυτόν τον τύπο;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News