Όταν ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου κλείνει στις 666 μονάδες, σταυροκοπιέσαι και λες να βάλει ο Θεός το χέρι Του, καθώς σίγουρα έχωσε ο διάολος την ουρά του.
Ο παροξυσμός των πωλήσεων στη συνεδρίαση της Τετάρτης, οδήγησε τις μετοχές των τραπεζών σε τιμές αντίστοιχες με εκείνες του λαχείου Σκρατς -μόνο που όσο και αν ξύσεις μία τραπεζική μετοχή, δεν πρόκειται να κερδίσεις τίποτα.
Το υπουργείο Οικονομικών υποστηρίζει ότι το μέγεθος της πίεσης που δέχθηκαν οι τράπεζες, δεν αντιστοιχεί στην πραγματική τους κατάσταση. Το ίδιο λένε και έμπειρα τραπεζικά στελέχη. Το κύμα των πωλήσεων προκλήθηκε και από αλγοριθμικά αντανακλαστικά στο λογισμικό των μεγάλων επενδυτικών οίκων -σήμερα οι αγορές λειτουργούν σε μεγάλο βαθμό από αλγορίθμους που έχουν εκπαιδευτεί να αντιδρούν βάσει συνθηκών και παραμέτρων. Αν μη τι άλλο, μην ξεχνάμε, πρόκειται για το Χρηματιστήριο μίας χώρας που είναι εκτός αγορών, με άγνωστη ημερομηνία εκλογών και κυβερνητική διάθεση για παροχές.
Το υπουργείο θύμωσε και με το σχόλιο της Bloomberg που παρατήρησε ότι επί ΣΥΡΙΖΑ οι τιμές των τραπεζικών μετοχών υποχώρησαν κατά 97%. Το σχόλιο δεν αδικεί την αλήθεια. Και αν ο υπουργός Οικονομικών θυμώνει, ο φορολογούμενος θα πρέπει να βγει από τα ρούχα του. Διότι από το 2013 αυτός έσωσε τις τράπεζες δύο φορές. Και η δεύτερη φορά έγινε μετά την υπερήφανη διαπραγμάτευση του πρώτου εξαμήνου 2015, όταν οι τράπεζες εκτός από το πρόβλημα των κόκκινων δανείων, είχαν να αντιμετωπίσουν τις κεφαλαιακές εκροές που οδήγησαν και στην επιβολή των capital controls.
Το ελληνικό Δημόσιο διέθεσε συνολικά για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών 45 δισ. ευρώ. Ενδεχομένως να έκανε μία, υποχρεωτική, τρύπα στο νερό. Και όσο δεν τακτοποιείται με εμφατικό τρόπο το θέμα των δανείων, τόσο οι τράπεζες θα είναι «ανοιχτές» στη σπέκουλα και στο σορτάρισμα.
Συνέβη άλλες δύο φορές: τον Μάιο και τον Αύγουστο η κεφαλαιοποίηση των τραπεζών υπέστη απώλειες 3, 4 δισ ευρώ. Χωρίς διευθέτηση των «κόκκινων» δανείων, η έννοια της ανακεφαλαιοποίησης χάνει σε μεγάλο βαθμό το νόημά της -ήδη από το καλοκαίρι το ΔΝΤ επισήμανε κεφαλαιακή καχεξία και εκτίμησε ότι θα χρειαστεί νέα ανακεφαλαιοποίηση. Σε προεκλογική περίοδο; Θα αστειεύεται.
Οι ελληνικές τράπεζες πρέπει να μειώσουν τα «κόκκινα» δάνεια και τις επισφάλειες κατά 50 δισ. ευρώ ως το τέλος του 2021. Επίσης πρέπει να εκτελέσουν δεκάδες χιλιάδες πλειστηριασμούς ακινήτων, αλλά και αντίστοιχο αριθμό εξώσεων.
Και τι κάνει η κυβέρνηση μπροστά σε όλο αυτό; Αναθέτει την εποπτεία του τραπεζικού συστήματος στον Αλέκο Φλαμπουράρη -το σενάριο λέει ότι μεθοδεύεται παραίτηση Στουρνάρα προκειμένου να τοποθετηθεί ο Γιάννης Δραγασάκης στην Τράπεζα της Ελλάδας, πριν φτάσουμε σε εκλογές.
Τι μας δείχνει η τοποθέτηση Φλαμπουράρη; Οτι η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται το πρόβλημα των τραπεζών ως πολιτικό και όχι ως στεγνά οικονομικό. Κάπως έτσι, θα δοκιμάσει κανέναν ελιγμό στους πλειστηριασμούς αλλά, κυρίως, το Μαξίμου θα έχει απευθείας άποψη για τα «κόκκινα» δάνεια μεγάλων επιχειρήσεων.
Θα τα καταφέρει ο κ. Φλαμπουράρης; Γιατί όχι; Εδώ τα καταφέρνει μία χαρά λύνοντας τα προβλήματα των πολιτών μέσα από kathimerinotita.gov.gr. Με τις τράπεζες θα έχει πρόβλημα;
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News