Τι ακριβώς κάνουν οι παπάδες; Παίζουν τα ρέστα τους σε μια παρτίδα που πιστεύουν ακόμα ότι μπορεί να γυρίσει, δίνουν τον έσχατο αγώνα τους για την τιμή των όπλων σε μια χαμένη για αυτούς υπόθεση ή με αφορμή τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών αποφάσισαν να κάνουν χοντρό πολιτικό παιχνίδι; Πάντως ο εξαγγελθείς «υποτονικός» εορτασμός της Ορθοδοξίας με τη μετακόμιση της λειτουργίας από τη Μητρόπολη στη Μονή Πετράκη, αλλά και η άρνηση των ιεραρχών να παρακαθίσουν στο καθιερωμένο γεύμα με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας δεν είναι κάτι απλό. Οταν ένας μανιακός του πρωτοκόλλου και της θεσμικότητας αποφασίζει να τα παραβιάσει, κάτι έχει κατά νου.

Στις εκκλησιαστικές πιάτσες –ναι, υπάρχουν και τέτοιες– ακούγονται πολλά. Οτι «μας πρόδωσαν οι δικοί μας» εννοώντας την κυβέρνηση της ΝΔ που τόλμησε να θεσμοθετήσει αυτό που δεν τόλμησε μήτε κυβέρνηση της Αριστεράς, ότι «η Εκκλησία πρέπει να δείξει τη δύναμή της, αλλιώς σταδιακά θα τα χάσει όλα», ότι «η πραότητά μας εξαχρειώνει τους αντίχριστους» και άλλα Χριστοδουλικά που τα είχαμε ξεχάσει για δεκαετίες.

Ηδη υπάρχει ένα κύμα αυτονομήσεων επισκόπων, μητροπολιτών, έως και απλών παπάδων, που παλιότερα θα ήταν αδιανόητο. Βγάζουν πύρινους λόγους από άμβωνος, διαμηνύουν σε βουλευτές «να μην τολμήσουν να πατήσουν στην εκκλησία γιατί θα εκδιωχθούν», κάνουν αναρτήσεις με απίστευτους προσωπικούς χαρακτηρισμούς για πολιτικά πρόσωπα, θέτουν «εκτός Εκκλησίας» βουλευτές που ψήφισαν το νομοσχέδιο και άλλα αδιανόητα. Η δε ΔΙΣ τα βλέπει αυτά και χαμογελά ικανοποιημένη.

Ας μην κοροϊδευόμαστε. Η ηγεσία της Εκκλησίας δεν προβαίνει σε απλή «έκφραση δυσφορίας», όπως λένε κύκλοι της Αρχιεπισκοπής. Αντιθέτως, έχει πλήρη επίγνωση ότι μπαίνει στο πολιτικό παιχνίδι πριμοδοτώντας τα ακροδεξιά λαϊκιστικά κομματίδια που έχουν κάνει σημαία τους το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομοφύλων.

Αν μάλιστα επαληθευτούν και πληροφορίες ότι το εκκλησιαστικό μπαϊράκι θα εκφραστεί και με άρνηση των ιεραρχών να παραστούν στις παρελάσεις της 25ης Μαρτίου, τότε θα μιλάμε για βαριά ρήξη Κράτους και Εκκλησίας. Δεν θα είναι η πρώτη φορά βέβαια που η σχέση αυτή διαταράσσεται, θυμηθείτε την περίοδο Σημίτη – Χριστόδουλου, αλλά θα είναι η πρώτη φορά που διαταράσσεται ενώ είναι στην εξουσία δεξιά κεντροδεξιά κυβέρνηση.

Φυσικά, οι οργισμένοι και οι ακραίοι δεν υπάρχουν μόνο στο εκκλησιαστικό στρατόπεδο, υπάρχουν και στο κυβερνητικό. Προς το παρόν ο Μητσοτάκης δεν τους αφήνει περιθώριο να αναλύσουν τα σχέδιά τους για «λελογισμένα» αντίποινα ως απάντηση στην ιερατική πριμοδότηση του Βελόπουλου και της Νίκης, αν όμως συνεχιστεί το εκκλησιαστικό αντάρτικο, τίποτα δεν πρέπει να αποκλείεται. Αν οι παπάδες έχουν τον άμβωνα, το γκουβέρνο έχει το πορτοφόλι…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News